Henri Marchant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henri Marchant
Henri Marchant
Algemene informatie
Geboren 12 februari 1869
Overleden 12 mei 1956
Partij Radicale Bond (tot 1901)

VDB (1901-1935 en 1952[1])
RKSP (1935-1945)

Politieke functies
1897-1901 Lid gemeenteraad Deventer
1899-1901 Wethouder van Deventer
1900-1933 Lid Tweede Kamer
1905-1908 Partijvoorzitter VDB
1916-1933 Fractievoorzitter TK
1916-1935 Politiek leider VDB
1919-1933 Lid partijbestuur VDB
1923-1933 Lid gemeenteraad Den Haag
1931-1933 Wethouder van Den Haag
1933-1935 Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Hendrik Pieter (Henri) Marchant (Deventer, 12 februari 1869 - 's-Gravenhage, 12 mei 1956) was een Nederlands progressief-liberaal politicus uit de eerste helft van de twintigste eeuw die ook kort minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen was.

Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Henri Marchant, ca. 1913

Marchant was de militante fractievoorzitter van de vrijzinnig-democraten, die felle aanvallen op zijn tegenstanders niet schuwde. Hij was advocaat en wethouder in Deventer en werd in 1899 als lid van de Radicale Bond naar de Tweede Kamer afgevaardigd. Daar was hij spoedig een geducht woordvoerder op talrijke beleidsterreinen en volgde in 1916 Dirk Bos op als fractievoorzitter. In 1919 zorgde hij via een initiatiefwet voor de invoering van het vrouwenkiesrecht. Hij trad in 1933 toe tot het kabinet van zijn vroegere politieke tegenstander, de anti-revolutionair Colijn. Als minister van Onderwijs kwam hij met een voorstel voor spellingshervorming (spelling-Marchant). Hij trad af vanwege het bekend worden van zijn heimelijke overgang eind 1934 van de Nederlandse Hervormde Kerk naar de Rooms-Katholieke Kerk, wat zijn positie in de VDB onhoudbaar maakte.

Minister Marchant arriveert bij het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en spreekt over het nut van de door hem doorgevoerde wettelijk vastgelegde vereenvoudigde spelling van de Nederlandse taal.
Henri Marchant ca. 1909

Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]

Vernoemd[bewerken | brontekst bewerken]

Bijnaam[bewerken | brontekst bewerken]

Marchant had als bijnaam 'Le tigre néerlandais' (vertaling: de Nederlandse tijger). 'Le Tigre' was de bijnaam van de strijdvaardige Franse staatsman Georges Clemenceau.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • H.P. Marchant (1869-1956): "le tigre néerlandais" C.A. Groenewold, Kampen: Mondiss, 1992 (proefschrift)
  • Inventaris van de papieren van mr. H.P. Marchant 1869-1956 C.J.A.M. Schaepman, 's-Gravenhage: Algemeen Rijksarchief, 1968
  • Tot verweer H.P. Marchant, Leiden: Sijthoff, 1935
  • De Nederlandse Tijger, Vrijzinnig-Democraat Hendrik Pieter Marchant in drie toespraken, ingeleid door Coen Brummer & Daniël Boomsma, nawoord door Joost Röselaers. Hilversum, Verloren, 2019.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Mogelijk alleen sympathisant, daar de VDB pas in 1953 werd heropgericht C.A. Groenewold: H.P. Marchant (1869-1956): "le tigre néerlandais", Mondiss, Kampen 1992, p. 287
  2. Marchantlezing 2021 — Mr. Hans van Mierlo Stichting. D66. Gearchiveerd op 24 juni 2021. Geraadpleegd op 23 juni 2021.
Voorganger:
J. Terpstra
Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
1933-1935
Opvolger:
J.R. Slotemaker de Bruïne
Zie de categorie Henri Marchant van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.