John Cleese

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
John Cleese
John Cleese in 2014
Algemene informatie
Volledige naam John Marwood Cleese
Geboren 27 oktober 1939
Land Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief 1965-heden
Beroep Acteur, komiek, filmproducent
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

John Marwood Cleese (Uphill, 27 oktober 1939) is een Brits acteur, scenarioschrijver, komiek en filmmaker.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Cleese werd geboren in het dorp Uphill, ten zuiden van Weston-super-Mare, Somerset, als enig kind van Muriel Cross (1899-2000) en de verzekeringsagent Reginald Francis Cleese (1893-1972).[1] De familienaam was daarvoor "Cheese", maar zijn vader veranderde hem in "Cleese" in 1915, omdat hij ermee gepest werd.[2][3]

Cleese studeerde in 1963 af aan Downing College van de Universiteit van Cambridge, maar met die rechtenstudie heeft hij, behoudens als universiteitsrector, professioneel nooit iets gedaan. In hetzelfde jaar schreef hij het scenario voor de revue Cambridge Circus die opgevoerd werd in Londen, in Nieuw-Zeeland en op Broadway. Daarna speelde hij enige tijd zelf op Broadway en Off-Broadway. Hij ontmoette toekomstig Monty Python-lid Terry Gilliam toen hij optrad in de musical Half a Sixpence, en ook de Amerikaanse actrice Connie Booth, met wie hij op 20 februari 1968 huwde.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cleese kreeg snel werk als schrijver voor de BBC Radio, onder andere als sketchschrijver voor The Dick Emery Show. In 1965 begon hij samen met Graham Chapman voor de BBC-televisie te schrijven aan The Frost Report, het satirische programma van David Frost, waarin hij ook rolletjes speelde. Ook de latere Monty Python-leden Eric Idle, Terry Jones en Michael Palin schreven eraan mee. Hier ontwikkelden ze de schrijfstijl die typisch zou zijn voor hun latere samenwerking. In 1967 werkte hij mee aan At Last the 1948 Show, waarin hij ook sketches speelde met Marty Feldman. Hij nam in 1968 met Booth, Chapman, en Palin deel aan How to Irritate People, een door David Frost geproduceerde sketch show voor de Amerikaanse markt. Tevens schreef hij mee aan het script van de film The Magic Christian uit 1969 (met Ringo Starr en Peter Sellers in de hoofdrollen), waarin hij ook een cameo had.

Cleese werd in het bijzonder bekend door zijn deelname aan Monty Python's Flying Circus (1969-1974), een BBC-televisieshow die ook buiten het Verenigd Koninkrijk erg populair werd door de absurde humor en de vernieuwende surrealistische animaties. Cleese speelde vaak een pompeuze Engelsman, een uitgestreken ambtenaar of een driftige sergeant-majoor. Tot zijn populaire sketches behoren The Ministry of Silly Walks en de Dead Parrot Act. Cleese was in 2016 aanwezig om de Silly Walks-tunnel in Eindhoven te openen, gemaakt door graffitikunstenaars van Studio Giftig.[4]

Van 1970 tot 1973 was Cleese de rector van de Universiteit van St Andrews. Zijn verkiezing markeerde een sprong voorwaarts in de modernisering van de oudste universiteit van Schotland. Hij maakte van zijn positie gebruik door een aantal verbeteringen in de rechten van de studenten door te voeren.

Samen met Connie Booth maakte hij voor de BBC de televisiereeks Fawlty Towers (1975 en 1979), waarin hij zelf de blunderende en opvliegende hoteleigenaar Basil Fawlty speelde. Hoewel er slechts twaalf afleveringen werden gemaakt, geldt de serie als een klassieker onder de Britse sitcoms, mede door de andere hoofdrollen van Booth, Prunella Scales en Andrew Sachs. Ook had hij gastoptredens in The Muppet Show en Cheers (voor zijn rol in de laatste won hij een Emmy). In Nederland was Cleese eind jaren zeventig te zien in een aantal bioscoopreclames ("Giroblauw") van de Postgiro (later de Postbank).

