Hoofdklasse hockey

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Hoofdklasse (hockey))
Hoofdklasse
Vlag van Nederland
Hoofdklasse heren 2022/23
Hoofdklasse dames 2022/23
Opgericht
Heren: 1973
Dames: 1981
Land
Vlag van Nederland Nederland
Degradatie naar
Promotieklasse
Aantal clubs
12
Europese kwalificatie
Heren: EHL (3x)
Dames: ECCC (2x)
Titelhouders 2022/23
Heren: Pinoké
Dames: Amsterdam H&BC
Record Hoofdklasse
Heren: Bloemendaal (22)
Dames: AH&BC/HC Den Bosch (21)
Website
hockey.nl

De Hoofdklasse hockey is de hoogste hockeyafdeling in Nederland. In de Hoofdklasse die een mannen- en een vrouwenafdeling kent wordt gestreden om het landskampioenschap hockey.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Hoofdklasse werd voor het eerst geïntroduceerd in 1973 in het mannenhockey, toen de twaalf beste clubs zich gingen verenigen in één landelijke competitie. Voorheen streden de kampioenen van de vier districten Noord, Oost, West en Zuid tegen elkaar in een kampioenscompetitie. In het vrouwenhockey volgde de invoering van de Hoofdklasse pas veel later, in 1981. Tot de invoering van de play-offs werd de hoogst geklasseerde club aan het eind van de competitie landskampioen. Sinds de invoering van de play-offs in de jaren 90 moet hiervoor door de vier hoogst geklasseerde clubs apart gestreden worden.

Internationaal behoort de Hoofdklasse bij zowel de heren als de dames samen met de Engelse, Duitse en Spaanse tot een van de toonaangevende hockeycompetities in Europa.

Naamswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1992 besloot de KNHB naar het voorbeeld vanuit het voetbal deze competitie te laten sponsoren door kredietverzekeraar NCM (later Atradius), wat resulteerde in een naamsverandering naar NCM-competitie in de heren- en de dameshoofdklasse.

Per 1 juli 1996 nam de Rabobank het sponsorcontract over. Dit resulteerde in de nieuwe naam Rabobank-competitie. Ondanks deze naamsveranderingen, of misschien juist vanwege deze naamsveranderingen, bleef de competitie in het algemeen spraakgebruik steeds Hoofdklasse heten. In 2004 werd er dan ook voor gekozen om de naam te wijzigen in Rabo Hoofdklasse.

In 2012 stopte de Rabobank met het sponsoren van de hoogste competitie. Met ingang van het seizoen 2012/13 is de officiële naam weer Hoofdklasse. Bij de dameshoofdklasse heet de competitie sinds 11 oktober 2018 Livera Hoofdklasse Hockey Dames, vernoemd naar lingeriemerk Livera.[1]

Competitie[bewerken | brontekst bewerken]

De competitie start doorgaans in september en loopt tot en met april/mei en kent tussen december en februari een winterstop van ongeveer acht weken, waarin door veel hoofdklasseteams wordt meegedaan aan de zaalhockeycompetitie. De hoofdklasse (veld) kent bij zowel de mannen als de vrouwen twaalf clubs die elk 22 wedstrijden spelen, elf thuis en elf uit. Doorgaans worden de speelrondes op zondag afgewerkt, met de uitzondering van enkele woensdag- en vrijdagavondrondes. De dameswedstrijden op zondag vangen om 12.45 uur aan en die van de heren om 14.45 uur. Indien een wedstrijd eerder is afgelast of omdat een team uitkomt in een Europees toernooi waardoor het dus op zondag is verhinderd kunnen dit soort wedstrijden ingehaald worden op een doordeweekse dag in de avond. Aan het einde van de competitie wordt aan de hand van de eindstand bepaald wie er deel mag nemen aan de Play-offs (plaats 1 t/m 4), wie aan de promotie-/degradatieplay-offs mag deelnemen (plaats 10 & 11) en wie er rechtstreeks degradeert naar de Promotieklasse (plaats 12).

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

De winnaar van de play-offs is landskampioen van Nederland en mag in het volgend seizoen deelnemen aan de Euro Hockey League bij de mannen en bij de vrouwen aan de EuroHockey Club Champions Cup.

