Jean-Baptiste Lemoyne (beeldhouwer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean-Baptiste Lemoyne
Portret van Lemoyne door Jean Valade
Persoonsgegevens
Geboren Parijs, 15 februari 1704
Overleden Parijs, 25 mei 1778
Geboorteland Frankrijk
Beroep(en) Beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jean-Baptiste Lemoyne (Parijs, 15 februari 1704 - Parijs, 25 mei 1778) was een Frans beeldhouwer.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Lemoyne was een zoon van beeldhouwer Jean-Louis Lemoyne. Hij was een neef van Jean-Baptiste Lemoyne (1679-1731), die eveneens beeldhouwer was, en wordt daarom voor de duidelijkheid ook Jean-Baptiste II of Jean-Baptiste de jonge genoemd. Hij was leerling van zijn vader en Robert Le Lorrain. In 1725 won hij de Prix de Rome.

Hij werkte voor het Franse hof en maakte onder meer bustes van Marie Adélaïde van Frankrijk, Marie Antoinette van Oostenrijk en Madame de Pompadour. Hij maakte een sculptuur van Lodewijk XV van Frankrijk voor Rennes. Het beeld werd, net als een aantal andere van zijn werken, vernield tijdens de Franse Revolutie. Het model bevindt zich in het Louvre. Andere musea die werken van Lemoyne in hun collectie hebben zijn het kasteel van Versailles, het Metropolitan Museum of Art en het Kunsthistorisches Museum in Wenen. Hij was leermeester van Étienne-Maurice Falconet, Jean-Antoine Houdon en Augustin Pajou.

Zie de categorie Jean-Baptiste Lemoyne the Younger van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.