Jan Janssen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Johannes Adrianus Janssen)
Dit artikel gaat over de wegwielrenner. Zie Jan Jansen (baanwielrenner) voor de baanwielrenner Jan Jansen.
Jan Janssen
Jan Janssen (1967)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 19 mei 1940
Geboorteplaats Nootdorp, Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klassementsrenner
Ploegen
1963-1968
1969-1971
1972
Pelforth
Bic
Flandria-Beaulieu
Beste prestaties
Milaan-San Remo 6e (1965)
Gent-Wevelgem 2e (1967)
Ronde van Vlaanderen 4e (1967)
Parijs-Roubaix 1e (1967)
Amstel Gold Race 12e (1972)
Luik-Bastenaken-Luik 9e (1963)
Ronde van Lombardije 4e (1968)
Ronde van Frankrijk 1e (1968)
7 etappezeges
Ronde van Spanje 1e (1967)
3 etappezeges
WK op de weg 1e (1964)
Overige
Zeges:  
Parijs-Nice
Brabantse Pijl
1964
1966
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Jan Janssen in Valkenburg 2006

Johannes Adrianus (Jan) Janssen (Nootdorp, 19 mei 1940) is een Nederlands voormalig beroepswielrenner. Hij was als zodanig actief van 1962 tot 1973. In zijn loopbaan won hij onder meer de Ronde van Frankrijk (1968), Ronde van Spanje (1967) en het wereldkampioenschap (1964). Hij gold als de beste Nederlandse beroepswielrenner in 1968 en 1969.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Janssen was vooral een goede sprinter, maar ontwikkelde zich al snel tot een veelzijdig coureur.

Hij won vele van de belangrijkste wielerwedstrijden. Hij werd wereldkampioen in 1964 (Sallanches), won Parijs-Roubaix in 1967, schreef nog datzelfde jaar - als eerste Nederlander - de Ronde van Spanje op zijn naam en was het jaar nadien ook de eerste Nederlander die de Ronde van Frankrijk wist te winnen. Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit de eerste plaats in de eindstand van de Super Prestige (1967).

In de Ronde van Frankrijk van 1968 leidde Herman Vanspringel nog het algemeen klassement voor de laatste etappe, een tijdrit. Aangezien Janssen nog nooit een belangrijke tijdrit had gewonnen gaven weinigen hem een kans. Hij reed echter de race van zijn leven en won de etappe en het eindklassement, met slechts 38 seconden voorsprong op Vanspringel.

In 1968 werd nog in landenploegen gereden, waardoor Janssen verplicht was met Nederlandse renners samen te werken die anders voor een andere sponsor reden. Het pleit voor zijn koersmentaliteit en koersinzicht (en dat van ploegleider Ab Geldermans) dat hij desalniettemin de Tour kon winnen, temeer daar hij slechts drie ploegmaats over had in Parijs : Arie den Hartog, Eddy Beugels en Evert Dolman.

In totaal won Jan Janssen 7 Touretappes. Ook won hij drie keer de groene trui.

Ook op de baan was Janssen succesvol. Hij won bijvoorbeeld driemaal de zesdaagse van Antwerpen. Tijdens zijn carrière vielen hem de nodige onderscheidingen ten deel: in 1968 werd hij gekozen tot Sportman van het jaar en hij kreeg vijf jaar op rij de Gerrit Schulte Trofee.

Tijdens zijn carrière kwam de vijf jaar jongere Eddy Merckx op. Merckx bleef hem in 1967 voor in Gent-Wevelgem en op het wereldkampioenschap op de weg. In 1969 nam Merckx definitief de leiding over en werd Janssen tiende in de Tour de France (en tweede in het puntenklassement). Overigens zag Merckx eerder dan bijvoorbeeld Kees Pellenaars de grote potentie van Janssen in. In '67 zei hij: "Jan Janssen kan de Tour de France winnen, omdat hij een compleet renner is! Hij kan tijdrijden, bergop rijden, sprinten en zelfs een zesdaagse rijden."

Na zijn actieve wielercarrière begon Janssen in 1972 een fietsenfabriek waar (race)fietsen onder de naam 'Jan Janssen' worden geproduceerd. In Wageningen wordt jaarlijks de Jan Janssen Classic verreden. Op 27 januari 2020 is zijn bronzen standbeeld geplaatst in zijn geboortedorp Nootdorp. Vanaf dit jaar vindt ook de jaarlijkse toertocht Ode van Jan Janssen plaats.

