Haven van Nagoya
Port of Nagoya 名古屋港 | ||||
---|---|---|---|---|
De haven van Nagoya
| ||||
Algemene gegevens | ||||
Plaats | Nagoya | |||
Land | Japan | |||
Coördinaten | 35° 5′ NB, 136° 53′ OL | |||
Havenautoriteit | Nagoya Port Authority | |||
Afmetingen | ||||
Totaaloppervlak | 8228 ha | |||
Wateroppervlak | 4015 ha | |||
Havenoppervlak | 4213 ha | |||
Aanloop | ||||
Getijhaven | Ja | |||
Vaarseizoen | 365 dagen/jaar | |||
Aanloop | Baai van Ise | |||
Aantal steigers | 285 van 4,5 meter en dieper | |||
Meren | ||||
Kades | 35 kilometer | |||
Overslag | ||||
Aantal bezoeken zeeschepen | 29.243, waarvan 7168 zeeschepen (2020) | |||
Overslagvolume | 169 miljoen ton (2020) | |||
Containers | 2,5 miljoen TEU (2020) | |||
Brug met autoterminal
| ||||
|
De Haven van Nagoya (Japans: 名古屋港, Nagoya-kō), ligt in de Baai van Ise bij Nagoya. Het is naar ladingvolume gemeten de grootste haven van Japan. In 2020 werd zo’n 170 miljoen ton lading verwerkt, bijna het dubbele van de nummer twee, de haven van Yokohama. Via de haven worden ruim een miljoen voertuigen per jaar geëxporteerd vanwege de aanwezigheid van veel autofabrieken in de regio.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Met de bouw van de moderne haven werd in 1896 aangevangen. De bouw verliep moeizaam vanwege overstromingen, de Russisch-Japanse Oorlog en er was veel tegenstand van de lokale bevolking. Ondanks deze tegenslagen werd de haven in november 1907 voor het internationale scheepvaartverkeer geopend. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de havens en haveninstallaties zwaar beschadigd.[1]
In 1951 kwam het beheer van de haven in handen van de Nagoya Port Authority.[1] Op 26 september 1959 werd het havengebied getroffen door een zware tyfoon. In 1972 kwam de eerste containerterminal in gebruik en tien jaar later werd de eerste containerdienst op Europa geopend. In 2002 werd de haven de grootste van Japan gemeten naar de hoeveelheid lading.
Activiteiten
[bewerken | brontekst bewerken]In 2020 werd bijna 170 miljoen lading verwerkt, waarvan een derde met een binnenlandse bestemming of afkomst.[2] De belangrijkste exportproducten waren automobielen en auto-onderdelen die bijna 70% van het volume vertegenwoordigden. Vooral vloeibaar aardgas, ijzererts, aardolie en steenkool werden gelost.[2] In 2020 werd 2,5 miljoen containers van 20 voet verwerkt waarmee de haven op de derde plaats stond na Tokio en Yokohama.[2]
Jaar[3] | Aantal schepen | waarvan zeeschepen | Overslag (×miljoen ton) |
Containers (×1000 TEU) |
---|---|---|---|---|
2010 | 33.412 | 8634 | 185,7 | 2549 |
2015 | 33.310 | 8006 | 198,0 | 2631 |
2020 | 29.243 | 7168 | 168,5 | 2471 |
Zusterhavens
[bewerken | brontekst bewerken]- haven van Los Angeles, Verenigde Staten (sinds 1959)
- haven van Fremantle, Australië (sinds 1983)
- haven van Baltimore, Verenigde Staten (sinds 1985)
- haven van Antwerpen, België (sinds 1988)
- haven van Sydney, Australië (sinds 2010)
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Port of Nagoya
- ↑ a b (en) World Port Source Port of Nagoya, geraadpleegd op 2 augustus 2015. Gearchiveerd op 23 oktober 2015.
- ↑ a b c (en) Port of Nagoya Statistics 2020, geraadpleegd op 28 januari 2022. Gearchiveerd op 19 januari 2022.
- ↑ (en) Port of Nagoya Statistieken over diverse jaren, geraadpleegd op 28 januari 2022. Gearchiveerd op 19 januari 2022.