Het verboden bacchanaal (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het verboden bacchanaal
Regie Wim Verstappen
Producent Frank Rasker
Scenario Charles Gormley
Jan Verstappen
Wim Verstappen
Muziek Ruud Bos
Première 29 januari 1981
Genre Drama
Komedie
Speelduur 91 min.
Taal Nederlands
Land Vlag van Nederland Nederland
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Het verboden bacchanaal is een Nederlandse film uit 1981 van Wim Verstappen met in de hoofdrollen Geert de Jong, Pleuni Touw, Bram van der Vlugt en Rijk de Gooyer.

Het scenario voor de film is gebaseerd op het boek Het verboden bacchanaal van Simon Vestdijk uit 1969. De film heeft als internationale titel The Forbidden Bacchanal. De kritiek was in 1981 slecht te spreken over de film die overigens ook flopte in de bioscopen.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Rond het schijnbaar brave echtpaar Mary en Frits van der Laan hangt een zweem van burgerlijke erotiek. Het echtpaar heeft diverse affaires, met name Mary, en op feestjes in hun huis loopt het regelmatig uit de hand. Hun vaste groep kennissen gaat zich dan te buiten aan etentjes die uitlopen op enigszins brave orgieën. Wat het echtpaar niet weet is dat hun opgroeiende kinderen, Frans en Sybrant, stiekem meekijken en hun eigen seksuele fantasieën ontwikkelen. Moeder Mary begint echter te vermoeden dat ze het slechte voorbeeld aan het geven zijn. Als haar man aankondigt een feestje te geven ter ere van zijn twintigjarig jubileum bij zijn bedrijf, een firma in kantoorartikelen, grijpt ze in. Op dit feestje moeten vrienden en kennissen zich meer gedragen dan vroeger. Hoewel de dubbelzinnigheden over de tafel vliegen en hier daar wat vrouwen betast worden, houdt iedereen zich aan de afspraak. Dit tot teleurstelling van Frans en Sybrant die er nu zelf maar op los fantaseren over mogelijke seksuele escapades. Frans trekt zich af en Sybrant probeert het vroegere dienstmeisje van de familie te verleiden. Intussen zijn de feestgangers beneden naar een hotel gegaan waar ze enige kamers huren en eindelijk losgaan in een kleinburgerlijke orgie.

Rolverdeling (in alfabetische volgorde)[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Tabe Bas Constantijn de Vries
Yvette Bongenaar Gerrie van der Laan
Ruud-Jan Bos Frans van der Laan
Lisbeth Celis Ada van Leeuwen
Roger de la Chambre Sybrandt van der Laan
Hans Croiset Carl Fentener
Frederik de Groot Evert Toebosch
Rijk de Gooyer Kerrie-Kees van Heesteren
Inger van Heijst Lies Wurdeman
Elizabeth Hoytink Sjellie Molenschot
Ferd Hugas Jan Lieklema
David Hutuely Man van Jola
Pauline Senn Vrouw met kind
Geert de Jong Mary van der Laan
Diane Lensink Mw. Merckelbach
Hugo Metsers Jan Wurdeman
Radbout Molijn Ober
Guido de Moor Dhr. Merckelbach
Renée Soutendijk Corrie, dienstmeisje
Jaap Stobbe Pultrumbezorger
Pleuni Touw Betsy van Heesteren
Dick van den Toorn Arjen Merckelbach
Mathilde Verhaar Jola
Lucie Visser Jeanette Toebosch
Bram van der Vlugt Frits van der Laan
Siem Vroom Gerrit van Leeuwen

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Na het succes van Pastorale 1943 in 1978 wilde Wim Verstappen een ander boek van Vestdijk verfilmen. Hij baseerde zijn scenario op de roman Het verboden bacchanaal uit 1969. Vestdijk had deze roman gebaseerd op een gebeurtenis uit zijn jeugd waar hij verschillende familieleden beloerde op een uit de hand gelopen feestje. Om de familieleden te beschermen, wachtte hij tot iedereen was overleden en publiceerde het verhaal pas toen hijzelf op hoge leeftijd was. Verstappen volgt het boek van Vestdijk redelijk getrouw en blijft met de seks binnen de perken, zeker vergeleken met eerdere films van hem als Blue Movie (1971). De kritiek prees de acteerprestaties, maar vond dat de film er niet in slaagde de door Verstappen beoogde 'visie op het wezen van de mannelijke seksualiteit' uit te dragen. Het verboden bacchanaal slaagde er ook niet in het bioscooppubliek aan te spreken en flopte.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Henk van Gelder "Holland Hollywood", 1995
  • Rommy Albers, Jan Baeke, Rob Zeeman, "Film in Nederland", 2004
  • Filmjaarboek 1981