Naar inhoud springen

Hyperstheen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hyperstheen
Hyperstheen
Mineraal
Chemische formule (Mg,Fe2+)2Si2O6
Kleur Grijswit, groenwit, geelwit, bruin of zwartgrijs
Streepkleur Grijsgroenig wit
Hardheid 5,5 - 6
Gemiddelde dichtheid 3,55 kg/dm3
Glans Zijdeglans
Opaciteit Doorzichtig tot doorschijnend
Splijting [100] Perfect, [010] Perfect
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal hyperstheen is een magnesium-ijzer-inosilicaat met de chemische formule (Mg,Fe2+)2Si2O6. Het behoort tot de orthopyroxenen.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijswitte, lichtgroene of bruinzwarte hyperstheen heeft een grijsgroenwitte streepkleur, een glas- tot zijdeglans en een perfecte splijting volgens de kristalvlakken [100] en [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,55 en de hardheid is 5,5 tot 6. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal hyperstheen is afgeleid van de Griekse woorden hyper en sthenos ("boven" en "kracht").

Hyperstheen is een veelvoorkomend orthopyroxeen in mafische stollingsgesteenten en meteorieten. De typelocatie is het donkere magmatisch gesteente van de Adirondack regio in de staat New York, in het bijzonder de North Creek granaatvoorkomens.

Hyperstheen komt voor in de zandfractie van Nederlandse Kwartaire riviersedimenten. In de zware-mineraalanalyse zoals dat in Nederland bij de Rijks Geologische Dienst gedurende de tweede helft van de twintigste eeuw plaatsvond, wordt het mineraal ingedeeld bij de zogenoemde instabiele groep en wordt het als vulkanisch mineraal beschouwd.[1]