Ine Boermans
Ine Boermans | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 1976[1] | |||
Geboorteplaats | Groningen[1] | |||
Beroep | auteur | |||
Website | ||||
|
Ine Boermans (Groningen, 1976) is een Nederlands schrijver. Ze schrijft verhalen, columns en essays in onder andere literair tijdschrift Tirade,[2] Papieren Helden,[3] De Internet Gids,[3] hard//hoofd,[3] de Volkskrant[4] en de VPRO Gids[5] en heeft ook enkele romans uitgebracht.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Boermans rondde in 2001 haar opleiding af aan de kunstacademie Academie Minerva in Groningen.[1] Ze beheerde van 2008 tot 2013 straatgalerie De Kijkkasten in een zijstraat van de Nieuwendijk in Amsterdam met "zeven grote etalageramen die 's nachts verlicht waren".[1][6][7] Ze nam deel aan een tentoonstelling in Arti en had ook een keer een solotentoonstelling.[6]
Ze volgde een beginnerscursus schrijven bij Nicolien Mizee en vervolgens van 2015 tot 2016 de opleiding aan de Schrijversvakschool in Amsterdam.
Ze schreef twee romans, Een opsomming van tekortkomingen (2021) en Het liefdesinterbellum (2022), die allebei enigszins autobiografisch zijn en Lot als hoofdpersonage hebben. Haar debuutroman kreeg vier 'ballen' van NRC-recensent Judith Eiselin[8] en volgens Marjon Nooij van Tzum wist Boermans "de treurige situaties met luchtigheid en een flinke portie sardonische (galgen-)humor te larderen".[9] Recensent Dirk Leyman van De Morgen vond het een "absurdistische roman over plots opkomend verdriet en rechtkrabbelen na familieleed" en vond dat "haar toon imponeert".[10] Hij beschreef haar tweede roman in De Morgen als "mild tragikomisch, maar ook mistroostig".[11] Coen Peppelenbos van Tzum was minder positief: hij vond het boek "enorm oppervlakkig" en beschreef de stijl als "wezenloze teksten vol herhalingen".[12] Trouw-recensent Jann Ruyters schreef naar aanleiding van dat boek: "In droge humor en zelfspot herinnert Ine Boermans wel aan Cindy Hoetmer".[13] Voor het schrijven van de tweede roman ontving ze een beurs van het Nederlands Letterenfonds.[14]
Persoonlijk
[bewerken | brontekst bewerken]Toen ze 34 jaar oud was bleek ze multiple sclerose (MS) te hebben.[6] Boermans woont met haar man en twee zoons in Groningen.[6]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Titel | Uitgever | ISBN | Notitie |
---|---|---|---|---|
2021 | Een opsomming van tekortkomingen | Orlando | 9789083171449 | |
2022 | Het liefdesinterbellum | Prometheus | 9789044650198 |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b c d Gidi Heesakkers, Ine Boermans heeft het ingewikkelde bestaan uit haar tragikomische roman zelf ook meegemaakt . Volkskrant Magazine (3 november 2022). Gearchiveerd op 5 november 2022. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ intro - jaargang 62, nummer 471. Tirade (mei 2018). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024 – via Uitgeverij G.A. van Oorschot.
- ↑ a b c Gidi Heesakkers, Ine Boermans: ‘Ik kan goed leven met het feit dat niet alles goedkomt… . de Volkskrant (20 mei 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Ine Boermans - auteurspagina . de Volkskrant. Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Katja de Bruin, Ine Boermans is de nieuwe columnist van de VPRO Gids. VPRO Gids (30 juli 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ a b c d Katja de Bruin, ‘Ik heb eindelijk het gevoel: hier hoor ik’. VPRO Gids (nummer 35) (28 augustus 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Richtje Reinsma, Bloedje, een tekendagboek. Terras (2013). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024 – via Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (DBNL).
- ↑ Judith Eiselin, Als akelige gedachten niet te stoppen zijn . NRC (4 maart 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Marjon Nooij, Recensie: Ine Boermans – Een opsomming van tekortkomingen. Tzum (22 februari 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Dirk Leyman, Deze vier nieuwe boeken zijn meer dan de moeite waard . De Morgen (27 februari 2021). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Dirk Leyman, Deze vijf boeken zijn meer dan de moeite waard . De Morgen (26 november 2022). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Coen Peppelenbos, Recensie: Ine Boermans – Het liefdesinterbellum. Tzum (5 november 2022). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Jann Ruyters, Het liefdesinterbellum: liever liefdesverdriet . Trouw (26 november 2022). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.
- ↑ Coen Peppelenbos, Nieuws: Deze tien debutanten krijgen ieder 11.000 euro om te werken aan hun tweede boek. Tzum (3 augustus 2022). Gearchiveerd op 30 oktober 2024. Geraadpleegd op 30 oktober 2024.