Play-offs[bewerken | brontekst bewerken]

Na de reguliere competitie volgt de ontknoping van de strijd om de landstitel in de vorm van play-offs (nacompetitie). Daarin spelen in de halve finales (best-of-three) de nummer één tegen de nummer vier, en de nummer twee tegen de nummer drie. Beide winnaars spelen vervolgens de finale, eveneens volgens het best-of-three-principe, en daaruit komt de landskampioen. Een best-of-three houdt in dat er in elk geval twee wedstrijden worden gespeeld, een keer thuis en een keer uit. Die wedstrijden moeten altijd een winnaar opleveren en wordt er dus bij een gelijke stand verlengd. Vanaf 2013 is de verlenging afgeschaft en worden bij een gelijke stand na de reguliere speeltijd direct shoot-outs genomen. Als beide ploegen na twee wedstrijden alsnog gelijk uitkomen, wordt een derde wedstrijd gespeeld op het veld van de club met het thuisvoordeel (de hoogst geëindigde in de reguliere competitie heeft het thuisvoordeel).

De vrouwen kennen het fenomeen play-offs sinds het seizoen 1992/93, bij de mannen volgde de introductie, op last van de KNHB, twee seizoenen later. Het gekozen systeem leidde aanvankelijk tot veel kritiek. Het zou 'niet eerlijk' zijn, want uiteindelijk zou de nummer vier zelfs kampioen kunnen worden. Het zou bovendien de reguliere competitie reduceren tot 'een niemendalletje'.

Al snel echter verstomde de kritiek. Menigeen zag in dat het Amerikaanse systeem een verrijking van de hockeysport betekende: meer spanning, meer toeschouwers, meer (bar)inkomsten en meer media-aandacht. Bovendien leren spelers en speelsters om wedstrijden onder druk te spelen, zo claimden de coaches, en daar konden met name de bondscoaches hun voordeel mee doen.

Pas in 2016/2017 claimde een ploeg die in het reguliere seizoen als vierde op de ranglijst was geëindigd ook de landstitel. De heren van Kampong presteerden dat, nadat 22 eerdere pogingen in de Heren Hoofdklasse en 24 in de Dames Hoofdklasse geen succes hadden opgeleverd.

Videoscheidsrechter[bewerken | brontekst bewerken]

In de play off-finales (heren en dames) van 2017 wordt voor het eerst gebruikgemaakt van de videoscheidsrechter. Bij wedstrijden op de internationale toernooien als het WK, de Olympische Spelen en de EHL werd deze al langer ingezet. Tijdens een wedstrijd hebben beide teams de beschikking over één zogeheten referral. Hiermee kan een beroep worden gedaan op de videoscheidsrechter, die de desbetreffende situatie vervolgens vanuit een besloten ruimte op meerdere beeldschermen kan terugkijken. Heeft het aanvragende team gelijk, dan behoudt het de referral. Echter, heeft het team ongelijk dan verliest het de referral voor het restant van de wedstrijd. Scheidsrechters mogen bij twijfel altijd een beroep doen op de videoscheidsrechter.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Heren

