Hoogvlakte
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een hoogvlakte of hoogland is een gebied met weinig reliëf dat hoger ligt dan 500 meter boven NAP.
Een plateau is een vorm van een hoogvlakte, met dit verschil dat een plateau in zijn geheel omhoog gekomen is en een hoogvlakte in vrijwel alle gevallen een oud geërodeerd berggebied is. Combinaties van deze twee bestaan echter ook.
Enkele hoogvlakten, hooglanden en/of plateaus[bewerken]
- Bajío
- Dekan
- Ethiopisch Hoogland
- Golanhoogten
- Hoogland van Bolivia
- Hoogland van Iran
- Khorat Plateau
- Nadjd
- Namibisch Hoogland
- Plateau Überetsch
- Plateau van Langres
- Schotse Hooglanden
- Shire-hoogland
- Sprengisandur
- Vlakte der Kruiken
- Tsjechisch-Moravische Hoogvlakte
- Schwäbische Alb
