Naar inhoud springen

Kaliumbromaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaliumbromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van kaliumbromaat
Structuurformule van kaliumbromaat
Kaliumbromaat
Kaliumbromaat
Algemeen
Molecuul­formule KBrO3
IUPAC-naam kaliumbromaat
Molmassa 167,0005 g/mol
CAS-nummer 7758-01-2
PubChem 24444
Wikidata Q409241
Beschrijving Witte kristallijne stof
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
OxiderendToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H271 - H301 - H350
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P220 - P301+P310 - P308+P313
Carcinogeen ja (IARC-klasse 2B)
VN-nummer 1484
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 3,27 g/cm³
Smeltpunt 350 °C
Kookpunt 370 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 69,1 g/L
(bij 40°C) 133,0 g/L
Goed oplosbaar in water
Onoplosbaar in aceton, ethanol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kaliumbromaat (KBrO3) is het kaliumzout van waterstofbromaat. De stof komt voor als een wit kristallijn poeder, dat goed oplosbaar is in water.

Kaliumbromaat kan bereid worden door reactie van dibroom met kaliumhydroxide, waarna het ontstane kaliumhypobromiet (KOBr) verder reageert tot kaliumbromaat en kaliumbromide:

Het kaliumbromaat slaat neer uit de oplossing, terwijl het goed oplosbare kaliumbromide in de oplossing blijft.

Kaliumbromaat wordt gebruikt als broodverbeteraar om te zorgen voor een steviger deeg en als rijsmiddel. Het was toegelaten in de EU onder nummer E924, maar is daar vanwege mogelijke kankerverwekkende eigenschappen niet langer toegelaten.

Kaliumbromaat is een sterke oxidator (E° = 1,5 V) en wordt bij titraties vaak gebruikt als oxiderende titrant. Hierbij is het bromaation het actieve deel. Meestal wordt deze titrant gebruikt in een zure omgeving in aanwezigheid van een overmaat bromide.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Kaliumbromaat is toxisch en is mogelijk carcinogeen voor de mens (IARC-klasse 2B). Bovendien is het een vrij sterke oxidator, vergelijkbaar met kaliumpermanganaat. Reeds in 1990 werd het in de voedingsindustrie in Europa verboden omwille van het gevaar, uit Canada in 1994, uit Sri Lanka in 2001 en uit China in 2005. In de Verenigde Staten wordt de stof nog gebruikt.

  • (en) IARC-fiche in verband met de carcinogeniciteit