In augustus 2014 werd bij Janssen de ziekte kanker geconstateerd, maar hij herstelde.[1] Voorafgaand aan de start van de Ronde van Frankrijk 2015 in Utrecht kregen hij en Joop Zoetemelk de belangrijkste Franse nationale onderscheiding, het Legioen van Eer.[2]

Interview met Jan Janssen (2018)

Sinds het overlijden van Federico Bahamontes in 2023 is Jan Janssen de oudste nog levende Tourwinnaar.[3]

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1961 (als amateur)
1962 (nog als onafhankelijke, een toenmalige categorie tussen amateurs en professionals)
1963
1964
  • Regenboogtrui Wereldkampioenschap wielrennen op de weg te Sallanches
  • Eindklassement Parijs-Nice
  • Puntenklassement Parijs-Nice
  • 7e etappe Ronde van Frankrijk
  • 10e etappe deel A Ronde van Frankrijk
  • Groene truiPuntenklassement Ronde van Frankrijk
1965
  • 12e etappe Ronde van Frankrijk
  • Groene truiPuntenklassement Ronde van Frankrijk
  • 3e etappe Ronde van Nederland
  • Eindklassement Ronde van Nederland
  • 3e etappe Parijs-Nice
  • 1e etappe Midi Libre
  • 8e etappe Dauphiné Libéré
  • Puntenklassement Dauphiné Libéré
1966
1967
1968
  • 14e etappe Ronde van Frankrijk
  • 22e etappe deel B Ronde van Frankrijk
  • Gele truiEindklassement Ronde van Frankrijk
  • 5e etappe Parijs-Nice
  • 1e etappe deel A Ronde van Spanje
  • 1e etappe deel B Ronde van Spanje
  • Groene truiPuntenklassement Ronde van Spanje
1969
1970
  • 6e etappe deel A Parijs-Nice
1972

Belangrijkste overige ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Janssen, 1967
1963
1964
  • 2e in de Waalse Pijl
  • 2e in de Super Prestige trofee
1965
1966
1967
  • 2e in Gent-Wevelgem
  • 2e in het Wereldkampioenschap op de weg in Heerlen
  • 3e in de Ronde van België
1968
1969
  • 2e in Bordeaux-Parijs
1970
  • 3e in Parijs-Nice
1971
  • 4e in Parijs-Roubaix

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1963 opgave (1) 
1964 24e (2)  
1965 9e (1)  
1966 Zilver ↑  
1967 5e (1)    ↑ (1)  
1968  ↑ (2)  6e (2)  
1969 10e  
1970 26e  
1971
1972
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Omloop Het Volk E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
1963 20e 13e Brons ↑ 9e Zilver 31e 7e 11e (SPP)
1964 6e 11e 8e 7e Zilver Regenboogtrui ↑ Zilver (SPP)
1965 6e 59e 11e 5e 43e 12e (SPP)
1966 7e 44e Zilver ↑ opgave 9e 4e 4e (SPP)
1967 32e Zilver 9e Goud ↑ 13e 10e 75e 10e Zilver ↑ Goud (SPP)
1968 17e 18e Brons ↑ 8e 4e Brons 11e 9e Brons (SPP)
1969 7e 17e 9e 12e (SPP)
1970 7e 8e 7e 16e
1971 20e 9e 6e 4e 22e 23e 21e 36e
1972 13e 12e

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jan Janssen (cyclist).
Voorganger:
Federico Bahamontes
Oudste nog levende Tourwinnaar
8 augustus 2023 – heden
Opvolger:
N.v.t.
Voorganger:
Benoni Beheyt
Wereldkampioen wielrennen
1964
Sallanches
Opvolger:
Tom Simpson
Voorganger:
Roger Pingeon
Vlag van Frankrijk
1967
Winnaar van de Ronde van Frankrijk
Jan Janssen
Vlag van Nederland
1968
Opvolger:
Eddy Merckx
Vlag van België
1969
Voorganger:
Francisco Gabica
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
1966
Winnaar van de Ronde van Spanje
Jan Janssen
Vlag van Nederland
1967
Opvolger:
Felice Gimondi
Vlag van Italië
1968
Voorganger:
Rik Van Looy
Vlag van België
1963
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Jan Janssen
Vlag van Nederland
1964, 1965
Opvolger:
Willy Planckaert
Vlag van België
1966
Voorganger:
Willy Planckaert
Vlag van België
1966
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Jan Janssen
Vlag van Nederland
1967
Opvolger:
Franco Bitossi
Vlag van Italië
1968