Isle of Man TT 1987

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man TT van Man 1987 hoofdraces
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 30 mei tot 6 juni 1987
Organisator ACU
Formula One TT
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson
Sidecar TT Race A
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk Don Williams
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham/Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham
Derde Geoff Rushbrook/Geoff Leitch
Junior 250 cc TT
Eerste Vlag van Ierland Eddie Laycock
Tweede Vlag van Noord-Ierland Brian Reid
Derde Vlag van Australië Graeme McGregor
Sidecar TT Race B
Eerste Vlag van Noord-Ierland Lowry Burton/Vlag van Noord-Ierland Pat Cushnahan
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles/Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Pointer
Derde Warwick Newman/Eddie Yarker
Formula Two TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop
Tweede Vlag van Ierland Eddie Laycock
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath
Rizla Senior TT
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall
TT van Man 1987 overige races
Production Class B TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson
Tweede Vlag van Schotland Brian Morrison
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation
Production Class D TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Woodland
Tweede Malcolm Wheeler
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Matt Oxley

De TT van Man 1987 werd verreden van 30 mei tot 6 juni 1987 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start reed men eigenlijk een tijdrace.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1987 vierde de Isle of Man TT haar tachtigste verjaardag. De hoofdrollen waren voor Joey Dunlop, die weer twee overwinningen aan zijn palmares toevoegde, en voor het weer, dat zo slecht was dat voor het eerst in de geschiedenis wedstrijden werden afgelast: de Production Class A TT en de Production Class C TT. De trainingen van vrijdag 29 mei moesten worden gestaakt door hevige regen en opkomende mist. De coureurs die zich nog op het circuit bevonden moesten zelfs met een auto worden opgehaald en naar de TT Grandstand worden begeleid.

Hoofdraces[bewerken | brontekst bewerken]

Formula One TT[bewerken | brontekst bewerken]

Zes ronden (364 km), tweetaktmotoren van 350- tot 500 cc, viertaktmotoren van 600- tot 1.000 cc.

Ook op zaterdagochtend was het weer nog slecht, maar het klaarde op en om 14.00 uur kon de Formula One TT onder zonnige omstandigheden van start gaan. Het leek er op dat Joey Dunlop een geduchte concurrent had gekregen in Phil Mellor, die tijdens de trainingen - officieus - een ronde van 118,03 mph had gereden, meer dan 15 seconden sneller dan het ronderecord. Dat gebeurde al op de eerste dag van de trainingsweek, maandag 25 mei. Op dinsdag reed Dunlop een nieuw officieel ronderecord: 19"17'00, met een gemiddelde snelheid van 117,4 mph. Mellor ging daar op donderdag weer overheen met 19"10'8, slechts vier seconden boven het absolute ronderecord van Dunlop tijdens de Senior TT van 1984. Dunlop en Mellor waren beide fabrieksrijder: Dunlop voor Honda Racing Corporation met een een Honda RVF 750 en Mellor voor Suzuki met een Suzuki GSX-R 750. In de race was Mellor aanvankelijk ook de snelste: de eerste 12 km ging hij tot bij Ballacraine aan de leiding. Daarna nam Dunlop het echter over, ondanks een veel te strak zittende kinband had hij na de eerste ronde al 22 seconden voorsprong, reed hij een nieuw ronde- en racerecord. Mellor werd wel tweede, voor Geoff Johnson met een Loctite-Yamaha.

De eerste tien finishers kregen punten voor het wereldkampioenschap wegrace, waarvan de Formula One TT deel uitmaakte. Van de belangrijke coureurs in dit wereldkampioenschap reden er slechts een klein aantal op het eiland Man: Joey Dunlop, Peter Rubatto, Paul Iddon, Anders Andersson en Phil Mellor, maar anderen boycotten de gevaarlijke Mountain Course, zoals Fred Merkel, Virginio Ferrari en Davide Tardozzi.

