Jean d'Oultremont

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jean-François-Georges des H.R.Rijksgraaf d'Oultremont, heer van Wégimont (Warfusée 24 april 1715 - Antwerpen 3 april 1782), was een Luiks politicus.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jean d'Oultremont was de zoon van Jean François Paul Emile d'Oultremont en Maria Isabella van Beieren-Schagen.[1] Hij was de oudere broer van Karel Nicolaas Alexander d'Oultremont, prins-bisschop van Luik.

Tijdens het bewind van zijn broer was hij diens raadgever, en feitelijk eerste minister in Luik. Omdat de prins-bisschop zich vrijwel uitsluitend aan kerkelijke aangelegenheden wijdde, liet hij het bestuur van het prinsbisdom grotendeels over aan Jean en zijn privésecretaris kanunnik Lambert de Brocal.[2] Jean d'Oultremont en Lambert de Brocal hielden zich vooral bezig met het stimuleren van de handel, de industrie en de landbouw. Daarnaast werden er nieuwe wegen aangelegd.[3]

Na het overlijden van zijn broer in 1771 nam Jeans invloed in het prinsbisdom af. Hij overleed op 66-jarige leeftijd.

Jean d'Oultremont trouwde te Leiden op 20 april 1750 met de rijke Maria Jacoba Tjarck de Waltha (Leiden, 26 augustus 1729 - Antwerpen, 21 april 1802). Het echtpaar had negen kinderen. Zijn kleindochter Henriette d'Oultremont de Wégimont was de tweede echtgenote van koning Willem I der Nederlanden.

Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]