Jeroen van der Veer
Jeroen van der Veer | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboren | 27 oktober 1947 | |||
Geboorteplaats | Utrecht | |||
Opleiding | Technische Universiteit Delft | |||
|
Jeroen van der Veer (Utrecht, 27 oktober 1947) is een Nederlands topfunctionaris, die tot en met 2013 diverse functies bekleedde bij Shell.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Van der Veer rondde in 1971 een studie werktuigbouwkunde in Delft af bij professor Jan in 't Veld, waar hij een jaar studentenassistent was onder Pierre Malotaux.[1] In 1976 - toen hij al bij Shell werkte - rondde hij nog een studie economie af in Rotterdam onder Pjotr Hesseling.[1]
In 1971 kwam Van der Veer in dienst bij Shell, waar hij na zijn diensttijd begon.[1] Hij heeft verschillende functies gehad in raffinage en marketing in Nederland, Curaçao en het Verenigd Koninkrijk. Hij was coördinator van de regio sub-Sahara en directeur van Shell Nederland met verantwoordelijkheid voor de raffinage en chemische processen bij Shell Pernis. Hij was van 2004 tot 2009 president-directeur, CEO bij Shell als opvolger van Phil Watts.[2] In 2009 werd hij opgevolgd door Peter Voser. Die laatste functie bekleedde hij ook bij Unilever. In 2013 nam hij afscheid van Shell.
In 2009 werd hij commissaris bij Philips; hij volgde Jan-Michiel Hessels op als voorzitter van de Raad van Commissarissen.[3] Hij heeft 10 jaar de voorzittersfunctie vervuld en werd in 2021 opgevolgd door Feike Sijbesma.[4] Ook was hij tot april 2018 voorzitter van de Raad van Commissarissen bij de ING Groep.
Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]
- In 1997 voltooide hij als toerrijder de Elfstedentocht. In 2009 werd hij hierover geïnterviewd door Mart Smeets, ter gelegenheid van het 100-jarig jubileum van de Vereniging de Friesche Elf Steden.
- In 2000 nam Van der Veer deel aan de Bilderbergconferentie in het Château Du Lac Hôtel te Genval, Brussel.
- Zie ook Halbe Zijlstra in verband met diens aftreden als minister van Buitenlandse Zaken op 13 februari 2018.
- In 2020 kwam zijn naam naar boven bij een onderzoek van Follow the Money naar sponsoring van prominente klimaatscepticus en hoogleraar Frits Böttcher.[5] Böttcher kreeg in de jaren negentig ruim 1 miljoen gulden van 24 Nederlandse bedrijven, waaronder Shell, ING, de NAM en de ANWB. Met dat geld zaaide hij twijfel over klimaatverandering.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Voorganger: Phil Watts |
CEO van Royal Dutch Shell 2004-2009 |
Opvolger: Peter Voser |