Uitslag Formula One TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid Punten
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Rothmans-HRC-Honda 1:58"04'4 115,03 mph 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor Virgin-Heron-Suzuki 1:58"56'2 114,20 mph 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson Loctite-Yamaha 1:59"37'4 113,54 mph 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall Skoal Bandit-Suzuki 2:00"12'2 112,99 mph 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Loctite-Yamaha 2:00"18'6 112,89 mph 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies Honda 2:00"54'4 112,48 mph 5
7 Vlag van Duitsland Peter Rubatto Bimota-Yamaha 2:01"43'2 111,59 mph 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach Padgett's-Suzuki 2:02"25'8 110,94 mph 3
9 Glenn Williams Suzuki 2:03"26'4 110,30 mph 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Linsdell Flitwick-Yamaha 2:03"26'8 110,02 mph 1
11 Vlag van Zweden Anders Andersson[1] Suzuki 2:03"46'2 109,74 mph
12 Vlag van Ierland Eddie Laycock Yamaha 2:04"17'4 109,28 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Harris-Suzuki 2:05"04'2 108,60 mph
14 Tony Moran Yamaha 2:05"13'2 108,47 mph
15 Steve Ward Suzuki 2:06"05'6 107,72 mph
16 George Linder Yamaha 2:06"06'0 107,71 mph
17 Vlag van Engeland James Whitham Suzuki 2:06"21'4 107,49 mph
18 Bob Jackson Jackson-Suzuki 2:07"04'4 106,88 mph
19 Richard Rose Suzuki 2:07"08'2 106,83 mph
20 Grant Goodings Kawasaki 2:08"31'6 105,68 mph
41 Vlag van Engeland Tony Rutter Suzuki 2:17"14'6 98,96 mph
42 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Suzuki 2:17"21'0 98,89 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Woodland Loctite-Yamaha
DNF Vlag van Duitsland Klaus Klein Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Iddon Skoal Bandit-Suzuki
DNF Vlag van Schotland Iain Duffus Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Suzuki
DNF Vlag van Noord-Ierland Brian Reid Suzuki
DNF Vlag van Australië Graeme McGregor Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Henshaw Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Onbekend

Top tien tussenstand WK-Formule TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Rothmans-HRC-Honda 28
2 Vlag van Duitsland Peter Rubatto Bimota-Yamaha 20
3 Vlag van Italië Virginio Ferrari Bimota-Yamaha 15
Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Iddon Skoal Bandit-Suzuki
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Merkel HRC-Honda 12
Vlag van Italië Davide Tardozzi Bimota-Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor Virgin-Heron-Suzuki
8 Vlag van Zweden Anders Andersson Suzuki 10
Vlag van Italië Geoff Johnson Loctite-Yamaha
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall Skoal Bandit-Suzuki 8

Sidecar TT Race A[bewerken | brontekst bewerken]

Drie ronden (182 km) (gekleurde achtergrond: Formule 2-klasse)

Mick Boddice won de eerste manche van de Sidecar TT ogenschijnlijk met gemak, maar toch ging het niet makkelijk. Bakkenist Don Williams had nog grote problemen omdat hij tijdens een race in Oulton Park in augustus 1986 beide benen had gebroken en al in de eerste ronde ging de koppeling stuk, waardoor Boddice in scherpe bochten zoals Ramsey Hairpin grote problemen had. Desondanks hadden ze op de finish meer dan een halve minuut voorsprong op het echtpaar Dennis en Julia Bingham. Dave Saville en Dave Hall wonnen met een 350cc-Yamaha de Formule 2-klasse.

Uitslag Sidecar TT Race A[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Don Williams Ireson-Yamaha 1:04"49'6 104,76 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham Padgett's-Yamaha 1:05"16'8 104,03 mph
3 Geoff Rushbrook Geoff Leitch Ireson-Yamaha 1:05"29'2 103,70 mph
4 Warwick Newman Eddie Yarker Ireson-Yamaha 1:05"36'0 103,52 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Pointer Ireson-Yamaha 1:05"48'0 103,21 mph
6 Martin Murphy Alan Langton McCavana-Yamaha 1:06"40'0 101,87 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart Atkinson Yamaha 1:06"40'6 101,85 mph
8 Eric Cornes Graham Wellington Ireson-Yamaha 1:07"37'4 100,42 mph
9 Neil Smith Phil Gravel NSR-Yamaha 1:08"11'2 99,68 mph
10 Vlag van Man Dave Molyneux Paul Kneale Bregazzi-Yamaha 1:08"56'2 98,51 mph
11 Des Founds Gary Irlam Rea-Suzuki 1:09"05'8 98,28 mph
12 Alan May Ian Finch Skilicorn-Yamaha 1:09"09'6 98,19 mph
13 Michael Burcombe Colin Hardman Ireson-Yamaha 1:09"22'0 97,98 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Saville Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Hall F2 Sabre 1:10"22'8 96,49 mph
15 Dennis Brown Billie Nelson Yamaha 1:10"48'0 95,92 mph
16 Gordon Shand Johnny Shedden Shand 1:11"31'0 94,96 mph
17 Derek Rumble junior Gareth Keep Rumble-Suzuki 1:11"58'8 94,35 mph
18 Michael Staiano Alan Fisher Windle-Yamaha 1:12"37'8 93,50 mph
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Hanks Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Hanks F2 Nrth 1:13"00'0 93,03 mph
20 Tim Eade Frederick McDermott Quirk-Yamaha 1:13"46'8 92,04 mph
21 Bill Hodgkins Sean Collister F2-Yamaha 1:13"48'2 92,02 mph
25 John Coles Graham Mapletoft F2-Ireson-Yamaha 1:14"42'8 90,89 mph
27 Michael Hamblin Robert Smith F2 Windle-Armstrong 1:15"19'8 90,15 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Rollason Alan Huntington Phoenix[2]

