Ilse Starkenburg
| Ilse Starkenburg | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ilse Starkenburg, 2013.
Foto: Bert Nienhuis | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboortedatum | 26 april 1963 | |||
| Geboorteplaats | Dieren | |||
| Overlijdensdatum | 11 november 2019 | |||
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Land(en) van nationaliteit | Koninkrijk der Nederlanden | |||
| Beroep | dichteres | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1987−2017 | |||
| Genre | dichtkunst | |||
| Uitgeverij | De Arbeiderspers | |||
| Prijzen en onderscheidingen | Charlotte Köhler Stipendium (1996) | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Ilse Starkenburg (Dieren, 26 april 1963 – Amsterdam, 11 november 2019) was een Nederlands dichteres.
Starkenburg studeerde Nederlandse taal- en letterkunde (propedeuse), filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze debuteerde als dichteres in 1987, in het literaire tijdschrift Maatstaf. Voorpublicaties verschenen verder in o.a. Tirade, Hollands Maandblad, Krakatau, Ballustrada, Bunker Hill, Signum. Blätter für Literatur und Kritik, de Poëziekrant, de Gids, de Revisor en Revolver.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Verdwaald ontwaken (1990, gedichten)
- Afspraak met een eiland (1995, gedichten)
- De blinde vlek op de kaart (1998, verhalen)
- Thuisreis (1999, bibliofiele uitgave)
- In plaats van alleen (2003, gedichten)
- Gekraakt klooster (2007, gedichten)
- Louis Lehmann als Homo Universalis (essay over dichter en scheepsarcheoloog Louis Lehmann, 2007)
- De boom valt op mij (2017, gedichten)
Eerbetonen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1996 ontving ze de Charlotte Köhler Stipendium voor Verdwaald ontwaken en Afspraak met een eiland. Tevens werd haar werk in 2000 genomineerd voor de Nordrhein-Westfalen Literaturpreis (een prijs voor Duitse, Nederlandse en Vlaamse dichters van onder de veertig jaar). In 2024 volgde het monument De boom valt op mij voor haar op het Zoutkeetsplein.