Halil Gür

Halil Gür
	Halil Gür
	'Derwisj ben ik, dansende derwisj'
Algemene informatie
Geboren	1951
Geboorteplaats	Karakise, Turkije
Land	Turkije \| Nederland
Beroep	auteur
Werk
Jaren actief	1982 - heden
Genre	Literatuur, proza, poëzie
Stroming	Magisch realisme
Bekende werken	- Gekke Mustafa en andere verhalen ; - Mijn dappere moeder ; - De Hemel bleek grauw ; - Een kind vliegt door de nacht ; - Wakker het vuur niet aan ; - Ik danste met engelen ; - Stamppot voor iedereen ; - De mooiste heimweeverhalen uit het Oosten ; - De Babykamer ; - Derwisj ben ik, dansende Derwisj
Uitgeverij	De Geus, Piramide, De Fontein, Prometheus, De Muze. Singel
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Halil Gür is een Turks-Nederlands schrijver. Gür werd op 14 februari 1951 geboren in Karakise, een dorp in de buurt van Dörtyol in de provincie van Antakya inTurkije. Hij groeide op in Gaziantep, in het zuidoosten van Turkije.

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Na de middelbare school studeerde Halil Gür architectuur aan de universiteit van Istanboel. Om financiële redenen moest hij zijn studie na drie jaar beëindigen en ging noodgedwongen werken als gids voor buitenlandse toeristen. Zo kwam hij ook in contact met Nederlanders.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 1974 kwam Gür voor een vakantie naar Nederland en bleef. Naast het schrijverschap had hij veel verschillende soorten baantjes, zoals schoonmaker, kelner en bankemployee. Inmiddels heeft hij zich ontwikkeld tot fulltime schrijver, dichter, verteller en performer. Gür was de voorloper van een grote groep Nederlandse schrijvers uit niet-westerse culturen, zoals Kader Abdolah en Murat Işık.

Halil Gür debuteerde in 1984 met de bundel 'Gekke Mustafa en andere verhalen', die in 1986 bekroond werd met de Ed. du Perronprijs. De bundel werd een verkoopsucces en Gür vestigde hiermee definitief zijn naam. In 1988 verscheen 'De hemel bleek grauw'. Halil Gür publiceerde ook de jeugdboeken 'Mijn dappere moeder', 'Een steen aan een draadje' en 'Ik danste met engelen'. In 1994 en 1998 verschenen de dichtbundels 'Wakker het vuur niet aan' en 'Gevecht met spiegels'.

De gedichten in 'Stamppot voor iedereen' zijn de poëtische vertaling van universele thema's. Angst, dood, liefde, vriendschap en religie, alles wat tussen hemel en aarde is, het zichtbare en het onzichtbare: het wordt tastbaar en voelbaar in de gedichten van Halil Gür. Zijn poëzie is thematisch verwant met het werk van de Amerikaanse dichter Walt Whitman. En om met Whitman te spreken: 'Vrienden, dit is geen boek. Wie dit aanraakt, raakt aan een mens.'

De bron van Gür zijn schrijverschap ligt in zijn kinderjaren. 'Als ik mijn leven wil begrijpen, moet ik teruggaan naar mijn verleden', leert een Turkse volkswijsheid. 'Want iemand die zijn verleden goed kent kan zijn huidige leven beter begrijpen', zegt Gür. De gedachte dat kinderen de 'basis en de verzekering van de maatschappij' zijn motiveerde hem om voor de jeugd te gaan schrijven. In het jeugdboek "Mijn Dappere moeder" (1986) brengt Gür een hommage aan zijn moeder.

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor zijn verhalenbundel "Gekke Mustafa en andere verhalen" (1984) kreeg hij de Eduard du Perron prijs.
Zijn jeugdboek "Mijn dappere moeder" werd in 1987 bekroond met de Jenny Smelik-IBBY-prijs.
Aan een ander jeugdboek, "Een kind vliegt door de nacht", werd in 1991 de Halewijn-literatuurprijs van de stad Roermond toegekend.
Voorbeeldburgerprijs 2018 van TÜRYAK: De verhalen en poëzie van Gür 'overbruggen de verschillen tussen jong en oud en vergroten de solidariteit tussen generaties.'

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Gekke Mustafa en andere verhalen (1984) - Eduard du Perron prijs
Mijn dappere moeder (1986, De Geus; herdruk Piramide met voorwoord van Thea Beckman) - Jenny Smelik-IBBY-prijs
De hemel bleek grauw (1988, De Geus)
Een kind vliegt door de nacht (1990, De Geus) - Halewijn-literatuurprijs van de stad Roermond
Mijn grote oma (1993, Piramide)
Wakker het vuur niet aan (1994, De Geus - Dichtbundel)
Een steen aan een draadje (1997, Piramide)
Gevecht met spiegels (1998, Papieren Tijger - Dichtbundel)
Ik danste met engelen Kinderjaren in Turkije (2001, Piramide)
Stamppot voor iedereen (2007, De Geus - Dichtbundel)
De mooiste heimweeverhalen uit het Oosten Verzamelbundel (2009, De Geus)
De Babykamer, vijf magische reizen door het landschap van de ziel (2012, De Geus)
De Buiksloter breedbekkikker, en andere fantastische verhalen uit Amsterdam-Noord (Tuin aan zee, 2014), Kaya Can in Wonderland- Halil Gür), verhalenbundel
De Nederlandse kinderliteratuur in 100 en enige verhalen" (Prometheus 2009), twee verhalen van Halil Gür
Het verlangen naar huis. De mooiste heimwee verhalen uit de wereldliteratuur (Prometheus), verzamelbundel.
Derwisj ben ik, dansende Derwisj (2018, De Muze, dichtbundel). Hier daagt Gür de lezer uit zich open te stellen en met hem mee te gaan op een reis door het universum om van bovenaf neer te kijken op Moeder Aarde. Hij verzet zich tegen kortzichtigheid en het opplakken van etiketten, maar streeft er juist naar met zijn dichterschap de wereld tot een eenheid te maken.^[1]

Andere uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]

Verhalenbundel "FeestVerHalen", samengesteld door Jos van Hest/Saskia van der Valk Gottmer 1996.
"Moederdag", verhaal van Halil Gür.
Schoolboek groep 8 "Ik weet wat ik lees", Jacob Dijkstra.
"Een handvol geld", verhaal van Halil Gür.
"Met gekleurde billen zou het leven gelukkiger zijn", 250 onvergetelijke gedichten (Avrobode).
"Met het oog op morgen", samengesteld door John Jansen van Galen.
"Requiem voor de eerste generatie", samengesteld door Fouad Laroui, aangrijpende verhalen over dood, rauw en verder leven.
"Stalen Hak", uit "Een gevecht met spiegels" van Halil Gür.
"Dit ben ik. Nurdan helpt de duiven". Gür, Mehmet, Jos van Hest, Anne Frank Stichting/NLBC, 1994.
"Dit zijn wij". Interculturele leergang voor de bovenbouw van het basisonderwijs, Anne Frank Stichting/ABC/SKVA, 1990.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Graeme Dunphy, "Migrant, Emigrant, Immigrant: Recent Developments in Turkish-Dutch Literature".^[2]
Interview met Halil Gür, Julie Phillips, Trouw, 6 oktober 2012.^[3]