Joris Nieuwenhuis

Joris Nieuwenhuis
	Nieuwenhuis aan de start van de Grand Prix Pino Cerami 2015.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 februari 1996
Geboorteplaats	Doetinchem, Nederland
Nationaliteit	Nederlander
Lengte	185 cm
Gewicht	71 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Baloise - Trek Lions
Discipline(s)	▪ Veldrijden; ▪ Wegwielrennen
Ploegen
2015-2016; 2017-2018; 2019-09/2022; 10/2022-	Rabobank Development; Development Team Sunweb; Team DSM; Baloise - Trek Lions
Portaal	Wielersport

Joris Nieuwenhuis (Doetinchem, 11 februari 1996) is een Nederlands wegwielrenner en veldrijder die sinds één oktober 2022 actief is voor het Belgische UCI Cyclo-Cross Pro Team Baloise - Trek Lions.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Nieuwenhuis begon zijn carrière in het veldrijden. Zo werd hij driemaal Nederlands kampioen bij de jeugd. In het veldritseizoen 2016-2017 won hij vier manches en het eindklassement in de wereldbeker voor beloften. Later in dat seizoen werd hij ook wereldkampioen. Hij won op het WK met 1'23" voorsprong op de Spanjaard Felipe Orts. Het seizoen 2018-2019 was zijn eerste bij de profs. Hij liet enkele puike resultaten optekenen. Zo stond hij eind december als derde mee op het podium van de wereldbekercross te Zolder. Later in zijn carrière legde hij zich meer toe op het wegwielrennen. Eerst enkele jaren bij het Development Team, later ook bij de hoofdploeg van Team DSM. Bij deze ploeg had hij voornamelijk de rol van knecht. Hij reed uiteindelijk vier jaar voor Team DSM en zijn voorganger Team Sunweb. In deze periode reed hij twee keer de Ronde van Frankrijk en één keer de Ronde van Spanje uit. Zijn meest noemenswaardige uitslag op de weg was een derde plek in de Franse eendagsklassieker Parijs-Tours 2020.

Sedert 1 oktober 2022 maakte hij opnieuw de switch. Hij focust opnieuw volledig op het veldrijden.^[1] Hij reed onmiddellijk enkele keurige uitslagen. Zo werd hij vierde tijdens het EK.

In december 2023 boekte hij zijn eerste wereldbekerzege in de sneeuw van Val di Sole.^[2] Eind december 2023 werd hij weer derde bij de Superprestige veldrit in Zolder. In januari 2024 werd hij voor de eerste keer Nederlands kampioen bij de elite, en enkele weken later tweede op het wereldkampioenschap.^[3]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	Trofee	WK	EK	NK	Overige	Totaal aantal zeges
Elite
2018-2019				13e	7e	4e		0
2019-2020				12e	15e	3 ↑		0
2020-2021				10e	DNS	Afg.		0
2021-2022				DNS	8e	DNS		0
2022-2023				-	4e	2 ↑		0
2023-2024	Val di Sole	Merksplas, Boom		2 ↑	11e	1 ↑	Indianapolis	5
Totaal	1	2	0	0	0	1	1	5

Resultatentabel

Seizoen	Aantal zeges				WB	SP	X²O	UCI
2018–2019	0	13e	7e	4e	19e	10e	11e	17e
2019–2020	0	12e	15e	3 ↑	10e	14e	-	16e
2020–2021	0	10e	DNS	Afg.	15e	-	36e	17e
2021–2022	0	DNS	8e	DNS	39e	33e	-	101e
2022–2023	0	26e	4e	2 ↑	11e	14e	9e	14e
2023–2024	4		11
Totaal	4	0	0	0	0	0	0	0

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2020		103e
2021		128e
2022			106e

Jaar	Milaan-San Remo	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Waalse Pijl	Parijs-Tours
2020		33e					3 ↑
2021		opgave
2022	63e	39e	39e	50e	118e	opgave