Hugh Walpole

Hugh Walpole
	Hugh Walpole, 1934, door Carl Van Vechten
Algemene informatie
Volledige naam	Hugh Seymour Walpole
Geboren	13 maart 1884
Geboorteplaats	Auckland, Kolonie Nieuw-Zeeland
Overleden	1 juni 1941
Overlijdensplaats	Londen
Land	Verenigd Koninkrijk
Beroep	roman- en scenarioschrijver
Werk
Onderscheidingen	Commander in de Orde van het Britse Rijk (1918)
	(en) IMDb-profiel
Portaal	Literatuur

Hugh Seymour Walpole (Auckland, 13 maart 1884 - Londen, 1 juni 1941) was een Brits roman- en scenarioschrijver. In 1918 werd hij benoemd tot Commander in de Orde van het Britse Rijk.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Walpole werd geboren in Nieuw-Zeeland als zoon van een bisschop. Hij studeerde aan Engelse kostscholen te Canterbury, Durham en van 1903 tot 1906 te Cambridge (Emmanuel College). Later gaf hij aan dat zijn schooltijd weinig gelukkig was geweest. Hij worstelde met zijn homoseksuele gevoelens en voelde zich, afgesloten van zijn familie, vaak eenzaam.

Na zijn schooltijd koos Walpole al snel voor een literaire carrière. Vanaf zijn debuut in 1909 was hij een bekende verschijning in de Londense literaire wereld. Hij was bevriend met Virginia Woolf. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte hij voor het Rode Kruis aan het Oostfront en later als verslaggever in Rusland, waar hij ook voor Britse propagandadoelen werd ingezet. In 1917 was hij te Sint-Petersburg getuige van de Russische Revolutie. Na de oorlog bleef hij nog een tijd actief als verslaggever en reisde door Europa. In 1924 had hij een ontmoeting met Adolf Hitler tijdens de Bayreuther Festspiele. Ondertussen verliep zijn literaire carrière erg succesvol en groeide hij uit tot een der meest gelezen Britse romanschrijvers van zijn tijd. In de jaren dertig maakte hij ook naam als scenarioschrijver en reisde zelfs af naar Hollywood. Ook maakte hij naam als literatuurcriticus en schreef studies over Walter Scott, Anthony Trollope en Joseph Conrad.

Walpole geldt vooral als een verhalenverteller. Hij wordt qua stijl wel vergeleken met John Galsworthy. Zijn bekendste werk is het vierdelige The Herries Chronicle (1930-1933), een historische romancyclus over een plattelandsfamilie. Ook schreef hij griezelboeken voor de oudere jeugd. In 2017 werd zijn roman over de Russische Revolutie The Secret City (1919, De geheime stad) in het Nederlands uitgegeven.

In 1918 werd Walpole benoemd tot Commander in de Orde van het Britse Rijk. In 1937 werd hij geridderd. Zijn roem was op dat moment echter al sterk tanende, mede omdat William Somerset Maugham hem op kwaadaardige wijze liet figureren in zijn sleutelroman Cakes and Ale (1930). Daarin suggereert Maugham dat Walpole oneervolle voorstellen gedaan zou hebben aan Thomas Hardy. Hij wordt er neergezet als ambitieus en oppervlakkig, hetgeen zijn reputatie aanzienlijk zou schaden. Zijn oeuvre werd plotsklaps als ouderwets afgedaan.

Walpole was ook een gekend kunstverzamelaar. Hij overleed in 1941 op 57-jarige leeftijd.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Romans[bewerken | brontekst bewerken]

1909: The Wooden Horse

1910: Marradick At Forty

1911: Mr Perrin and Mt Traill

1912: The Prelude to Adventure

1913: Fortitude

1914: The Duchess of Wrexe

1916: The Dark Forest

1918: The Green Mirror

1919: The Secret City

1919: Jeremy

1920: The Captives

1921: The Young Enchanted

1922: The Cathedral

1923: Jeremy and Hamlet

1924: The Old Ladies

1925: Portrait of a Man with Red Hair

1926: Harmer John

1927: Jeremy at Crale

1928: Wintersmoon

1929: Farthing Hall (met J.B. Priestley)

1929: Hans Frost

1931: Above the Dark Circus

1934: Captain Nicholas

1935: The Inquisitor

1936: A Prayer for my Son

1937: John Cornelius

1938: The Joyful Delaneys

1939: The Sea Tower

1940: The Bright Pavilions

1941: The Blind Man's House

1941: The Killer and the Slain

1944: Katherine Christian

Herries Chronicles[bewerken | brontekst bewerken]

1930: Rogue Herries

1931: Judith Paris

1932: The Fortress

1933: Vanessa

Externe links en bronnen[bewerken | brontekst bewerken]