Jon Lord

Jon Lord
	Jon Lord in 1976
Algemene informatie
Volledige naam	Jon Douglas Lord
Geboren	9 juni 1941
Geboorteplaats	Leicester
Overleden	16 juli 2012
Overlijdensplaats	Londen
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Beroep	muzikant, componist
Instrument(en)	piano, orgel
Act(s)	The Bill Ashton Combo; The Kinks; The Flowerpotmen; Boz; Roundabout; Deep Purple
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Jonathan "Jon" Douglas Lord (Leicester, 9 juni 1941 – Londen, 16 juli 2012)^[1] was een Brits muzikant, die voornamelijk bekend is geworden als toetsenist van de hardrockband Deep Purple.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf zijn negende speelde Lord piano, eerst met het doel om klassiek pianist te worden, maar hij vond jazz en blues veel aantrekkelijker. Hij begon bij The Bill Ashton Combo en na allerlei omzwervingen, onder meer bij The Kinks en the Flowerpotmen, kwam hij bij Boz en Roundabout Ritchie Blackmore en Ian Paice tegen.

Uit een interview met hem op de dvd "The making of Machine Head" meldt Jon dat hij gebiologeerd was door het geluid van de vervormde gitaar van Ritchie Blackmore. Hij wilde dat hij zijn Hammond-B3 ook als een gitaar kon laten klinken. Hij sloot de uitgang van zijn orgel aan op de gitaarinput van een Marshall-gitaarversterker. Vervolgens draaide hij de gain van de voorversterkertrap op en het karakteristieke scheurende geluid van zijn Hammond was geboren. Dit kan men bijvoorbeeld horen in het intro van Lazy op het album Machine Head.

Een bij muziekliefhebbers bekend feit is dat Jon Lord, naast zijn werk in Deep Purple, ook veel compositorisch werk op het gebied van klassieke muziek en jazz heeft afgeleverd.

Jon Lord verliet Deep Purple na hun tournee door het Verenigd Koninkrijk, in februari 2002. Hij wilde zich meer wijden aan klassieke muziek met als resultaat onder meer het Durham Concerto.

Op 9 augustus 2011 liet Lord weten te vechten tegen alvleesklierkanker. Die maand verscheen ook zijn solo-album Live dat met een volledig symfonieorkest in Boekarest was opgenomen. Op 16 juli 2012 overleed Lord aan de gevolgen van een longembolie, na een lang ziekbed.

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

1971: Gemini Suite
1971: Soundtrack: The Last Rebel -with Tony Ashton
1974: Windows
1974: First Of The Big Bands -with Tony Ashton
1976: Sarabande
1977: Malice In Wonderland -PAL
1982: Before I Forget
1984: Soundtrack: The Country Pictures Of An Edwardian Lady
1998: Pictured Within
2003: Live at the Basement, Sydney - with The Hoochie Coochie Men
2004: Beyond The Notes
2007: Danger: White Men Dancing -with The Hoochie Coochie Men
2008: Durham Concerto
2008: Boom Of The Tingling Strings/ Diguises
2010: To notice such things
2011: Blues Project Live
2012: Concerto for Group and Orchestra (nieuwe studio-versie van het werk dat hij al eerder met Deep Purple uitbracht)