Jaar Winnaar Finalist 1ste wed 2de wed 3de wed
2023 Pinoké - HC Bloemendaal 1 - 1 4 - 0
2022 HC Bloemendaal - Pinoké 3 - 3 (BLO wns) 3 - 0
2021 HC Bloemendaal - HC Kampong 2 - 2 (BLO wns) 2 - 2 (BLO wns)
2020 Geen ivm Corona* -
2019 HC Bloemendaal - HC Kampong 2 - 1 1 - 2 2 - 0
2018 HC Kampong - Amsterdam H&BC 1 - 1 (KAM wns) 1 - 2 3 - 1
2017 HC Kampong - HC Rotterdam 1 - 1 (KAM wns) 2 - 2 (KAM wnv)
2016 Oranje Zwart - Amsterdam H&BC 1 - 2 3 - 2 3 - 2
2015 Oranje Zwart - HC Kampong 2 - 1 2 - 1 (wnv)
2014 Oranje Zwart - HC Bloemendaal 3 - 2 3 - 2
2013 HC Rotterdam - Oranje Zwart 2 - 0 2 - 3 3 - 2
2012 Amsterdam H&BC - HC Rotterdam 3 - 2 2 - 1
2011 Amsterdam H&BC - HC Bloemendaal 3 - 2 1 - 1 (AMS wns)
2010 HC Bloemendaal - HGC 2 - 1 3 - 3 (BLO wns)
2009 HC Bloemendaal - Amsterdam H&BC 5 - 3 2 - 3 1 - 0 (wnv)
2008 HC Bloemendaal - Amsterdam H&BC 3 - 2 1 - 0
2007 HC Bloemendaal - HGC 3 - 2 2 - 1
2006 HC Bloemendaal - Amsterdam H&BC 3 - 2 0 - 4 3 - 2
2005 Oranje Zwart - HC Bloemendaal 3 - 2 1 - 1 (BLO wns) 3 - 1
2004 Amsterdam H&BC - HC Bloemendaal 3 - 1 3 - 0
2003 Amsterdam H&BC - Oranje Zwart 3 - 2 (wnv) 3 - 2
2002 HC Bloemendaal - Amsterdam H&BC 1 - 0 2 - 1
2001 HC Den Bosch - Oranje Zwart 4 - 2 2 - 1
2000 HC Bloemendaal - HC Den Bosch 1 - 3 5 - 0 5 - 0
1999 HC Bloemendaal - Oranje Zwart 2 - 2 (BLO wns) 3 - 4 2 - 2 (BLO wns)
1998 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 1 - 0 1 - 1 (AMS wns) 2 - 1
1997 Amsterdam H&BC - HC Den Bosch 2 - 0 4 - 4 (AMS wns)
1996 HGC - HC Bloemendaal 2 - 1 4 - 1
1995 Amsterdam H&BC - HDM 1 - 1 (AMS wns) 4 - 3

* In 2019/2020 werd de competitie gestaakt en later definitief beëindigd vanwege de uitbraak in Nederland van het coronavirus SARS-CoV-2.

Dames

Jaar Winnaar Finalist 1ste wed 2de wed 3de wed
2023 Amsterdam H&BC - SCHC 2 - 2 2 - 2 (AMS wns)
2022 HC Den Bosch - SCHC 3 - 1 0 - 1 2 - 1
2021 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 1 - 0 1 - 0
2020 Geen ivm Corona* -
2019 Amsterdam H&BC - HC Den Bosch 2 - 1 2 - 0
2018 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 3 - 2 4 - 1
2017 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 1 - 0 2 - 1
2016 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 1 - 0 1 - 0
2015 HC Den Bosch - SCHC 2 - 1 2 - 0
2014 HC Den Bosch - SCHC 4 - 2 1 - 2
2013 Amsterdam H&BC - HC Den Bosch 0 - 0 (DBO wns) 2 - 1 3 - 1
2012 HC Den Bosch - MHC Laren 2 - 1 1 - 1 (DBO wns)
2011 HC Den Bosch - MHC Laren 2 - 1 2 - 0
2010 HC Den Bosch - MHC Laren 1 - 1 (DBO wns) 2 - 0
2009 Amsterdam H&BC - HC Den Bosch 2 - 1 0 - 1 (wnv) 2 - 1
2008 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 2 - 2 (DBO wns) 3 - 2
2007 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 2 - 2 (AMS wns) 5 - 3 2 - 0
2006 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 4 - 1 1 - 1 (DBO wns)
2005 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 4 - 1 3 - 2
2004 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 3 - 1 3 - 1
2003 HC Den Bosch - MHC Laren 3 - 0 3 - 2 (wnv)
2002 HC Den Bosch - HC Rotterdam 1 - 2 3 - 2 (wnv) 4 - 1
2001 HC Den Bosch - HC Rotterdam 2 - 1 2 - 0
2000 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 4 - 0 2 - 0
1999 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 2 - 1 1 - 1 (DBO wns)
1998 HC Den Bosch - Amsterdam H&BC 0 - 0 (DBO wns) 1 - 0 (wnv)
1997 HGC - Amsterdam H&BC 0 - 2 1 - 1 (HGC wns) 1 - 1 (HGC wns)
1996 HGC - HC Kampong 0 - 0 1 - 0
1995 HC Kampong - HGC 3 - 1 2 - 0
1994 HC Kampong - MOP 2 - 0 1 - 0
1993 HGC - Amsterdam H&BC 1 - 0 1 - 2 (HGC wns)

* In 2019/2020 werd de competitie gestaakt en later definitief beëindigd vanwege de uitbraak in Nederland van het coronavirus SARS-CoV-2.

