Heinrich Müller (Gestapo)
Heinrich Müller
| ||||
| ||||
Heinrich Müller (1941)
| ||||
| Bijnaam | "Gestapo Müller"[1] | |||
| Geboren | 28 april 1900 München, Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | wrsch. 1-2 mei 1945 wrsch. Berlijn | |||
| Religie | Katholiek[2] | |||
| Land/zijde | .svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Onderdeel |  Heer
| |||
| Dienstjaren | 1933 - 1945 | |||
| Rang |   SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Polizei | |||
| Eenheid | München Politie 1919–1933 Gestapo 1933–1945 SS, RSHA | |||
| Bevel | Hoofd van de Gestapo | |||
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| ||||
Heinrich Müller, ook 'Gestapo-Müller' genoemd, (München, 28 april 1900 - waarschijnlijk Berlijn, 1-2 mei 1945) was het hoofd van de Gestapo, het Amt IV van het RSHA, vanaf 1939 tot zijn verdwijning op het einde van de Tweede Wereldoorlog op 29 april 1945.
Inhoud
Achtergrond[bewerken]
Müller nam in 1917 vrijwillig dienst bij het Duitse leger. Na afloop van de Eerste Wereldoorlog kwam hij bij de politie van München terecht, waarvan hij in 1929 secretaris van het politieke politie-onderdeel was met als opdracht om communistische organisaties te bestrijden. In 1934 werd hij lid van de SS en overgeplaatst naar Berlijn, waar hij werkzaam was bij de Gestapo en diverse hoge posten bekleedde. In 1938 werd hij ook lid van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij.
Hoofd van de Gestapo[bewerken]
Müller was een protegé van Reinhard Heydrich, en Müllers rang in de SS steeg pas na de Nacht van de Lange Messen op 30 juni 1934. Als hoofd van de Gestapo stond Müller rechtstreeks onder Heydrich en, na diens dood, onder Ernst Kaltenbrunner.
Heinrich Müller was een hoofdrolspeler in de organisatie van de ergste oorlogsmisdaden die het naziregime heeft begaan. Zo was hij aanwezig op de Wannseeconferentie waarop de uitmoording van het Joodse volk werd uitgewerkt. Een van zijn directe ondergeschikten was Adolf Eichmann, de logistieke organisator van de Holocaust.
Müllers einde[bewerken]
In 1945 werd Müller als dood beschouwd, maar in 1963 werd zijn graf geopend en leeg bevonden. De gebruikelijke complottheorieën deden de ronde over zijn leven na de oorlog. Eind 2013 berichtten Duitse kranten echter over de bevindingen van onderzoeker Johannes Tuchel: Müller's lijk zou in augustus 1945 reeds gevonden en overgebracht zijn naar een massagraf op een Joodse begraafplaats in Berlijn-Centrum (Grosse Hamburgerstrasse), vlak bij de plaats van het voormalige Gestapo-hoofdkwartier. Volgens de mededeling van een grafdelver zou hij aanvankelijk haastig begraven zijn in zijn uniform met zijn identiteitspapieren op zak. Zijn daarop volgende bijzetting in een massagraf wordt bevestigd door een document uit het archief van het bevolkingsregister Berlijn-Centrum. Het lijkt erop dat Müller in de nacht van 1 op 2 mei 1945, tijdens de Slag om Berlijn, zelfmoord heeft gepleegd, maar misschien is hij ook als zovele anderen omgekomen in de laatste stuiptrekkingen van het Derde Rijk.[3][4][5][6]
Militaire loopbaan[bewerken]
- SS-Untersturmführer 20 april 1934[7]
- SS-Obersturmführer: 4 juli 1934[7][5]
- SS-Hauptsturmführer: 30 januari 1935[7]
- SS-Sturmbannführer: 20 april 1936[7]
- SS-Obersturmbannführer: 9 november van 1936[7]
- SS-Standartenführer: 30 januari van 1937
- SS-Oberführer: 20 april van 1939
- SS-Brigadeführer en Generalmajor der Polizei (effectief 16 december van 1940): 14 december 1940
- SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Polizei: 9 november 1941[8]
Lidmaatschapsnummers[bewerken]
Decoraties[bewerken]
- Ridderkruis van het Kruis voor Oorlogsverdienste[8]op 10 oktober 1944[9]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e klasse en 2e klasse met Zwaarden[8][9]
- Militair Kruis van Verdienste
- Gouden Ereteken van de NSDAP
- Anschlussmedaille
- Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938
- Erekruis voor de Wereldoorlog[8]
- SS-Ehrenring[7][8]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[7][8]
- Landesorden[8]
- IJzeren Kruis 1914, 1e klasse en 2e klasse[2][5]
.svg){kind=small}