Junior 250 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Zes ronden (364 km), alle motoren tot 250 cc.

Steve Hislop leidde de Junior 250 cc TT met een grote voorsprong, maar in de vijfde ronde viel zijn Yamaha stil bij Glen Helen en daarna kon het EMC-duo Eddie Laycock/Brian Reid zonder problemen naar de eerste twee podiumplaatsen rijden.

Uitslag Junior 250 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Ierland Eddie Laycock EMC-Rotax 2:05"09'2 108,52 mph
2 Vlag van Noord-Ierland Brian Reid EMC-Rotax 2:05"14'8 108,44 mph
3 Vlag van Australië Graeme McGregor Yamaha 2:06"06'4 107,70 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty Honda 2:06"33'0 107,33 mph
5 Vlag van Noord-Ierland Johnny Rea Yamaha 2:06"58'2 106,97 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath Yamaha 2:07"08'0 106,83 mph
7 Derek Chatterton Yamaha 2:07"56'8 106,15 mph
8 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Shell-Gemini-Honda 2:08"03'4 106,06 mph
9 Mark Johns Yamaha 2:08"14'8 105,91 mph
10 Richard Coates Yamaha 2:09"03'4 105,24 mph
11 Andrew Nelson Yamaha 2:09"35'2 104,81 mph
12 Mark Farmer Yamaha 2:10"33'4 104,03 mph
13 John Weeden Yamaha 2:10"59'0 103,69 mph
14 Sammy Henry Honda 2:13"03'2 102,08 mph
15 Kenny Shepherd Spondon 2:13"52'6 101,45 mph
16 Mick Chatterton Yamaha 2:14"21'0 101,10 mph
17 Mike Booys Pinfold-Yamaha 2:14"21'0 101,10 mph
18 Chris Fargher Yamaha 2:15"32'8 100,20 mph
19 Steve Johnson Yamaha 2:15"36'4 100,16 mph
20 Alan T. Lawton Yamaha 2:15"56'0 99,92 mph
DNF Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Honda
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach Honda
DNF Vlag van Wales Ian Lougher Onbekend

Sidecar TT Race B[bewerken | brontekst bewerken]

Drie ronden (182 km) (gekleurde achtergrond: Formule 2-klasse)

Lowry Burton nam al sinds 1979 deel aan de Sidecar TT, maar pas in 1986 won hij op 48-jarige leeftijd zijn eerste manche. Nu, als 49-jarige, werd hij de oudste TT-winnaar uit de geschiedenis door samen met plaatsgenoot (uit Carrickfergus) Pat Cushnahan de tweede manche op zijn naam te schrijven. Burton/Cushnahan waren in de laatste ronde bij Ballaugh nog in een hevig gevecht met Mick Boddice/Don Williams, maar die vielen enkele kilometers verder stil door technische problemen. Kenny Howles/Steve Pointer werden twee en daarmee ook totaalwinnaar over twee manches, nadat ze in de eerste race vijfde waren geworden. De Formule 2-race werd opnieuw gewonnen door Dave Saville/Dave Hall.