Promotie-/degradatieplay-offs[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2003/04 kwam er een ingrijpende verandering in de promotie-/degradatieregeling. Wisselden voorheen altijd de twee laagstgeklasseerden van plaats met de kampioenen van beide Overgangsklassen, tussen 2004 en 2011 vlogen alleen de nummers 12 eruit en speelden de nummers 11 en 10 nacompetitie om lijfsbehoud met overgangsklassers. De kampioenen van beide Overgangsklassen speelden tegen elkaar in een best-of-three, waarna de winnaar hiervan rechtstreeks was gepromoveerd naar de hoofdklasse en de verliezer het dan nog moest opnemen tegen de nummer 11 van de hoofdklasse. Dan was er nog de partij om de beste nummer twee van de overgangsklasse, want die mocht het dan opnemen tegen de nummer 10 van de hoofdklasse. Het best geëindigde team had altijd het thuisvoordeel.

Vanaf het seizoen 2011/12 werd de Overgangsklasse ingrijpend veranderd. Dit had tot gevolg voor de Hoofdklassecompetitie dat de nummers 10 en 11 respectievelijk nacompetitie spelen tegen de nummers 3 en 2 uit de promotiepoule van de Overgangsklasse. De hekkensluiter uit de Hoofdklasse wordt automatisch vervangen door kampioen van de Overgangsklassepromotiepoule. Per seizoen 2013-2014 is dit systeem weer afgeschaft en is de KNHB teruggekeerd naar het systeem dat twee jaar ervoor werd verlaten.

Vanaf seizoen 2018/19 geldt - met de invoering van de Promotieklasse tussen de Hoofdklasse en de Overgangsklasse - de volgende regeling:[2]

  • De nummer 12 van de Hoofdklasse degradeert rechtstreeks naar de Promotieklasse.
  • De nummer 11 van de Hoofdklasse speelt om handhaving tegen de nummer 2 van de Promotieklasse.
  • De nummer 10 van de Hoofdklasse speelt om handhaving tegen de nummer 3 van de Promotieklasse

Europese kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Uiteindelijk wordt met het play-offsysteem ook bepaald wie Europa in mag. Nederland mag sinds 2007 voor de EHL bij de mannen drie teams inschrijven. Eén ticket is bestemd voor de kampioen van de reguliere competitie en de andere twee tickets gaan naar de play-offfinalisten. Plaatst de kampioen van de reguliere competitie zich ook voor de finale van de play-offs (en heeft die dus al een EHL-ticket op zak), dan spelen de verliezend halvefinalisten tegen elkaar om het laatste EHL-ticket.

Bij de vrouwen is er geen EHL, maar is er sinds 2009 een uitgebreidere Europacup I (EuroHockey Club Champions Cup). Hiervoor mag Nederland twee teams inschrijven. De landskampioen (na de play-offs) en de kampioen van de reguliere competitie nemen deel aan de Europacup. Is de kampioen van de reguliere competitie ook de uiteindelijke landskampioen, dan maakt de verliezend play-offfinalist aanspraak op het tweede Europacupticket.

Media[bewerken | brontekst bewerken]

Beelden van de hoofdklasse zijn te volgen via bepaalde instanties. Met ingang van kalenderjaar 2017 is dit de situatie:

