Het Laatste Nieuws
| Het Laatste Nieuws | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
.jpg)
| ||||
Twee soldaten (rechts) lezen Het Laatste Nieuws tijdens de Koreaanse Oorlog
| ||||
| Type | Dagblad | |||
| Formaat | Tabloid[1] | |||
| Eerste editie | 7 juni 1888 | |||
| Eigenaar(s) | DPG Media | |||
| Uitgeverij(en) | DPG Media | |||
| Oplage | 309.497 (2015) | |||
| Hoofdredacteur | Dimitri Antonissen (ad interim[2]) | |||
| Land(en) | .svg){kind=small} België
| |||
| Regio(s) |  Vlaanderen België
| |||
| Talen | Nederlands | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Het Laatste Nieuws (HLN) is een Belgische krant die wordt uitgegeven door DPG Media. De krant heeft van oorsprong een liberale en vrijzinnige signatuur.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Het Laatste Nieuws werd op 7 juni 1888 in Brussel als Vlaams-liberaal dagblad opgericht door de vrijzinnige liberaal Julius Hoste (1848-1933). De krant was aanvankelijk een spreekbuis van het radicaal antiklerikalisme. De zoon van Hoste, Julius Hoste jr. (1884-1954), zette zijn werk voort en slaagde erin een ruimer publiek te bereiken door een gematigdere stijl, meer regionaal nieuws en een verruimde sportkatern.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verscheen het blad onder Duitse censuur terwijl Hoste noodgedwongen in Engeland verbleef. Van 1951 tot 1967 bracht de krant het stripweekblad Pum-Pum uit als bijlage. Na het overlijden van Julius Hoste jr. in 1954 werd het bedrijf tot een vennootschap omgevormd (“Uitgeverij J. Hoste nv”). Aan het hoofd kwamen Frans Vinck, de schoonzoon van Hoste jr. en Albert Maertens.
Op 3 mei 1955 zag een stichting het leven die ervoor moet zorgen dat bij een eventuele verkoop de Vlaams-liberale en humanistische filosofie van de krant bewaard zal blijven. De eerste voorzitter van de stichting was professor Hans Van Werveke. In november 1957 werd De Nieuwe Gazet overgenomen. Dit Antwerpse dagblad werd vanaf 1963 in feite een regionale editie van Het Laatste Nieuws. Er kwam een hechte redactionele samenwerking tussen beide kranten, waarbij De Nieuwe Gazet het Antwerpse streeknieuws verstrekt.[3]
De uitgeverij breidde vervolgens haar activiteiten uit en Maertens en Vinck zochten investeerders. De keuze viel op de Antwerpse bankiersfamilie Van Thillo, die in 1987 de meerderheid van de aandelen in de uitgeverij verwierf en drie jaar later alle aandelen. In 1993 werd de uitgeverij omgevormd tot het mediabedrijf De Persgroep (het huidige DPG Media).
Tot 1984 bevonden zowel de redactie, de administratie en de drukkerij van Het Laatste Nieuws zich in de Brusselse Émile Jacqmainlaan. In 1984 werd de drukkerij overgeplaatst naar een nieuw gebouw in Kobbegem, op enkele kilometers van Brussel. In 1991 verhuisde ook de redactie naar daar. In 2019 werd dit gebouw verlaten en werd de redactie gevestigd in Antwerpen, waar ze is samengevoegd met andere redacties van DPG Media.
Het Laatste Nieuws groeide sinds 1995 van een uiterst sensatiegerichte krant (van liberale strekking) uit tot een sensatiegerichte, populair-populistische krant met bijzondere aandacht voor 'de mensen in en achter het nieuws'. De krant schrijft over zowel streekgebonden, nationaal als beperkt internationaal nieuws. Het Laatste Nieuws verschijnt dagelijks met eenentwintig verschillende regionale edities, elk met hetzelfde katern met nationaal en beperkt internationaal nieuws, maar elk ook met een eigen aantal pagina's met nieuws uit de verschillende Vlaamse regio's. De krant heeft ook een uitgebreid sportkatern.
