Joseph De Munck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Joseph Christian Norbert de Munck (Sint-Gillis-Waas, 22 augustus 1778 - Brussel, 2 augustus 1858) was een Zuid-Nederlands edelman.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

  • Joseph de Munck was een zoon van Ives-Jean de Munck en van Marie-Isabelle Wouters, en de broer van François De Munck. Hij trouwde met Marie-Anne van Doorslaer (1786-1870). Ze kregen drie dochters en een zoon, naast ook een als kind gestorven zoon. De Munck bleef orangist en werd in 1844 in Nederland in de erfelijke adel verheven, met nochtans een vernieuwde adelsverheffing in België in 1847.
    • Alphonse de Munck (1828-1899), trouwde met Odile Cordier de Roucourt (1822-1909).
      • Maurice de Munck (1854-1914), burgemeester van Mignault, trouwde met Camille Schulten (1855-1927).
        • Alphonse de Munck (1878-1935), trouwde met Marie-Marguerite de Burbure de Wesembeek (1881-1928).
        • Willy de Munck (1879-1959, trouwde met Gabrielle de Hennin de Boussu Walcourt (1877-1964). Hij ontving in 1957 de persoonlijke titel ridder. Hij werd vicegouverneur van de Société Générale de Belgique en voorzitter van de Generale Bank. Familietak uitgedoofd in 1995.
      • Emile de Munck (1861-1944) was archeoloog. Hij trouwde met Thérèse Fischbach (1859-1933). Familietak uitgedoofd in 1996.

De familie heeft sinds 1981 geen mannelijke afstammelingen meer en is op weg naar de uitdoving door de laatste naamdraagsters.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Généalogie de Munck, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, 1858.
  • J. LEFÈVRE, Notice historique sur la famille de Munck, 1955.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1995, Brussel, 1995.