Jewish Women's Archive

Het Jewish Women's Archive (JWA) is een virtueel museum dat in 1995 in de Amerikaanse plaats Brookline (Massachusetts) is opgericht. Het museum heeft als doelstelling: de geschiedenis van de Joodse vrouwen in Amerika aan het licht te brengen, te documenteren en toegankelijk te maken voor een breed publiek. Het museum werkt mee aan onderzoek, mondelinge geschiedenis projecten, een historische encyclopedie, het ontwikkelen van leerplannen en vormingsmateriaal, exposities en het organiseren van gemeenschapsevenementen.^[1] Het JWA publiceert een verzameling van inhoud op zijn website die gratis toegankelijk is.

Geschiedenis en organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Het JWA is een Amerikaanse non-profitorganisatie en wordt gefinancierd uit donaties. Oprichter en uitvoerend directeur is Gail Twersky Reimer (geboren 1950). Zij werd geïnspireerd door haar in Krakau geboren moeder Natalia die de Holocaust had overleefd.^[2] Gail Twersky Reimer is gepromoveerd in Engelse en Amerikaanse literatuur aan de Rutgers University en heeft in 1994 samen met Judith Kates een bloemlezing van essays van Joodse schrijfsters over het boek Ruth uitgegeven,^[3] hetgeen leidde tot de oprichting van het JWA. De website van het JWA werd in 1998 opgezet.^[4] Het JWA werkt samen met het Haddassah-Brandeis Institute aan de Brandeis University dat zich bezighoudt met het denken over joden en gender. Het Haddassah-Brandeis Institute organiseert internationale conferenties van Joodse vrouwen die verslag uitbrengen over de situatie van de Joodse vrouwen in hun landen.^[1] De voorzitter van de Wetenschappelijke Adviesraad van het JWA is Joyce Antler, hoogleraar Amerikaanse Joodse geschiedenis en hoogleraar vrouwen- en genderstudies aan de Brandeis University.^[5]

Inhoud en projecten[bewerken | brontekst bewerken]

Encyclopedie[bewerken | brontekst bewerken]

De encyclopedie bevat ca. 2000 artikelen, biografieën en essays over verschillende onderwerpen, en historische fotografieën en illustraties. Hij werd uitgegeven door Paula Hyman (1946–2011), hoogleraar moderne Joodse geschiedenis aan de Yale University, en Dalia Ofer van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem.

Leerplannen en onderwijsmiddelen[bewerken | brontekst bewerken]

Het leerplan Living the Legacy richt zich op de vaak verwaarloosde, maar centrale rol van Joodse vrouwen in de Amerikaanse burgerrechten- en arbeidersbeweging. Verdere onderwijsmiddelen zijn 18 Go & Learn lesplannen, lees- en kijkwijzers, onderwijsmiddelen in verband met het werken met primaire bronnen en stukken over workshops voor moeders en dochters.

Exposities[bewerken | brontekst bewerken]

Katrina's Jewish Voices[bewerken | brontekst bewerken]

Het mondelinge geschiedenis project Katrina's Jewish Voices documenteert de ervaringen van de Joodse gemeenschap tijdens en naar de orkaan Katrina door foto's, blogartikelen, podcasts en e-mails. Het werd georganiseerd in samenwerking met het Center for History and New Media aan de George Mason University. Het JWA heeft interviews met 85 leden van de Joodse gemeenschap van New Orleans en Baton Rouge gemaakt die in de expositie zijn opgenomen.

Jewish Women and the Feminist Revolution[bewerken | brontekst bewerken]

De expositie Jewish Women and the Feminist Revolution documenteert de rol van Joodse vrouwen in de Amerikaanse vrouwenbeweging. Hij toont levensverhalen, egodocumenten en historische documenten over vrouwelijke activisten, professionals, schrijvers en artiesten.^[7] De expositie bevat een tijdlijn over de tweede feministische golf in de tijd van 1960 tot aan het eind van de twintigste eeuw, waarin Joodse feministen de Amerikaanse maatschappij en het Joodse leven in Amerika hebben veranderd.

Women of Valor[bewerken | brontekst bewerken]

Women of Valor documenteert door beelden en primaire bronnen het leven van 16 Joodse vrouwen die met moed en overtuiging sociale, culturele en religieuze barrières hebben overwonnen, om een meer rechtvaardige wereld te creëren, waaronder Emma Goldman, Bella Abzug en Anna Sokolow.

Documentaire[bewerken | brontekst bewerken]

Making Trouble: Three Generations of Funny Jewish Women is een door het JWA geproduceerde film van Rachel Talbot. Hij portretteert zes vrouwelijke komieken uit de twintigste eeuw, Molly Picon, Fanny Brice, Sophie Tucker, Joan Rivers, Gilda Radner en Wendy Wasserstein en wordt gepresenteerd door de komieken Judy Gold, Jackie Hoffman, Cory Kahaney en Jessica Kirson.^[8] Hij werd op 70 filmfestivals getoond. In 2007 ontving hij tijdens het Palm Beach Jewish Film Festival de publieksprijs voor de beste documentaire en een Special Mention in de categorie Jewish Experience tijdens het Jerusalem Film Festival.^[9]

