Historische bron
Een historische bron is elk object dat rechtstreeks informatie geeft over het verleden en zelf dus ook uit het verleden komt. Historische bronnen kunnen ingedeeld worden in primaire en secundaire bronnen, naargelang de afstand tot de onderzochte gebeurtenis. Er zijn verschillende soorten bronnen. De drie hoofdgroepen zijn: materiële voorwerpen (alle bronnen die niet geschreven of gesproken zijn), geschreven en gesproken bronnen. Afbeeldingen worden daarnaast nog weleens onder 'visuele bronnen' ingedeeld. Tegenwoordig worden ook digitale bronnen aan dit rijtje toegevoegd; bronnen die digitaal zijn ontstaan, zoals tweets.
Materiële bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
Tot de materiële voorwerpen behoren alle archeologische bronnen; deze omvatten alle materiële overblijfselen die een spoor zijn van menselijke activiteiten in het verleden, de zogenaamde materiële cultuur. Voorbeelden zijn dagelijkse gebruiksvoorwerpen, kunstvoorwerpen, woningen, graven, wegen enzovoort, met de hand vervaardigde afbeeldingen zoals schilderijen en tekeningen, en mechanisch vervaardigde afbeeldingen, zoals foto's en films. In de archeologische wetenschap spreekt men van artefacten en monumenten.
Geschreven bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
De geschreven bronnen kunnen ingedeeld worden in verhalende of literaire teksten, zoals wetenschappelijke traktaten, kranten, kronieken, egodocumenten, romans en biografieën, diplomatieke teksten - dit zijn bronnen die een rechtssituatie vaststellen of een nieuwe rechtssituatie scheppen zoals de oorkonde - en ten slotte de bronnen van de sociale boekhouding die een schriftelijke neerslag vormen van de uitvoerende macht of van het beheer van openbare of private administraties, ondernemingen of verenigingen.
Disciplines[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn verschillende disciplines die deze bronnen onderzoeken:
- archeologie
- epigrafie
- geschiedenis
- numismatiek
- paleontologie
- papyrologie
- historische kritiek of bronnenonderzoek