James FitzJames

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf James Fitzjames)
James FitzJames

James FitzJames (Moulins, 21 augustus 1670Philippsburg, 21 juni 1734) was een Anglo-Frans hertog en maarschalk. Hij was een buitenechtelijke zoon van Jacobus II van Engeland en Arabella Churchill, zuster van de hertog van Marlborough.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

James werd geboren in Frankrijk voor de troonsbestijging van zijn vader. Hij kreeg een katholieke opvoeding en genoot zijn opleiding aan het Collège de Juilly. Hierna trad hij in dienst bij hertog Karel IV van Lotharingen en nam deel aan de Turkse oorlogen van 1686 en 1687. Hier was hij onder andere betrokken bij de Belegering van Boeda (1686) en de Slag bij Mohaćs.

Zijn vader was inmiddels koning van Engeland en Schotland geworden en na zijn terugkeer in Engeland werd hij door hem benoemd tot gouverneur van Portsmouth. Jacobus II benoemde hem ook tot ridder in de Orde van de Kousenband, echter de Glorious Revolution voorkwam dat hij als zodanig werd geïnstalleerd. Jacobus werd afgezet in 1688 en ging in ballingschap. FitzJames nam deel aan de campagnes van zijn vader de troon te heroveren, maar de katholieken werden definitief verslagen bij de Slag aan de Boyne.

Hierna trad FitzJames in Franse krijgsdienst en nam tijdens de Negenjarige Oorlog, dus tegen Engeland, deel aan onder andere de Slag bij Steenkerke in 1692 en de Eerste Slag bij Neerwinden in 1693. Bij deze laatst genoemde slag werd hij gevangengenomen, maar uitgewisseld tegen de hertog van Ormonde.

Als militair stond FitzJames in hoog aanzien om zijn moed, integriteit en strategisch inzicht. Na bewezen diensten in de eerste jaren van de Spaanse Successieoorlog werd hij genaturaliseerd tot Frans staatsburger en in 1706 werd hij zelfs maarschalk van Frankrijk.

Op 25 april 1707 won FitzJames de belangrijke Slag bij Almansa, waarbij het ironische feit zich voordeed dat een Frans leger onder een Engelse aanvoerder een Engels leger onder een Franse aanvoerder (Henri de Massue) versloeg.
Het laatste wapenfeit van FitzJames in de Successieoorlog was de bestorming van Barcelona, na een lange belegering, in 1714. Hierna werd hij militair gouverneur van Guyenne en brak een periode van relatieve rust aan in zijn leven.

In 1733 werd FitzJames benoemd als leider van het Rijnleger in de Poolse Successieoorlog. Hij had succes met de belegering van Kehl in 1733, maar werd in 1734 gedood door een kanonskogel tijdens de belegering van Philippsburg.

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

James FitzJames droeg tijdens zijn leven de volgende titels:

Huwelijk en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

James FitzJames huwde tweemaal en uit beide huwelijken had hij kinderen.

Memoires[bewerken | brontekst bewerken]

Berwicks memoires verschenen een eerste keer in 1737 en meer volledig in 1778 door toedoen van zijn kleinzoon Charles de Fitz-James:

  • Mémoires du Maréchal duc de Berwick écrits par lui-même, 2 dln., 1778

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie James FitzJames, 1st Duke of Berwick van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.