It Takes Two (Stevenson en Moy)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
It takes two
Single van:
Marvin Gaye en Kim Weston
Van het album:
Take Two
B-kant(en) It’s Got To Be A Miracle (This Thing Called Love)
Uitgebracht VS: 2 december 1966
VK: 13 januari 1967
Opname 2 maart 1966
Hitsville USA, Detroit (Michigan)
Genre soulduet
Duur 2:57
Label VS: Tamla 54141
Europa: Tamla Motown TMG590
Componist(en) William Stevenson
Sylvia Moy
Producent(en) William Stevenson
Henry Cosby
Volgorde op TakeTtwo
  A1
It Takes Two
  A2
I Love You, Yes I Do
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

It Takes Two is een lied geschreven door William "Mickey" Stevenson en Sylvia Moy, dat in 1967 een hit werd voor de platenmaatschappij Motown Records van Berry Gordy. Producers waren Stevenson en Henry "Hank" Crosby.

Marvin Gaye en Kim Weston[bewerken | brontekst bewerken]

Stevenson en Moy schreven het in eerste instantie voor mevrouw Stevenson: Kim Weston. Zij nam het duet op met Marvin Gaye, met wie zij sinds 1964 een duo vormde nadat Mary Wells plotseling was vertrokken en Gaye's samenwerking met Oma Heard al snel was verbroken. Weston en Gaye hadden What Good Am I Without You opgenomen, maar waren nauwelijks actief als duo. Zij hielden zich vooral bezig met hun solocarrières, totdat het album Take Two op het toneel verscheen waarvan het titelnummer op single werd uitgebracht.

De opname van het liedje kwam gereed op 2 maart 1966 in Detroit. Ze werden begeleid door Motowns vaste sessiemuzikanten The Funk Brothers en er werd gebruikgemaakt van een apart opgenomen tape van het Detroit Symphony Orchestra. Mickey Stevenson en Kim Weston, die ontevreden waren met hun positie binnen Motown, stapten kort hierna over naar het platenlabel MGM, waarbij verder succes uitbleef. Ook privé ging het niet goed: zij scheidden na enkele jaren. Na het vertrek van Kim Weston werd Marvin Gaye door Berry Gordy opnieuw gekoppeld aan een zangpartner, Tammi Terrell, met wie hij een reeks hits had die het succes van It Takes Two overtroffen. Terrell kon door ziekte echter na 1968 geen opnamen meer maken en stierf begin 1970.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

It takes two verscheen op 25 augustus 1966 op het album Take Two en werd eind dat jaar als single in de VS uitgebracht. Het behaalde de 14e plaats in de Billboard Hot 100 en de 4e in de parallelle rhythm-and-blues charts. Het betekende ook het eerste succes van Marvin Gaye in het Verenigd Koninkrijk, waar de release begin 1967 plaatsvond. Het stond 11 weken genoteerd met als hoogste plaats 16.

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

In de Nederlandse Muziek Expres stond het plaatje drie maanden genoteerd.

Hitnotering: week 8 t/m 17 in 1967
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Positie: 30 20 17 15' 17 17 21 24 32 38 uit

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
It takes two 19201839---------------------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Coverversies[bewerken | brontekst bewerken]

Van het nummer is een tiental covers bekend. Naast Marvin Gaye en Kim Weston verschenen versies van Otis Redding en Carla Thomas, Donny Osmond en Marie Osmond, Marvin Gaye en Florence Lyles, Frankie Gaye en Kim Weston, Lee Towers en Anita Meyer, Debbie en Oscar Harris en Rod Stewart en Tina Turner. Een Franstalige versie verscheen van de hand van Claude François (Il faut être deux)

Liz Kershaw[bewerken | brontekst bewerken]

It takes two, baby
Single van:
Lizy Kershaw, Bruno Brookes, Jive Bunny en Londonbeat
B-kant(en) It takes two, baby (Remix)
Uitgebracht 1989
Label Spartan Records
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

In 1989 verscheen er een versie ten behoeve van de liefdadigheidsinstelling Children in Need. Het plaatje volgezongen door Liz Kershaw en Bruno Brookes haalde er de Britse hitlijsten mee. Twee weken met een hoogste notering 53.

Rod Stewart en Tina Turner[bewerken | brontekst bewerken]

It takes two
Single van:
Rod Stewart en Tina Turner
Van het album:
''Vagabond heart''
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en) Hot legs
Uitgebracht 1990
Duur 4:12
Label Warner Brothers Records
Producent(en) Bernard Edwards
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • (3) Nederland
  • (5) Verenigd Koninkrijk
  • (6) België
  • (10) Zwitserland
  • (11) Zweden
  • (15) Oostenrijk
  • (16) Australië
  • (19) Nieuw-Zeeland
  • (22) Duitsland
Rod Stewart en Tina Turner
1990
I don't want to talk about it
  1990
It takes two
  1991
Rhythm of my heart
Volgorde op Vagabond heart
3
Broken arrow
  4
It takes two
  5
When a man's in love
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Het grootste succes was weggelegd voor het gelegenheidsduo Rod Stewart en Tina Turner. Onder leiding van muziekproducent Bernard Edwards van Chic namen zij hun gevoelige versies op. Er was een singleversie en een 12”-versie.

Hitnotering[bewerken | brontekst bewerken]

Deze single(s) haalden voornamelijk de Europese hitlijsten. Ook acht weken in de Britse top met hoogste notering nummer 5 was hun deel.

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: week 47 in 1990 t/m week 3 in 1991
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8
Positie: 28 10 3 4 7 10 19 40 uit

Nederlandse Single Top 100[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 24-11-1990 t/m 8-2-1991
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Positie: 41 13 4 3 3 11 22 42 61 88 uit

Belgische BRT Top 30[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 8-12-1990 t/m
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Positie: 12 6 5 6 10 8 6 7 18 19 uit

Vlaamse Ultratop 50[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 01-12-1990 t/m 22-2-1991
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Positie: 32 18 8 7 6 8 8 8 10 18 22 47 uit

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
It takes two ----------1899------------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.