Jimmy Forrest

Jimmy Forrest
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	24 januari 1920
Geboorteplaats	Saint Louis
Overleden	26 augustus 1980
Overlijdensplaats	Grand Rapids
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	Jazz
Beroep	Jazz Saxofonist
Instrument(en)	Tenorsaxofoon
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Jimmy Forrest (St. Louis, 24 januari 1920 - Grand Rapids, 26 augustus 1980) was een Amerikaanse jazzsaxofonist (tenorsaxofoon), die onder meer speelde in de orkesten van Duke Ellington en Count Basie. In de jaren vijftig had hij verschillende hits, zoals 'Night Train'.

Forrest speelde op jonge leeftijd met pianist Eddie Johnson, bandleider op stoomschepen Fate Marable en de Jeter-Pillars Orchestra. In 1938 toerde hij met Don Albert en van 1940 tot 1942 werkte hij in het orkest van Jay McShann. Daarna was hij zes jaar actief bij het orkest van Andy Kirk. In 1949 sloot hij zich aan bij de band van Duke Ellington, waar hij Ben Webster verving. Hij speelde hier relatief kort.

In 1952 had hij een solo-hit met 'Night Train', ontleend aan een deel van de Ellington-song 'Happy Go Lucky Local'. Hij speelde hierop een klassieke tenorsolo. Het nummer haalde in Amerika de eerste plaats in de R & B-hitlijsten. Daarna had hits met 'Hey Mrs. Jones' en 'Bolo Blues'. Na zijn solocarrière speelde hij in een groep van Harry 'Sweets' Edison (1958-1963), in het orkest van Count Basie (waar hij solist was, 1972-1977) en met Al Grey, met wie hij tot zijn dood een groep had.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Night Train, United, 1951
All the Gin is Gone, Delmark, 1959
Forrest Fire, New Jazz, 1960
Out of the Forrest, Prestige, 1961
Sit Down and Relax with Jimmy Forrest, Prestige, 1961
Most Much!, Prestige, 1961
Soul Street, New Jazz, 1962
Black Forrest, Delmark, 1972
Heart of the Forrest, Palo Alto, 1982
O.D. (Out 'Dere) Greyforrest, 1980
Live at the Barrel (live-opname met Miles Davis, 1952), Prestige, 1983