Monty Python kwam nog drie keer bijeen voor speelfilms. In 1975 kwam Monty Python and the Holy Grail uit, in 1979 de satirische film Monty Python's Life of Brian en in 1983 Monty Python's The Meaning of Life. In 1985 had hij een rol als de sheriff in de western Silverado van Lawrence Kasdan en in 1986 speelde hij de hoofdrol in de humoristische film Clockwise. Later speelde Cleese in enkele andere speelfilms, waaronder de door hemzelf geschreven en geproduceerde films A Fish Called Wanda (1988) en Fierce Creatures (1997), beide met Jamie Lee Curtis, Kevin Kline en Michael Palin. Voor zijn rol in A Fish Called Wanda won hij een BAFTA en werd hij voor het scenario genomineerd voor een Oscar. Hij speelde de rol van "R" in de James Bondfilms The World Is Not Enough en die van "Q" in Die Another Day. In 2001 en 2002 was hij "Nearly Headless Nick" in twee Harry Potter-films. Ook speelde hij rollen in instructiefilms voor commerciële trainingen, zoals Meetings, Bloody Meetings and More Bloody Meetings. Vrij bekend werd How not to exhibit yourself (Op beurzen niet te kijk staan).

John Cleese in 2008

Hij vertelde de pers in 2011 dat hij een hem in 1996 toegekende CBE had afgewezen "omdat ik ze stom vind". Hij voegde eraan toe dat partijleider Paddy Ashdown van de door Cleese gesteunde Liberal Democrats hem in 1999 in de adelstand had willen laten verheffen zodat hij zou kunnen toetreden tot het Hogerhuis. Cleese zou dit hebben afgewezen om niet verplicht te zijn de winters in Engeland door te brengen.[5] De maki Avahi cleesei is naar hem genoemd ter ere van zijn inzet voor de natuurbescherming in films als Fierce Creatures en documentaires als Born to be Wild: Operation Lemur With John Cleese. Ook naar hem genoemd is de planetoïde 9618 Johncleese.

Sinds 2005 is Cleese vooral actief als stemacteur in films en tekenfilms. Hij leende zijn stem aan onder meer Samuel in Charlotte's Web (2006) en koning Harold in Shrek 2 (2004), Shrek 3 (2007) en Shrek Forever After (2010). Als butler Jasper is hij te horen in Fable III.

In juni 2006 kondigde Cleese aan te stoppen met het spelen in en schrijven van sitcoms. Als reden gaf hij zijn leeftijd en het feit dat het toch nooit beter zou kunnen worden dan Fawlty Towers. Wel zei hij een boek te willen schrijven over de geschiedenis van de comedy.

In 2014 kwam de Monty Python-groep, zonder de overleden Graham Chapman, weer bij elkaar voor een reünie. De optredens trokken volle zalen. In 2016 trad Cleese met zijn show The Last Time To See Me Before I Die op in onder meer Nederland en België. In 2016 werd hem voor zijn hele oeuvre de Rose d’Or toegekend.

Cleese is tevens te gast geweest in het programma College Tour, waarin hij in Carré geïnterviewd werd door Twan Huys.[6]

Ondanks zijn eerdere besluit te stoppen met acteren, is Cleese in 2018 opnieuw te zien in een sitcom van de BBC, Hold the Sunset.[7]

Huwelijken[bewerken | brontekst bewerken]

Het huwelijk met Connie Booth hield tien jaar stand, tot 1978, en in 1971 kregen ze een dochter. Net als Booth was ook zijn tweede echtgenote Barbara Trentham, met wie hij van 1981 tot 1990 getrouwd was, een Amerikaanse actrice. Ook met haar kreeg hij een dochter, in 1984. Van 1992 tot 2008 was hij getrouwd met de Amerikaanse psychotherapeut Alyce Faye Eichelberger en in 2012 vond zijn vierde huwelijk plaats met het vroegere Britse fotomodel Jennifer Wade.

Cleese schreef samen met familietherapeut Robin Skynner twee boeken in dialoogvorm over relaties. Families and How to Survive Them (1984) en Life and How to Survive It (1993) werden bestsellers.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ John Cleese Biography (1939–). Filmreference.com. Gearchiveerd op 4 februari 2010. Geraadpleegd op 14 juni 2010.
  2. ↑ John Cleese's father. Everything2.com (2 February 2001). Gearchiveerd op 18 januari 2012. Geraadpleegd op 14 juni 2010.
  3. ↑ John Cleese's Towering Legacy. Rolling Stone. Gearchiveerd op 24 oktober 2009. Geraadpleegd op 23 oktober 2009.
  4. ↑ John Cleese opent Silly Walks-tunnel in Eindhoven, 25 april 2016
  5. ↑ ACTOR John Cleese has revealed he turned down a peerage because he didn’t fancy living in Britain during the winter Mirror.co.uk., 18 april 2011, versie 3 februari 2012.
  6. ↑ John Cleese in College Tour
  7. ↑ Hold the Sunset: New Sunday night comedy for BBC One. Interview with John Cleese, 13 februari 2018
Zie de categorie John Cleese van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Cleese&oldid=63758820"