  • Ziggo Sport zendt geregeld een wedstrijd uit via haar eigen kanaal. Na iedere speelronde brengt deze zender alle gespeelde wedstrijden bij de heren en de dames in beeld als samenvatting. Daarmee is hockey samen met voetbal in Nederland de enige sport waarvan alle wedstrijden op het hoogste niveau worden samengevat.[3]
  • De NOS zendt vaak in de sportjournaals op tv na iedere speelronde een samenvatting uit van een wedstrijd. Met enige regelmaat zendt zij eveneens ook een topwedstrijd van de heren of de dames live uit op NPO 1.
  • Op NPO Radio 1 zijn bij het programma Langs de Lijn tijdens de speelrondes flitsen te horen van wedstrijd(en), ook de regionale omroepen besteden aandacht aan de competitie in hun sportuitzendingen.
  • De play-offs om het kampioenschap worden in de meeste gevallen door de NOS live uitgezonden op NPO 1 en Ziggo Sport. Zo niet, dan zijn de samenvattingen later te bekijken.
  • Uitgezonden samenvattingen zijn ook in de meeste gevallen terug te vinden via de site van de NOS of Ziggo sport.
  • Veel wedstrijden die de NOS integraal en/of in samenvatting uitzendt zijn via een livestream te volgen via www.nos.nl
  • De website hockey.nl is de officiële nieuwssite van de KNHB met nieuws en reportages over onder meer de hoofdklasse en oranje.
  • Via het kanaal van Hoofdklassehockey kunnen hockeyfans wekelijks de belangrijkste updates in de Hoofdklasse lezen

Kampioenen van Nederland sinds oprichting Hoofdklasse[bewerken | brontekst bewerken]

De hoofdklasse werd voor het eerst ingevoerd bij de mannen in 1973 en de vrouwen volgden pas later in 1981. Sinds de invoering van de play-offs is de winnaar hiervan automatisch landskampioen.

Zie voor de landskampioenen voor de invoering van de Hoofdklasse het artikel Lijst van Nederlandse landskampioenen hockey

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club
1973/1974 Kampong
1974/1975 Amsterdam
1975/1976 Kampong
1976/1977 Klein Zwitserland
1977/1978 Klein Zwitserland
1978/1979 Klein Zwitserland
1979/1980 Klein Zwitserland
1980/1981 Klein Zwitserland
1981/1982 Klein Zwitserland
1982/1983 Klein Zwitserland
1983/1984 Klein Zwitserland
1984/1985 Kampong
1985/1986 Bloemendaal
1986/1987 Bloemendaal
1987/1988 Bloemendaal
1988/1989 Bloemendaal
seizoen club
1989/1990 HGC
1990/1991 Bloemendaal
1991/1992 HDM
1992/1993 Bloemendaal
1993/1994 Amsterdam
1994/1995 Amsterdam
1995/1996 HGC
1996/1997 Amsterdam
1997/1998 Den Bosch
1998/1999 Bloemendaal
1999/2000 Bloemendaal
2000/2001 Den Bosch
2001/2002 Bloemendaal
2002/2003 Amsterdam
2003/2004 Amsterdam
2004/2005 Oranje Zwart
seizoen club
2005/2006 Bloemendaal
2006/2007 Bloemendaal
2007/2008 Bloemendaal
2008/2009 Bloemendaal
2009/2010 Bloemendaal
2010/2011 Amsterdam
2011/2012 Amsterdam
2012/2013 Rotterdam
2013/2014 Oranje Zwart
2014/2015 Oranje Zwart
2015/2016 Oranje Zwart
2016/2017 Kampong
2017/2018 Kampong
2018/2019 Bloemendaal
2019/2020 Geen ivm Corona*
2020/2021 Bloemendaal
seizoen club
2021/2022 Bloemendaal
2022/2023

Pinoké

* In 2019/2020 werd de competitie gestaakt en later definitief beëindigd vanwege de uitbraak in Nederland van het coronavirus SARS-CoV-2.

