Naar inhoud springen

Hitler: The Rise of Evil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hitler: The Rise of Evil
Tagline Edmund Burke: The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing
Alternatieve titel(s) Hitler: La naissance du mal
Regie Christian Duguay
Producent John Ryan
Scenario G. Ross Parker
John Pielmeier
Hoofdrollen Robert Carlyle
Julianna Margulies
Peter O'Toole
Matthew Modine
Stockard Channing
Liev Schreiber
Muziek Normand Corbeil
Montage Sylvain Lebel
Henk Van Eeghen
Cinematografie Pierre Gill
Production design Marek Dobrowolski
Productiebedrijf Alliance Atlantis
Distributie Alliance Atlantis
CBS
Première 2003
Genre Drama / Biografie / Oorlog / Historie
Speelduur 179 minuten (miniserie, 2 delen)
Taal Engels
Land Vlag van Canada Canada
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Opnamelocaties Praag, Brno, Wenen
Gewonnen prijzen 5
Overige nominaties 18
Kijkwijzer AngstDiscriminatieGrof taalgebruik
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Hitler: The Rise of Evil is een tv-miniserie uit 2003 over de opkomst van Adolf Hitler. De film wordt vooral getoond vanuit het oogpunt van Ernst Hanfstaengl en gaat in op zijn bijdrage aan Hitlers opkomst. Een ander belangrijk personage is Fritz Gerlich, een Duitse journalist die zich vrijwel vanaf het begin verzet tegen Adolf Hitler en de NSDAP en hier uiteindelijk met zijn leven voor betaalt.

Aan het begin en einde van de film verschijnt het volgende citaat van Edmund Burke:

The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.

Hitler: The Rise of Evil won onder meer Primetime Emmy Awards voor de art direction en de geluidsmontage.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het verhaal beschrijft de opkomst van Hitler vanaf zijn vroege jeugd tot zijn benoeming tot rijkspresident in 1934, na de dood van Hindenburg.

Hitlers jeugd wordt beschreven met daarin de gebeurtenissen die de meeste invloed op zijn leven hadden: de dood van zijn beide ouders en de afwijzing voor de kunstacademie. In de Eerste Wereldoorlog wordt Hitlers antisemitisme veroorzaakt door een joodse officier die niet wou terugkomen op zijn woord Hitler een onderscheiding te geven.

Na de oorlog sluit Hitler zich aan bij de DAP, de toekomstige NSDAP, en wordt hier al snel een sleutelfiguur. Hij ontdekt zijn talent voor het voeren van redevoeringen. Ook leert Hitler Hanfstaengl kennen, en koestert romantische gevoelens voor diens vrouw, Helene. Ook Hitlers vriendschap met Röhm wordt beschreven, en zijn relatie tot Geli Raubal en diens mysterieuze dood.

Fritz Gerlich komt als journalist al snel in de hoedanigheid van zijn journalistieke werk bij de Münchner Neueste Nachrichten in aanraking met Hitler. Aanvankelijk is hij geïnteresseerd, maar al snel ziet hij de ware dreiging van de NSDAP en keert zich tegen deze partij. Hij houdt Hitler de jaren daarna scherp in het oog en ontpopt zich tot een van zijn belangrijkste tegenstanders.

Uiteindelijk breekt Hitler electoraal door in 1929, en in 1933 wordt hij tot rijkskanselier benoemd. Gerlich wordt gearresteerd en voor altijd het zwijgen opgelegd. In de Nacht van de Lange Messen rekent Hitler met Röhm af, en laat Gerlich vermoorden. Zijn vrouw ontvangt slechts diens bril terug.

De film eindigt met de benoeming van Hitler tot rijkspresident van Duitsland, omringd door een "Sieg Heil" schreeuwende menigte.

Historische onjuistheden

[bewerken | brontekst bewerken]

Ian Kershaw adviseerde aanvankelijk de filmmakers. Hij heeft zich echter uit het project teruggetrokken vanwege een aantal in de film vertoonde onjuistheden over Hitlers leven:

  • Alois Hitler overlijdt in de film thuis onder de ogen van de jonge Adolf. Dit is onjuist, daar hij in Gasthaus Stiefler overleed.
  • De arts van Hitlers moeder, Dr. Bloch, wordt als een stereotiepe Jood afgebeeld. Bloch was echter volledig geassimileerd.
  • Hitlers antisemitisme zou na een incident in de Eerste Wereldoorlog zijn ontstaan. In werkelijkheid was zijn antisemitisme vermoedelijk in zijn jaren in Wenen gedurende langere tijd ontstaan.
  • In de film slaat Hitler zijn hondje Foxl. Er is geen bewijs dat hij ooit zijn hond geslagen zou hebben. Sterker nog, hij zorgde later voor dierenbeschermingswetten en toonde tegenover dieren vaak meer genegenheid dan hij tegenover mensen deed.
  • Een aantal militairen, waaronder Ludendorff, draagt onderscheidingen die ze in werkelijkheid niet gehad hebben. Ook wordt de reden waarom Hitler het IJzeren Kruis ontving gebagatelliseerd.
  • In de film komt Hitler aan in München en neemt direct deel aan de oorlogsbetoging aldaar op 1 augustus 1914. In werkelijkheid woonde hij al meer dan een jaar in München.
  • Hitler gaf aan dat hij niet dronk. Hoewel hij weinig dronk, dronk hij wel degelijk bier en soms ook wijn (met een schepje suiker erin omdat het anders te bitter voor hem was).
  • Hitler kust zijn nichtje Geli Raubal op de mond terwijl zij dit niet wil. Er bestaat geen bewijs dat hij dit ooit deed of dat de relatie ooit seksueel werd, hoewel velen dit wel vermoedden.
  • Tijdens de Bierkellerputsch loopt Hitler makkelijk naar het podium. In werkelijkheid was de zaal zo vol dat de nazi's zich door de mensen heen moesten banen.
  • De rollen van een aantal personen in de nazipartij zijn gebagatelliseerd of deze personen ontbreken geheel, terwijl deze personen een significante invloed op en in Hitlers leven hadden. Het gaat hier onder andere om Göring, Goebbels en Schleicher, terwijl Himmler, de gebroeders Gregor en Otto Strasser en Eckart zelfs geheel ontbreken. Anderzijds zou de rol van Hanfstaengl zijn overdreven.