Uitslag Sidecar TT Race B[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland Lowry Burton Vlag van Noord-Ierland Pat Cushnahan Yamaha 1:04"21'0 105,53 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Pointer Ireson-Yamaha 1:04"55'2 104,61 mph
3 Warwick Newman Eddie Yarker Ireson-Yamaha 1:05"59'6 102,91 mph
4 Lars Schwarz Leif Gustavsson LGMY-Ireson 1:06"01'2 102,86 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Rollason Alan Huntington Phoenix[2] 1:06"41'4 101,83 mph
6 Neil Smith Phil Gravel NSR-Yamaha 1:06"52'4 101,55 mph
7 Artie Oates Edda Oates Yamaha 1:06"59'2 101,38 mph
8 Eric Cornes Graham Wellington Ireson-Yamaha 1:07"19'4 100,87 mph
9 Geoff Rushbrook Geoff Leitch Ireson-Yamaha 1:07"24'0 100,76 mph
10 Dennis Brown Billie Nelson Yamaha 1:08"04'6 99,76 mph
11 Robert Corkhill Paul Magee Ireson-Yamaha 1:08"46'8 98,74 mph
12 Alan May Ian Finch Skilicorn-Yamaha 1:09"01'8 98,38 mph
13 Steve Pullan Steve Parker Baker-Yamaha 1:09"02'2 98,37 mph
14 Derek Rumble junior Gareth Keep Rumble-Suzuki 1:09"52'2 97,20 mph
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Saville Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Hall F2 Sabre 1:11"26'0 95,07 mph
16 Derek Rumble senior Steve Lavender Rumble-Suzuki 1:12"24'2 93,79 mph
17 Michael Staiano Alan Fisher Windle-Yamaha 1:13"34'4 92,30 mph
18 John Hartell Nick Roche F2 CWH-Armstrong 1:13"57'4 91,82 mph
19 Michael Hamblin Robert Smith F2 Windle-Armstrong 1:13"59'6 91,78 mph
20 Albert Hanna David Hanna Yamaha 1:17"07'0 91,63 mph
21 Dick Hawes Eddie Kiff F2-Ireson-Yamaha 1:14"18'0 91,40 mph
22 Joe Heys Peter Greetham F2-Armstrong 1:14"24'8 91,26 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Don Williams Ireson-Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham Padgett's-Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart Atkinson Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Hanks Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Hanks F2 Nrth

Formula Two TT[bewerken | brontekst bewerken]

Zes ronden (364 km), tweetaktmotoren van 250- tot 350 cc, viertaktmotoren van 400- tot 600 cc.

Steve Hislop kreeg genoegdoening in de Formula Two TT, nadat hij in de Junior 250 cc TT was uitgevallen terwijl hij aan de leiding lag. Nu volgde hij aanvankelijk Brian Reid, die een flinke voorsprong had maar die bij Ramsey met bougieproblemen moest stoppen, waardoor Hislop aan de leiding kwam. Eddie Laycock reed de snelste ronde, zelfs een nieuw ronderecord met 112,36 mph, maar werd slechts tweede, een volle minuut voor Bob Heath.

Uitslag Formula Two TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha 2:03"01'4 110,41 mph
2 Vlag van Ierland Eddie Laycock Yamaha 2:03"18'4 110,15 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath Yamaha 2:04"18'8 109,26 mph
4 Vlag van Noord-Ierland Johnny Rea Yamaha 2:05"44'0 108,02 mph
5 Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Dundee-Yamaha 2:06"20'4 107,50 mph
6 Derek Chatterton Yamaha 2:06"51'4 107,07 mph
7 Mike Seward Honda 2:07"38'8 106,40 mph
8 David Dean Honda 2:07"40'6 106,38 mph
9 Kevin Hughes Mariott-Honda 2:08"12'4 105,94 mph
10 Vlag van Wales Ian Lougher Yamaha 2:08"26'2 105,75 mph
11 Peter Bateson Honda 2:08"46'0 105,48 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Honda 2:08"51'0 105,41 mph
13 John Byrne Yamaha 2:08"55'4 105,35 mph
14 Bob Jackson Honda 2:09"09'8 105,15 mph
15 Alan Batson Honda 2:09"16'6 105,06 mph
16 Steve Boyes Honda 2:09"21'0 105,00 mph
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Honda 2:09"49'6 104,62 mph
18 Malcolm Wheeler Padgett's-Honda 2:11"36'4 103,20 mph
19 Phil Armes Honda 2:11"46'0 103,08 mph
20 Colin Bevan Honda 2:11"47'8 103,05 mph
29 Ray Knight Harris-Honda 2:15"22'8 100,33 mph
32 Vlag van Engeland Tony Rutter Honda 2:17"26'6 98,83 mph
DNF Vlag van Australië Graeme McGregor Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty Yamaha
DNF Vlag van Noord-Ierland Brian Reid Yamaha

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Vier ronden (243 km), alle motoren van 300- tot 1.000 cc.