Annual Luncheon[bewerken | brontekst bewerken]

Het JWA geeft sinds 2011 elk jaar een Annual Luncheon in New York. Tijdens de Annual Luncheon worden drie vrouwen voor hun activiteiten en prestaties geëerd.^[10]^[11]

Natalia Twersky Educator Award[bewerken | brontekst bewerken]

Het JWA reikt sinds 2012 de Natalia Twersky Educator Award uit aan pedagogen die zich inzetten voor een genderinclusief leerprogramma en de verhalen en stemmen van Joodse vrouwen op een creatieve manier bij het onderwijs betrekken. De prijs is verbonden met een bedrag van 2500 US-dollar.^[12]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

2012: Simon Rockower Award for Excellence in Jewish Journalism (Best Single Commentary)
2012: American Jewish Distinguished Service Award, Hebrew Union College-Jewish Institute of Religion
2014: Lee Max Friedman Award Medal, American Jewish Historical Society^[13]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jewish Women’s Archive op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ ^a ^b Sarna, J. D. et al. (red.) (2005) The Jews of Boston. New Haven/Conn.: Yale University Press, ISBN 978-0-300-10787-6, p. 127.
↑ Antler, Joyce (2008) You never call! You never write!: a history of the Jewish mother. New York: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-534143-0, pp. 210-211.
↑ Kates, J. A.; Reimer, G. T. (red.) (1994) Reading Ruth. Contemporary women reclaim a sacred story. New York: Ballantine Books, ISBN 978-0-34-538033-3.
↑ Jewish Women's Archive (2003) "JWA News Release: October 1, 2003", jwa.org. URL bezocht op 9 september 2014. Gearchiveerd op 15 augustus 2023.
↑ Jewish Women's Archive: "Board of Directors", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 27 juli 2023.
↑ Jewish Women's Archive: "Emma Goldman", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.
↑ Guberman, J.; Rosenbaum, J.; Karpman, S. (2006): "Voices of Challenge and Change: Jewish Women Speak Out about Feminism", in: The Scholar & Feminist Online, jrg. 5, nr. 1. URL bezocht op 17 juli 2014.
↑ Beckman, R. (2007) "At Silverdocs, Proud of Their Laugh Lines", in: The Washington Post. URL bezocht op 16 juni 2007.
↑ The National Center for Jewish Film: "Making Trouble: Three Generations of Funny Jewish Women", The National Center for Jewish Film. URL bezocht op 17 juli 2014.
↑ Goodman, E. (2012) "Seeing Beauty in 'Making Trouble'", The Jewish Daily Forward. URL bezocht op 20 augustus 2014.
↑ Jewish Women's Archive: "Third Annual Jewish Women's Archive Luncheon", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 22 maart 2023.
↑ Durbach, E. (2003) "Teacher honored for going 'beyond the text'", New Jersey Jewish News. URL bezocht op 20 augustus 2014.
↑ Jewish Women's Archive: "Awards & Recognition", jwa.org. URL bezocht op 9 september 2014. Gearchiveerd op 15 augustus 2023.

Zie de categorie Jewish Women's Archive van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[Sarna-1] Sarna, J. D. et al. (red.) (2005) The Jews of Boston. New Haven/Conn.: Yale University Press, ISBN 978-0-300-10787-6, p. 127.

[2] Antler, Joyce (2008) You never call! You never write!: a history of the Jewish mother. New York: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-534143-0, pp. 210-211.

[3] Kates, J. A.; Reimer, G. T. (red.) (1994) Reading Ruth. Contemporary women reclaim a sacred story. New York: Ballantine Books, ISBN 978-0-34-538033-3.

[4] Jewish Women's Archive (2003) "JWA News Release: October 1, 2003", jwa.org. URL bezocht op 9 september 2014. Gearchiveerd op 15 augustus 2023.

[5] Jewish Women's Archive: "Board of Directors", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 27 juli 2023.

[6] Jewish Women's Archive: "Emma Goldman", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 11 augustus 2023.

[7] Guberman, J.; Rosenbaum, J.; Karpman, S. (2006): "Voices of Challenge and Change: Jewish Women Speak Out about Feminism", in: The Scholar & Feminist Online, jrg. 5, nr. 1. URL bezocht op 17 juli 2014.

[8] Beckman, R. (2007) "At Silverdocs, Proud of Their Laugh Lines", in: The Washington Post. URL bezocht op 16 juni 2007.

[9] The National Center for Jewish Film: "Making Trouble: Three Generations of Funny Jewish Women", The National Center for Jewish Film. URL bezocht op 17 juli 2014.

[10] Goodman, E. (2012) "Seeing Beauty in 'Making Trouble'", The Jewish Daily Forward. URL bezocht op 20 augustus 2014.

[11] Jewish Women's Archive: "Third Annual Jewish Women's Archive Luncheon", jwa.org. URL bezocht op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 22 maart 2023.

[12] Durbach, E. (2003) "Teacher honored for going 'beyond the text'", New Jersey Jewish News. URL bezocht op 20 augustus 2014.

[13] Jewish Women's Archive: "Awards & Recognition", jwa.org. URL bezocht op 9 september 2014. Gearchiveerd op 15 augustus 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]