Itapotihyla langsdorffii
| Itapotihyla langsdorffii IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Itapotihyla langsdorffii (Duméril & Bibron, 1841) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Itapotihyla langsdorffii op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Itapotihyla langsdorffii is een kikker uit de familie boomkikkers (Hylidae).[2]
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Duméril en Bibron in 1841. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Hyla Langsdorffii gebruikt. De soortaanduiding langsdorffii is een eerbetoon aan Georg Heinrich von Langsdorff (1774 - 1852). Er is nog geen Nederlandse naam voor deze monotypische soort, de enige uit het geslacht Itapotihyla.
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
Itapotihyla langsdorffii komt voor in delen van de Atlantische bossen in Zuid-Amerika: in de landen Argentinië en Brazilië.[3] Het is een boombewonende soort die in bomen en struiken leeft en aangetroffen is tot op 700 meter boven zeeniveau. De larven ontwikkelen zich in zowel permanente wateren als tijdelijke poeltjes in het regenwoud. De vernietiging van het natuurlijke leefgebied door ontbossing en het aanleggen van dammen is de grootste bedreiging voor deze soort.
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
· 
· 