Op vrijdag 5 mei kon er door de slechte weersomstandigheden niet geracet worden, en daarom werd de TT-raceweek een dag verlengd en werd de Rizla Senior TT op zaterdag 6 mei verreden. Het regende ook op die dag hevig en daarom werd de race ingekort van zes naar vier ronden. Joey Dunlop had zijn fabrieks-Honda RVF 750 mogen gebruiken, maar hij koos voor de lichtere RS 500-productieracer. Opnieuw moest hij tot bij Ballacraine een rijder voor zich dulden, dit maal was dat Trevor Nation, maar daarna nam Dunlop de leiding weer in handen. Alleen tijdens zijn pitstop mocht Phil Mellor even op kop rijden, maar hij crashte bij The Nook. Mellor kon zijn race op de tweede plaats hervatten, maar hij moest opgeven door een defecte koppeling. Zo werd Geoff Johnson tweede voor Roger Marshall en Andy McGladdery. Joey Dunlop won zo voor de tiende keer een race van de Isle of Man TT, in de slechtste omstandigheden die hij ooit ervaren had.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Shell-Gemini-Honda 1:30"41'2 99,85 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson Loctite-Yamaha 1:31"39'4 98,79 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall Skoal Bandit-Suzuki 1:32"29'4 97,90 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Suzuki 1:33"52'4 96,46 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies Honda 1:34"49'2 95,49 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Loctite-Yamaha 1:34"50'8 95,47 mph
7 David Griffith Yamaha 1:35"29'0 94,83 mph
8 Vlag van Schotland Brian Morrison Suzuki 1:35"38'0 94,68 mph
9 Vlag van Australië Graeme McGregor Suzuki 1:36"57'6 93,39 mph
10 Vlag van Ierland Eddie Laycock Yamaha 1:37"03'0 93,30 mph
11 Glenn Williams Suzuki 1:37"16'8 93,08 mph
12 Robert Hayes Suzuki 1:37"38'0 92,74 mph
13 Vlag van Engeland James Whitham Suzuki 1:38"34'4 91,86 mph
14 Gary Radcliffe Yamaha 1:38"40'8 91,76 mph
15 Steve Ward Suzuki 1:38"55'0 91,54 mph
16 Des Barry Flitwick-Yamaha 1:39"22'6 91.12 mph
17 Roger Hurst Yamaha 1:39"24'0 91,09 mph
18 Vlag van Duitsland Klaus Klein Yamaha 1:40"01'6 90,52 mph
19 Anthony Thompson Suzuki 1:40"07'2 90,44 mph
20 Howard Selby Suzuki 1:40"09'6 90,40 mph
23 Vlag van Schotland Iain Duffus Yamaha 1:40"55'6 89,72 mph
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Henshaw Suzuki 1:41"39'6 89,07 mph
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Harris-Suzuki 1:42"23'8 88,43 mph
33 Vlag van Engeland Tony Rutter Suzuki 1:46"22'8 85,12 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Woodland Loctite-Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor Heron-Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Linsdell Yamaha
DNF Ray Knight Honda
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Onbekend

Overige races[bewerken | brontekst bewerken]

De Production-klassen konden door het slechte weer niet allemaal worden verreden. De Production Class A TT (tweetaktmotoren van 501- tot 750 cc en viertaktmotoren van 751- tot 1.300 cc) kwam te vervallen, evenals de Production Class C TT (tweetaktmotoren van 251- tot 400 cc en viertaktmotoren van 401- tot 600 cc). De Production Class B TT en de Production Class D TT reden wel, en werden een groot succes voor het Loctite-Yamaha-team met Geoff Johnson en Barry Woodland en Trevor Nation.

Production Class B TT[bewerken | brontekst bewerken]

3 ronden (182 km), tweetaktmotoren van 401- tot 500 cc, viertaktmotoren van 601- tot 750 cc.

