Jan Wellens de Cock

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Toegeschreven aan Jan Wellens de Cock. De verzoeking van de heilige Antonius. Madrid, Museo Thyssen-Bornemisza

Jan Wellens de Cock (Leiden (?), ca. 1470 – Antwerpen (?), 1521) was een Zuid-Nederlands schilder, tekenaar en graveur behorend tot de groep Antwerpse maniëristen.[1] Hij wordt gezien als een van de eerste navolgers van de schilder Jheronimus Bosch.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Wellens de Cock wordt door sommige auteurs geïdentificeerd met Jan van Leyen, die in 1503-1504 in Antwerpen meester-schilder werd. Men houdt er dan ook rekening mee dat De Cock in Leiden geboren werd en zich later in Antwerpen vestigde. Op 6 augustus 1502 trouwde hij met Clara, dochter van Peter van Beeringen. In 1506 wordt hij genoemd in de archieven van het Antwerpse Sint-Lucasgilde, toen hij een zekere Loduwyck accepteerde als leerling. In 1516 werd hij leraar van Wouter Key, broer van Willem Key, waar echter geen enkel werk van bekend is. De Cock had twee zoons: de landschapschilder Matthijs Cock (geboren ca. 1510) en de graveur en uitgever Hieronymus Cock (geboren 1518).

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

De Cocks oeuvre is zeer speculatief. Geen enkel werk kan met zekerheid aan hem toegeschreven worden. De werken die aan hem toegeschreven worden behoren allemaal tot die van de school van de Antwerpse maniëristen en zijn beïnvloed door Jheronimus Bosch.

Zie de categorie Jan Wellens de Cock van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.