Joseph McCabe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joseph McCabe

Joseph Martin McCabe (Macclesfield, 12 november 1867Londen, 10 januari 1955) was een Engels schrijver en spreker over vrijdenkerij, nadat hij eerder priester was.

McCabe vervoegde zich bij de kloosterorde der Franciscanen op zijn negentiende, in 1886. Vier jaar later werd hij ingewijd als priester, onder de naam Father Antony. In de daaropvolgende tien jaar raakte hij echter ontgoocheld in de kerk, waardoor hij op 19 februari 1896 het priesterschap neerlegde. De eerste tijd daarna omschreef hij zichzelf als agnostisch, maar later verkoos hij het atheïsme.

Schrijverschap[bewerken | brontekst bewerken]

Kort nadat hij het priesterschap verliet, begon McCabe begon met schrijven. In 1897 publiceerde hij het pamflet From Rome to Rationalism, over zijn eerdere ervaringen. Nog in hetzelfde jaar breidde hij dat uit tot een volledig boek, genaamd Twelve Years in a Monastery. Hij schreef veelvuldig over wetenschap, religie, politiek, geschiedenis en cultuur. Gedurende zijn leven bracht hij bijna 250 boeken uit. Veel van zijn boeken en pamfletten werden gepubliceerd door Emanuel Haldeman-Julius, zowel in een serie Little Blue Books als een serie Big Blue Books. Van die laatste gaf Haldeman-Julius er meer dan honderd uit. Gedurende zijn leven gaf McCabe daarnaast duizenden lezingen.

McCabe kreeg ook bekendheid doordat Gilbert Keith Chesterton over hem schreef in diens boek Heretics. In een vorig essay pakte McCabe Chesterton aan, omdat die humor aan zijn ernstige geschriften toevoegde. Door dat te doen, gaf hij Chesterton toestemming een loopje met hem te nemen. "Mr McCabe denkt dat ik niet serieus, maar alleen grappig ben, want Mr McCabe vindt dat grappig het tegenovergestelde is van een ernstige zaak. Grappig is het tegenovergestelde van niet-grappig, van niets anders."

Activisme[bewerken | brontekst bewerken]

Eind jaren vijftig beschuldige McCabe de Encyclopædia Britannica van subjectiviteit ten voordele van de Katholieke Kerk. Hij beweerde dat de veertiende uitgave (gepubliceerd in 1929) de kritische noot over de Kerk miste, die nog wel in de elfde editie stond. McCabe beschuldigde in 1951 eveneens de Columbia Encyclopedia van subjectiviteit jegens de Katholieke Kerk. Deze en soortgelijke acties maakten dat zijn christelijke critici hem bestempelden als antikatholiek. Biograaf Bill Cooke, betwist die bewering. In zijn boek over McCabe (A Rebel to his Last Breath) citeert hij McCabe: "Katholieken zijn niet slechter en niet beter dan anderen" en "Ik heb geen vooroordeel tegen de katholieke leken, dat zou dom zijn."

McCabe was ook actief in organisaties, maar zijn biografen valt op dat hij een moeilijke relatie had met een aantal van hun kopstukken. Daardoor stonden de betrekkingen tussen McCabe en verschillende groepen op gespannen voet. Van 1898 tot 1899 was hij secretaris van de Leicester Secular Society en hij was in 1899 een van de oprichters van de Rationalist Press Association van Groot-Brittannië, die de baanbrekende boekenreeks Thinker's Library uitgaf. McCabe werd militanter in zijn vrijdenkerij naarmate hij ouder werd en in het jaar voor zijn overlijden sloot hij zich aan bij de National Secular Society.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Een (incomplete) bibliografie:

Online leesbaar[bewerken | brontekst bewerken]

De 'Big Blue Books' (een selectie, allen in het Engels):

Overig werk[bewerken | brontekst bewerken]