Hunsrück

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hunsrück
Hunsrück
Hoogste punt Erbeskopf (818 meter)
Lengte 100 km
Breedte 30 km
Oppervlakte 2.607 km²
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Locatie Vlag van de Duitse deelstaat Rijnland-Palts Rijnland-Palts
Coördinaten 50° 0′ NB, 7° 30′ OL
Onderdeel van Rijnlands leisteenplateau
Type Middelgebergte
Hunsrück (Duitsland)
Hunsrück
Foto's
Ruïne Balduïnseck tussen Mastershausen en Buch
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen
Uitzicht van de Erbeskopf
Osburger Hoogwoud
Dal van de Hahnenbach tussen Schneppenbach en Bundenbach
Binger Woud

De Hunsrück is een middelgebergte dat deel uitmaakt van het Rijnlands leisteenplateau in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts en een klein deel in Saarland.

Bepaalde delen van het gebergte hebben eigen namen zoals het Idarwald, het Soonwald, het Binger Wald, het Schwarzwälder Hochwald en het Osburger Hochwald. De inwoners van de streek noemen de Hunsrück "Hundsbuckel". Een deel van het gebergte wordt beschermd en maakt deel uit van het Nationaal Park Hunsrück-Hochwald.

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebergte wordt begrensd door de Rijn in het oosten, de Moezel in het noorden, de Nahe in het zuiden en de Saar in het westen.

De hoogste berg van de Hunsrück is de 818 meter hoge Erbeskopf bij Thalfang. Deze top is tegelijkertijd het hoogste punt op de Duitse linkeroever van de Rijn en van de Duitse deelstaat Rijnland-Palts.

Tot in de jaren vijftig werd in de Hunsrück op grote schaal leisteen gedolven. Ondertussen is dit wegens de sterk toegenomen Zuid-Amerikaanse import van leisteen niet meer rendabel, wat ertoe leidde dat deze activiteit stelselmatig afgebouwd werd. In Bundenbach werd de leisteengroeve opengesteld voor het publiek.

In west-oostelijke richting, van Saarburg naar Koblenz loopt de Hunsrückhöhenstraße. Van noordwest naar zuidoost liep een Romeinse heerweg, de zogeheten Via Ausonius die de steden Trier en Bingen verbond.

Geologie[bewerken | brontekst bewerken]

400 miljoen jaar geleden (tijdvak devoon) was het huidige Midden-Europa een tropische zee. Op de bodem verzamelde zich zand en modder, dat onder haar eigen gewicht zich vormde tot gesteente. Uit de zandbanken vormde zich kwartsiet en uit de modder vormde zich leisteen. Toen de zee zich terugtrok en het gebied omhooggeduwd werd, vormden zich de Hunsrück-eilanden die later erodeerden en de contouren vormden van het huidige gebergte. In de Hunsrück heeft zich vulkanisme voorgedaan. Resten hiervan zijn te vinden in edelstenen die zich hebben gevormd rondom luchtbellen in de lava. Het betreft hier agaat, amethist, jaspis en bergkristal. Tot in het midden van de 20e eeuw werden de edelstenen in dit gebied commercieel gedolven en geslepen, met name in het gebied rondom Idar-Oberstein.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Van de steentijd en bronstijd zijn sporen terug te vinden in de vorm van bijvoorbeeld vuistbijlen. Uit de La Tène-periode in de ijzertijd dateren diverse ruïnes van bouwwerken die zijn gemaakt door de Kelten. Een voorbeeld hiervan is de Ringwal van Otzenhausen.

Bergtoppen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Hunsrück van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.