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club
1981/1982 HGC
1982/1983 Amsterdam
1983/1984 Amsterdam
1984/1985 HGC
1985/1986 HGC
1986/1987 Amsterdam
1987/1988 HGC
1988/1989 Amsterdam
1989/1990 HGC
1990/1991 Amsterdam
1991/1992 Amsterdam
1992/1993 HGC
1993/1994 Kampong
seizoen club
1994/1995 Kampong
1995/1996 HGC
1996/1997 HGC
1997/1998 Den Bosch
1998/1999 Den Bosch
1999/2000 Den Bosch
2000/2001 Den Bosch
2001/2002 Den Bosch
2002/2003 Den Bosch
2003/2004 Den Bosch
2004/2005 Den Bosch
2005/2006 Den Bosch
2006/2007 Den Bosch
seizoen club
2007/2008 Den Bosch
2008/2009 Amsterdam
2009/2010 Den Bosch
2010/2011 Den Bosch
2011/2012 Den Bosch
2012/2013 Amsterdam
2013/2014 Den Bosch
2014/2015 Den Bosch
2015/2016 Den Bosch
2016/2017 Den Bosch
2017/2018 Den Bosch
2018/2019 Amsterdam
2019/2020 Geen i.v.m. Corona*
seizoen club
2020/2021 Den Bosch
2021/2022 Den Bosch
2022/2023 Amsterdam

* In 2019/2020 werd de competitie gestaakt en later definitief beëindigd vanwege de uitbraak in Nederland van het coronavirus SARS-CoV-2.

