Joannes Cassianus Pompe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Joannes Cassianus Pompe (Utrecht, 9 september 1901Sint Pancras, 15 april 1945) was een Nederlands patholoog, die als eerste, in 1932, de naar hem genoemde stofwisselingsziekte, de ziekte van Pompe beschreef.[1]

Na zijn studie aan de Universiteit van Amsterdam promoveerde hij in 1936 tot doctor in de geneeskunde met zijn proefschrift Cardiomegalia glycogenica over deze stofwisselingsziekte, die later naar hem genoemd zou worden. Pompe was zeer belezen en een gelovig katholiek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij door de Duitse bezetter gearresteerd toen in februari 1945 in zijn laboratorium een illegale zender gevonden werd. Na een bomaanslag op een spoorlijn in Sint Pancras werd Pompe als vergeldingsactie, samen met 19 anderen, gefusilleerd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

G.A. Lindeboom: Dutch medical biography. A biographical dictionary of Dutch physicians and surgeons 1475–1975, Rodopi, Amsterdam, 1984.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]