Een hypercalciëmie is een te hoog calciumgehalte in het bloed (Griekse 'hyper' betekent 'boven' of 'veel'). Een normaal calciumgehalte in het bloed bevindt zich tussen de 2,10-2,55 mmol/l[1] Alles boven deze normale waarden wordt hypercalciëmie genoemd. Alles lager dan deze waarden wordt een hypocalciëmie genoemd.
Calcium is nodig voor de opbouw en het onderhoud van de botten en de tanden, bij de werking van zenuwen en spieren (spiercontractie), bij de bloedstolling en bij het transport van stoffen in de lichaamscellen.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid inname van calcium per dag ligt tussen de 700 mg en 1000 mg per dag. Vanaf de geboorte tot en met het tiende levensjaar is de aanbevolen hoeveelheid calcium 400–800 mg per dag. Het lichaam is in staat calcium op te nemen in de botten tot ongeveer 35 jaar.[bron?] Belangrijk hierbij is beweging en belasting van de botten én zonlicht. Na 35 jaar worden de botten alleen nog maar brozer.