Topscorers Hoofdklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Speler Club Aantal
1973/74 Vlag van Nederland Paul Litjens
Vlag van Nederland Patty Mundt
Kampong
Hattem
20
1974/75 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 28
1975/76 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 28
1976/77 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 18
1977/78 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 26
1978/79 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 24
1979/80 Vlag van Nederland Paul Litjens Kampong 38
1980/81 Vlag van Nederland Ties Kruize Klein Zwitserland 57
1981/82 Vlag van Nederland Ties Kruize Klein Zwitserland 42
1982/83 Vlag van Nederland Ties Kruize
Vlag van Nederland Hidde Kruize
Klein Zwitserland 26
1983/84 Vlag van Nederland Maarten van Grimbergen Klein Zwitserland 25
1984/85 Vlag van Nederland Rick Volkers Kampong 21
1985/86 Vlag van Nederland Patrick Faber Amsterdam 25
1986/87 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 27
1987/88 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 25
1988/89 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 36
1989/90 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 24
1990/91 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 32
1991/92 Vlag van Nederland Gijs Weterings HGC 28
1992/93 Vlag van Nederland Taco van den Honert Amsterdam 27
1993/94 Vlag van Nederland Floris Jan Bovelander Bloemendaal 28
1994/95 Vlag van Nederland Taco van den Honert Amsterdam 42
1995/96 Vlag van Nederland Bram Lomans HGC 26
1996/97 Vlag van Nederland Bram Lomans HGC 33
1997/98 Vlag van Nederland Bram Lomans
Vlag van Nederland Piet-Hein Geeris
Vlag van Nederland Richard de Snaijer
HGC
Den Bosch
hdm
29
1998/99 Vlag van Nederland Bram Lomans HGC 29
1999/00 Vlag van Nederland Paul Robert Lankhout Kampong 31
2000/01 Vlag van Nederland Teun de Nooijer Bloemendaal 24
2001/02 Vlag van Nederland Sander Dreesmann Klein Zwitserland 24
2002/03 Vlag van Nederland Taeke Taekema Klein Zwitserland 33
2003/04 Vlag van Engeland David Mathews Amsterdam 34
2004/05 Vlag van Nederland Roderick Weusthof SCHC 27
2005/06 Vlag van Nederland Roderick Weusthof SCHC 34
2006/07 Vlag van Duitsland Christopher Zeller Bloemendaal 47
2007/08 Vlag van Nederland Taeke Taekema Amsterdam 43
2008/09 Vlag van Nederland Roderick Weusthof SCHC 34
2009/10 Vlag van Engeland Ashley Jackson HGC 29
2010/11 Vlag van Nederland Taeke Taekema Amsterdam 27
2011/12 Vlag van Nederland Roderick Weusthof Rotterdam 34
2012/13 Vlag van Nederland Jeroen Hertzberger Rotterdam 26
2013/14 Vlag van Nederland Mink van der Weerden Oranje Zwart 36
2014/15 Vlag van Zuid-Afrika Justin Reid-Ross Amsterdam 34
2015/16 Vlag van Argentinië Gonzalo Peillat HGC 33
2016/17 Vlag van Nederland Jeroen Hertzberger Rotterdam 28
2017/18 Vlag van Nederland Jeroen Hertzberger Rotterdam 28
2018/19 Vlag van Nederland Jeroen Hertzberger Rotterdam 23
2019/20 Vlag van Nederland Tim Swaen Bloemendaal 19
2020/21 Vlag van België Alexander Hendrickx Pinoké 21
2021/22 Vlag van België Alexander Hendrickx Pinoké 25
2022/23 Vlag van Nederland Jeroen Hertzberger Rotterdam 36
Seizoen Speelster Club Aantal
1981/82 Vlag van Nederland Sandra Le Poole Amsterdam 31
1982/83 Vlag van Nederland Lisanne Lejeune HGC 21
1983/84 Vlag van Nederland Helen van der Ben Amsterdam 25
1984/85 Vlag van Nederland Lisanne Lejeune HGC 31
1985/86 Vlag van Nederland Lisanne Lejeune HGC 38
1986/87 Vlag van Nederland Lisanne Lejeune HGC 46
1987/88 Vlag van Nederland Lisanne Lejeune HGC 34
1988/89 Vlag van Nederland Helen van der Ben Amsterdam 24
1989/90 Vlag van Nederland Helen van der Ben AAmsterdam 22
1990/91 Vlag van Nederland Helen van der Ben Amsterdam 25
1991/92 Vlag van Nederland Wietske de Ruiter HGC 46
1992/93 Vlag van Nederland Wietske de Ruiter
Vlag van Nederland Mieketine Wouters
HGC
Amsterdam
20
1993/94 Vlag van Nederland Frederiek Grijpma Laren 20
1994/95 Vlag van Nederland Wietske de Ruiter HGC 26
1995/96 Vlag van Nederland Wietske de Ruiter HGC 21
1996/97 Vlag van Nederland Suzan van der Wielen
Vlag van Nederland Mieketine Wouters
HGC
Amsterdam
20
1997/98 Vlag van Nederland Suzan van der Wielen
Vlag van Zuid-Afrika Pietie Coetzee
HGC
Amsterdam
22
1998/99 Vlag van Nederland Frederiek Grijpma Amsterdam 22
1999/00 Vlag van Nederland Ageeth Boomgaardt Den Bosch 25
2000/01 Vlag van Nederland Mieketine Wouters Laren 25
2001/02 Vlag van Nederland Mijntje Donners Den Bosch 36
2002/03 Vlag van Australië Alyson Annan Klein Zwitserland 26
2003/04 Vlag van Nederland Ageeth Boomgaardt Den Bosch 36
2004/05 Vlag van Nederland Mijntje Donners Den Bosch 33
2005/06 Vlag van Nederland Mijntje Donners Den Bosch 25
2006/07 Vlag van Nederland Kim Lammers Laren 34
2007/08 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 23
2008/09 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 44
2009/10 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 27
2010/11 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 43
2011/12 Vlag van Nederland Kim Lammers Laren 40
2012/13 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 37
2013/14 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 29
2014/15 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 32
2015/16 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 31
2016/17 Vlag van Nederland Maartje Paumen Den Bosch 23
2017/18 Vlag van Nederland Pien van Nes
Vlag van Nederland Charlotte Vega
Vlag van Nederland Caia van Maasakker
HDM
Amsterdam
SCHC
16
2018/19 Vlag van Nederland Ginella Zerbo SCHC 24
2019/20 Vlag van Nederland Frédérique Matla Den Bosch 25
2020/21 Vlag van Nederland Frédérique Matla Den Bosch 24
2021/22 Vlag van Nederland Frédérique Matla Den Bosch 35
2022/23 Vlag van Nederland Yibbi Jansen SCHC 23

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Op 19 april 2015 zorgde Mink van der Weerden van Oranje Zwart in de thuiswedstrijd tegen HGC voor een clubrecord in de hoofdklasse door zes keer in één wedstrijd te scoren.[4] Het was het grootste aantal doelpunten gemaakt door één speler in een Hoofdklasse-duel sinds Taeke Taekema er zes maakte namens Amsterdam tegen SCHC op 14 november 2010 (0-8). Het Hoofdklasse-record aller tijden blijft stevig in handen van Ties Kruize die elf keer scoorde in de 15-0 zege van Klein Zwitserland op Breda op 15 maart 1981.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]