Naar inhoud springen

Hans van Pinxteren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hans van Pinxteren (Amsterdam, 1943) is een Nederlands dichter en vertaler.

Van Pinxteren studeerde Politieke Wetenschappen en Franse taal en letteren aan de Universiteit van Amsterdam. Hij nam van 1971 tot en met 1975 deel aan de workshop poëzie vertalen van James Holmes. Hij vertaalde prozagedichten van Aloysius Bertrand, Arthur Rimbaud, Antonin Artaud en Saint-John Perse en voorts klassieke Franse romanciers en filosofen als Montaigne, Voltaire, Stendhal, Balzac en Flaubert. Daarnaast publiceerde hij bundels met gedichten en prozagedichten van eigen hand. De bundel, Vogels, vlinders & andere vliegers, verscheen in 2017 bij uitgeverij Van Oorschot. Hij publiceerde in 2012 een bundel met essays over het vertalen, De hond van Rabelais.

Hij ontving in 1980 voor zijn vertalingen de Martinus Nijhoffprijs en in 2001 de Dr. Elly Jaffé Prijs.

  • Verstuivend gebied (1979)
  • Vluchtig schuinschrift (1981)
  • Moord in de onvoltooide tijd (1983) [verhaal in prozagedichten]
  • Verteerde windsels (1985)
  • Alsof ik stof ben (1989)
  • In een zwervend licht (1992)
  • Spiegeling voorbij de weg (1996)
  • Het craquelé in de hand die de zweep hanteert (1999)
  • De Kaaiman (2007)
  • Vogels, vlinders & andere vliegers (2017) [een selectie uit eerdere bundels aangevuld met 15 nieuwe gedichten]
  • Het vuur van Velázquez : vijf hofnarren (Druksel, 2019)
  • De hond van Rabelais (2012)