Geoff Johnson bewees al de hele week zijn vorm met een derde plaats in de Formula One TT en een tweede plaats in de Senior TT. In de Production Class B TT leidde teamgenoot Trevor Nation met 24 seconden, maar niet voor de eerste keer kwam Nation enkele kilometers voor de eindstreep brandstof tekort. Johnson won de race voor Brian Morrison, maar Trevor Nation pakte toch nog een podiumplaats.

Uitslag Production Class B TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Johnson Loctite-Yamaha 1:01"45'0 109,98 mph
2 Brian Morrison Skoal Bandit-Suzuki 1:01"49'6 109,84 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Loctite-Yamaha 1:01"53'2 109,73 mph
4 Kevin Wilson Skoal Bandit-Suzuki 1:01"58'4 109,58 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graeme McGregor Yamaha 1:02"08'4 109,29 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies Honda 1:02"12'4 109,17 mph
7 Robert Hayes Kawasaki 1:02"41'8 108,32 mph
8 Glenn Williams Skoal Bandit-Suzuki 1:03"00'0 107,80 mph
9 Steve Ward Suzuki 1:03"00'8 107,77 mph
10 Vlag van Schotland Iain Duffus Yamaha 1:03"14'0 107,40 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Linsdell Yamaha 1:03"23'8 107,12 mph
David Dean Yamaha
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Kawasaki 1:03"49'0 106,42 mph
14 Grant Goodings Kawasaki 1:03"50'2 106,38 mph
Martyn Nelson Suzuki
16 Mike Seward Suzuki 1:04"05'0 105,97 mph
17 Buddy Yeardsley Yamaha 1:04"21'2 105,53 mph
18 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Honda 1:04"51'2 104,71 mph
19 Des Barry Kawasaki 1:04"54'8 104,62 mph
20 Ian Martin Yamaha 1:04"58'2 104,53 mph
23 Vlag van Ierland Eddie Laycock Kawasaki 1:05"28'6 103,72 mph
29 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Skoal Bandit-Suzuki 1:06"29'0 102,15 mph
30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Henshaw Suzuki 1:06"43'2 101,78 mph
34 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Suzuki 1:07"31'0 100,58 mph
35 Vlag van Engeland Tony Rutter Suzuki 1:07"40'6 100,35 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Onbekend

Production Class D TT[bewerken | brontekst bewerken]

Drie ronden (182 km), tweetaktmotoren tot 250 cc en viertaktmotoren tot 400 cc.

Barry Woodland maakte het Loctite-Yamaha-succes compleet door de Production Class D TT te winnen. Hij had gekozen voor de viertakt-Yamaha FZR 400, evenals tweede man Malcolm Wheeler, die bijna een minuut later finishte. Motorjournalist Matt Oxley werd derde met een tweetakt-Yamaha TZR 250.

Uitslag Production Class D TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Woodland Loctite-Yamaha 1:05"56'8 102,98 mph
2 Malcolm Wheeler Padgett's-Yamaha 1:06"52'4 101,55 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Matt Oxley Yamaha 1:06"53'4 101,53 mph
4 Graham Cannell Yamaha 1:07"11'6 101,07 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha 1:07"15'6 100,97 mph
6 Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Allen's-Honda 1:07"17'8 100,91 mph
7 P. Nicholls Honda 1:07"19'2 100,88 mph
8 Chris Fargher Crooks-Suzuki 1:07"24'2 100,75 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty Honda 1:07"25'6 100,72 mph
10 Peter Bateson Honda 1:07"34'4 100,50 mph
11 Roger Hurst Yamaha 1:07"42'6 100,30 mph
12 Gary Thrush Yamaha 1:08"29'6 99,15 mph
13 Derek Glass Yamaha 1:08"45'2 98,77 mph
14 Vlag van Wales Ian Lougher Yamaha 1:08"56'4 98,51 mph
15 Alan Dugdale Honda 1:08"59'4 98,44 mph
16 Derek Chatterton Yamaha 1:07"59'4 98,44 mph
17 Colin Bevan Yamaha 1:09"10'2 98,18 mph
18 John Weeden Yamaha 1:09"17'8 98,00 mph
19 Johnny Towers Yamaha 1:09"25'8 97,81 mph
20 Martin Birkinshaw Yamaha 1:09"53'2 97,17 mph
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isle_of_Man_TT_1987&oldid=65020798"