Insulineanalogon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Insuline-analoog)
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Een insulineanalogon[1] is een kunstmatige vorm van insuline die gebaseerd is op humane insuline en hetzelfde effect heeft op het menselijk lichaam. Een insulineanalogon wordt verkregen door middel van genetische manipulatie; meer in het bijzonder met behulp van recombinant-DNA-technieken.

Het doel hierbij is om een humane insuline zodanig aan te passen dat deze sneller, of juist langzamer, opgenomen worden na toediening. Op deze manier worden kortwerkende en langwerkende insulines gecreëerd.

Voordat het mogelijk was om met behulp van recombinant-DNA-technieken insulineanaloga gebaseerd op humane insuline te maken gebruikte men insuline van varkens (of koeien). Vanaf ca. 1980 werd het mogelijk deze chemisch gelijk te maken aan humane insuline[2].

Het eerste insulineanalogon dat op de markt gebracht werd is Insuline lispro. Dit werd onder de merknaam Humalog in 1996 op de markt gebracht door Lilly.

Onderstaande tabel geeft een overzicht van de insulineanaloga die in Nederland verkrijgbaar zijn. De verandering ten opzichte van normaal menselijk insuline is aangegeven. De derde kolom geeft de positie van de verandering: de A- of de B-keten van insuline, en het nummer van het aminozuur. De vierde kolom geeft de verandering. Ter vergelijking is ook varkensinsuline opgenomen.

Naam Merknaam Verandering[3] Opmerking
Insuline aspart Novorapid, Novomix B28 proline wordt asparaginezuur
Insuline detemir Levemir B29 lysine krijgt een vetzuurketen (Myristinezuur)
Insuline degludec Tresiba ..[4] ..
Insuline glargine Lantus A21
Na B30
asparagine wordt proline
Verlenging met tweemaal arginine
Insuline glulisine Apidra B3
B29
asparagine wordt lysine
lysine wordt glutaminezuur
Insuline lispro Humalog, Humalog mix B28, B29 Lysine en proline omgewisseld
Varkensinsuline B30 Threonine bij mens, alanine bij varken[2]