Vanaf 29 maart 2022 wijzigde de krant haar formaat van berliner naar tabloid, en werd ze niet meer gedrukt in Lokeren, maar wel in Eindhoven.[4]
Oplage en verkoop[bewerken | brontekst bewerken]
Met een huidige oplage van iets meer dan 300.000 exemplaren (print) en een verkoop van 276.370 (print en digitaal) is Het Laatste Nieuws de absolute marktleider qua dagbladen, zowel in Vlaanderen als in heel België. Volgens het Centrum voor Informatie over de Media lezen elke dag meer dan een miljoen Vlamingen Het Laatste Nieuws. Sinds 2007 en tot 2011 ging de verkoop in stijgende lijn, stabiliseerde tot 2013 om in de laatste twee jaar met ongeveer vier procent terug te vallen.
| Naam | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oplage - Print | 317.715 | 336.979 | 345.877 | 344.445 | 340.235 | 334.092 | 323.458 | 323.925 | 309.497 |
| Verkoop - Print | 271.163 | 277.176 | 284.096 | 286.420 | 287.521 | 285.288 | 284.441 | 278.056 | 270.059 |
| Verkoop - Digitaal | 0 | 0 | 0 | 0 | 410 | 1.809 | 2.728 | 3.596 | 6.311 |
| Verkoop - Totaal | 271.163 | 277.176 | 284.096 | 286.420 | 287.931 | 287.097 | 287.169 | 281.652 | 276.370 |
Structuur[bewerken | brontekst bewerken]
Redactie[bewerken | brontekst bewerken]
In de jaren 1970 en 1980 was de vrijmetselaar Piet Van Brabant hoofdcommentator van Het Laatste Nieuws. Samen met onder anderen Manu Ruys van De Standaard hoorde hij thuis in het rijtje van krantencommentatoren die door pers en politici in het Franstalige landsgedeelte van België gedemoniseerd werden als "les éditorialistes flamands" omwille van hun Vlaamsgezinde standpunten. Op 1 oktober 2012 volgde het duo Margot Moeseke en Wim Verhoeven hoofdredacteur Paul Daenen op.[6] Een bekend gezicht in Vlaanderen is politiek commentator Luc Van der Kelen. De hoofdredactie is sinds januari 2020 in handen van het trio Dimitri Antonissen, Frederik De Swaef en Brecht Decaestecker.[7] Eind 2020 werd dit opnieuw herschikt: Decaestecker werd hoofdredacteur, met Antonissen als adjunct-hoofdredacteur. Frederik De Swaef werd begin 2021 hoofdredacteur van Gazet van Antwerpen.[8]
Hoofdredacteurs[bewerken | brontekst bewerken]
| Tijdspanne | Hoofdredacteur |
|---|---|
| 1912 - 1914 | Julius Hoste |
| 1918 - 1936 | Julius Hoste |
| 1936 - 1940 | Marcel Styns |
| 1940 - 1943 | Jan Hadermann (oorlogskrant) |
| 1943 | Frans Beckers[9] (oorlogskrant) |
| 1943 - ? | Adolf Peremans (oorlogskrant) |
| ? - 1944 | Johan Sacré[10] (oorlogskrant) |
| 1944-1967 | Marcel Styns |
| ... | |
| 1979-1988 | Leo Siaens |
| 1988-1994 | René Adams |
| 1994-1996 | Marcel Wilmet |
| 1996-2003 | Paul Daenen & Jaak Smeets |
| 2003-2005 | Paul Daenen |
| 2005-2008 | Paul Daenen & Frank Depoorter |
| 2008-2012 | Paul Daenen |
| 2012-2015 | Margot Moeseke & Wim Verhoeven |
| 2015-2016 | Wim Verhoeven |
| 2016 | Wim Verhoeven, Dimitri Antonissen & Isabel Albers[11] |
| 2016-2019 | Dimitri Antonissen & Frank Depoorter[12] |
| 2020-2021 | Dimitri Antonissen, Frederik De Swaef en Brecht Decaestecker[13] |
| 2021-2023 | Brecht Decaestecker[2] |
Top 100 Belgen[bewerken | brontekst bewerken]
De krant houdt jaarlijks een poll onder duizenden lezers, met de vraag “Welke Belgen kleurden voor u het voorbije jaar?”.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
