Jongerenklassement Ronde van Italië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Witte trui
Witte trui

Het jongerenklassement in de Ronde van Italië is een nevenklassement waarvoor enkel renners jonger dan 25 jaar in aanmerking komen. De best geklasseerde jonge renner krijgt de maglia bianca (Nederlands: witte trui).

De prijs werd in 1976 voor het eerst uitgereikt. Toen kwamen enkel renners jonger dan 24 jaar in aanmerking. In 1994 werd de witte trui voor een tijd opgeborgen. In 2007 werd het jongerenklassement terug ingevoerd. Vanaf dan werd ook de limiet naar 25 jaar verschoven. In de Ronde van Italië voor vrouwen wordt de witte trui sinds de eerste editie, met uitzondering van het jaar 2006, onafgebroken uitgereikt.

In de geschiedenis won zowel bij de mannen als de vrouwen één Belg. In 1998 won Cindy Pieters en in 2009 werd Kevin Seeldraeyers de beste jongere met zijn 14de plaats in het eindklassement. Nog nooit ging de witte trui naar een Nederlandse man, hoewel Bauke Mollema (2010) en Steven Kruijswijk (2011) er dichtbij waren. Marianne Vos pakte de trui in 2010.

Zowel bij de mannen als de vrouwen wonnen meerdere renners de witte trui tweemaal. Vladimir Poelnikov (1989, 1990), Pavel Tonkov (1992, 1993), Bob Jungels (2016, 2017) en Miguel Ángel López (2018, 2019) zijn de recordhouders bij de mannen, Edita Pučinskaitė (1994, 1997), Nicole Brändli (2000, 2001), Katarzyna Niewiadoma (2015, 2016) en Niamh Fisher-Black (2021, 2022) zijn dit bij de vrouwen.

Erelijst mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Riccardo Riccò (foto) won de witte trui in 2008. Nadien werd hij betrapt op het gebruik van CERA.
Jaar Winnaar
1976 Vlag van Italië Alfio Vandi
1977 Vlag van Italië Mario Beccia
1978 Vlag van Italië Roberto Visentini
1979 Vlag van Italië Silvano Contini
1980 Vlag van Zweden Tommy Prim
1981 Vlag van Italië Giuseppe Faraca
1982 Vlag van Italië Marco Groppo
1983 Vlag van Italië Franco Chioccioli
1984 Vlag van Frankrijk Charly Mottet
1985 Vlag van Italië Alberto Volpi
1986 Vlag van Italië Marco Giovannetti
1987 Vlag van Italië Roberto Conti
1988 Vlag van Italië Stefano Tomasini
1989 Vlag van Sovjet-Unie Vladimir Poelnikov
1990 Vlag van Sovjet-Unie Vladimir Poelnikov
1991 Vlag van Italië Massimiliano Lelli
1992 Vlag van Rusland Pavel Tonkov
1993 Vlag van Rusland Pavel Tonkov
1994 Vlag van Rusland Jevgeni Berzin
2007 Vlag van Luxemburg Andy Schleck
2008 Vlag van Italië Riccardo Riccò
2009 Vlag van België Kevin Seeldraeyers
2010 Vlag van Australië Richie Porte
2011 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger
2012 Vlag van Colombia Rigoberto Urán
2013 Vlag van Colombia Carlos Alberto Betancur
2014 Vlag van Colombia Nairo Quintana
2015 Vlag van Italië Fabio Aru
2016 Vlag van Luxemburg Bob Jungels
2017 Vlag van Luxemburg Bob Jungels
2018 Vlag van Colombia Miguel Ángel López
2019 Vlag van Colombia Miguel Ángel López
2020 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tao Geoghegan Hart
2021 Vlag van Colombia Egan Bernal
2022 Vlag van Spanje Juan Pedro López
2023 Vlag van Portugal João Almeida

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renner Jaren
2 Vlag van Sovjet-Unie Vladimir Poelnikov 1989, 1990
Vlag van Rusland Pavel Tonkov 1993, 1994
Vlag van Luxemburg Bob Jungels 2016, 2017
Vlag van Colombia Miguel Ángel López 2018, 2019

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
14 Vlag van Italië Italië
6 Vlag van Colombia Colombia
3 Vlag van Luxemburg Luxemburg, Vlag van Rusland Rusland
2 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
1 Vlag van Australië Australië, Vlag van België België, Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Frankrijk Frankrijk,
Vlag van Portugal Portugal, Vlag van Spanje Spanje, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Zweden Zweden

Erelijst vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar
1988 Vlag van Duitse Democratische Republiek Angela Kindling
1989 Vlag van Sovjet-Unie Aleksandra Koljaseva
1990 Vlag van Frankrijk Catherine Marsal
1991 niet verreden
1992
1993 Vlag van Italië Michela Fanini
1994 Vlag van Litouwen Edita Pučinskaitė
1995 Vlag van Italië Fabiana Luperini
1996 Vlag van Frankrijk Elisabeth Chevanne-Brunel
1997 Vlag van Litouwen Edita Pučinskaitė
1998 Vlag van België Cindy Pieters
1999 Vlag van Litouwen Tetjana Stjažkina
2000 Vlag van Zwitserland Nicole Brändli
2001 Vlag van Zwitserland Nicole Brändli
2002 Vlag van Australië Sara Carrigan
2003 Vlag van Litouwen Modesta Vžesniauskaitė
2004 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke
2005 Vlag van Wit-Rusland Volha Hayeva
2006 niet uitgereikt
2007 Vlag van Italië Tatiana Guderzo
2008 Vlag van Duitsland Claudia Häusler
2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
2010 Vlag van Nederland Marianne Vos
2011 Vlag van Italië Elena Berlato
2012 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini
2013 Vlag van Italië Francesca Cauz
2014 Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prévot
2015 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
2016 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
2017 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig
2018 Vlag van Italië Sofia Bertizzolo
2019 Vlag van Frankrijk Juliette Labous
2020 Vlag van Nieuw-Zeeland Mikayla Harvey
2021 Vlag van Nieuw-Zeeland Niamh Fisher-Black
2022 Vlag van Nieuw-Zeeland Niamh Fisher-Black

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Jaren
2 Vlag van Litouwen Edita Pučinskaitė 1994, 1997
Vlag van Zwitserland Nicole Brändli 2000, 2001
Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma 2015, 2016
Vlag van Nieuw-Zeeland Niamh Fisher-Black 2021, 2022

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
6 Vlag van Italië Italië
4 Vlag van Litouwen Litouwen
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
2 Vlag van Polen Polen, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1 Vlag van Australië Australië, Vlag van België België, Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Duitsland Duitsland, Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR, Vlag van Frankrijk Frankrijk,
Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Oekraïne Oekraïne, Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie, Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland