Kaneelzuur
Kaneelzuur | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van trans-(E)-kaneelzuur
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C9H8O2 | |||
IUPAC-naam | (E)-3-fenyl-2-propeenzuur | |||
Andere namen | trans-3-fenylacrylzuur, cinnamylzuur | |||
Molmassa | 148,15862 g/mol | |||
SMILES | C1=CC=C(C=C1)\C=C\C(=O)O
| |||
InChI | 1/C9H8O2/c10-9(11)7-6-8-4-2-1-3-5-8/h1-7H,(H,10,11)/b7-6+/f/h10H
| |||
CAS-nummer | 140-10-3 | |||
EG-nummer | 205-398-1 | |||
PubChem | 444539 | |||
Wikidata | Q164785 | |||
Beschrijving | Witte tot lichtgele kristallen met een typische geur | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H315 - H319 - H335 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P261 - P305+P351+P338 | |||
LD50 (ratten) | (oraal) 2500 mg/kg | |||
LD50 (konijnen) | (dermaal) > 5000 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | wit | |||
Dichtheid | 1,2475 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 132–135 °C | |||
Kookpunt | 300 °C | |||
Vlampunt | > 110 °C | |||
Dampdruk | 0,001 Pa | |||
Oplosbaarheid in water | 0,5 (bij 20 °C) g/L | |||
Goed oplosbaar in | di-ethylether | |||
Slecht oplosbaar in | water | |||
Onoplosbaar in | hexaan | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | monoklien | |||
Evenwichtsconstante(n) | pKa = 4,44 | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Kaneelzuur is een geurloos wit kristallijn carbonzuur, dat vrij slecht oplosbaar is in water. In di-ethylether en basische oplossingen is de stof wel goed oplosbaar.
De esters en zouten van kaneelzuur worden cinnamaten genoemd.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Kaneelzuur kan verkregen worden uit de olie van kaneel, maar het kan ook op verschillende manieren gesynthetiseerd worden. Zo kan het via een Knoevenagel-condensatie bereid worden uit benzaldehyde en malonzuur.
De Perkin-reactie is een condensatiereactie tussen benzaldehyde en azijnzuuranhydride, met kaliumacetaat als base, leidt tot vorming van kaneelzuur en azijnzuur:
Een alternatieve methode is de aldolcondensatie tussen benzaldehyde en aceetaldehyde, waarbij in eerste instantie de β-hydroxycarbonylverbinding ontstaat, die na dehydratie en oxidatie van het geconjugeerd aldehyde kaneelzuur oplevert:
Kristalstructuur
[bewerken | brontekst bewerken]Kaneelzuur bezit een monokliene kristalstructuur en behoort tot ruimtegroep P21/n. De parameters van de eenheidscel zijn:[1]
- a = 779 pm
- b = 1807 pm
- c = 567 pm
- β = 97°
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Kaneelzuur wordt gebruikt als smaaktoevoeging, maar voornamelijk in de parfumindustrie voor de vorming van methyl-, ethyl-, en benzylesters. Kaneelzuur en zijn vluchtige ethylester zijn de smaakcomponenten in de etherische olie van kaneel.
Derivaten
[bewerken | brontekst bewerken]Van kaneelzuur bestaan een aantal derivaten, zoals 4-cumaarzuur, ferulazuur en koffiezuur.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) MSDS van kaneelzuur
- ↑ (en) J. Ladell, T.R.R. McDonald & G.M.J. Schmidt (1956) - The crystal structure of α-trans-cinnamic acid, Acta Cryst., 9, p. 195. Gearchiveerd op 13 augustus 2023.