Karl-Jesko von Puttkamer

Karl-Jesko von Puttkamer
Detail van Karl-Jesko von Puttkamer in het ziekenhuisbed 20 juli 1944
Volledige naam	Karl-Jesko Otto Robert von Puttkamer
Geboren	24 maart 1900 Frankfurt (Oder)
Overleden	4 maart 1981 München
Rustplaats	Waldfriedhof
Land/zijde	Duitse Keizerrijk  Weimarrepubliek  Nazi-Duitsland
Onderdeel	Reichsmarine (1917-1918) Freikorps (1918-1920) Kriegsmarine (1920-1945)
Dienstjaren	1917-45
Rang	Konteradmiral
Eenheid	Generale staf Staf v/d opperbevelhebber v/d marine
Bevel	Albatros Z10 Hans Lody
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	zie decoraties
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Karl-Jesko Otto Robert von Puttkamer (24 maart 1900 - 4 maart 1981) was een Duitse admiraal en marine-adjudant van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Biografie

Eerste Wereldoorlog

Puttkamer is geboren in Frankfurt (Oder) en lid van de adellijke Puttkamer-familie en was verwant met de vrouw van Otto von Bismarck. In 1917 ging hij bij de marine als een officierskadet en diende op een zware kruiser tijdens de eerste wereldoorlog.

In december diende hij op het slagschip SMS Kaiserin. In de laatste maanden van de oorlog studeerde hij af van de Marineschule Mürwik (marineschool in Mürwik)

Interbellum

Na de oorlog ging hij bij de Freikorps tot in september van 1920, waarna hij terug naar de marineschool ging. In 1923 werd hij officier.

In september 1926 werd hij onder Karl Dönitz commandant van de torpedoboot Albatros. Hij behield deze post tot oktober 1930, waarna hij gepromoveerd werd tot Korvettenkapitän van de torpedoboot Adler. In 1933 studeerde hij af als verbindingsofficier. Kort hierna diende hij als een marine-adjudant van de generale staf en dit tot juni 1935. In juli transfereerde hij naar de staf van de opperbevelhebber van de marine. Puttkamer diende als Hitlers marine-adjudant tot juni 1938 waarna hij terug ging naar actieve dienst.

Vlak voor de tweede wereldoorlog was hij kapitein van een torpedobootjager.

Tweede Wereldoorlog

Na het uitbreken van de oorlog ging hij terug in dienst als marine-adjudant van Hitler. In september 1943 werd hij bevorderd tot Konteradmiral. Op 20 juli geraakte Puttkamer verwond door een bomexplosie van het complot van 20 juli 1944 met als doel Hitler te vermoorden. Hiervoor kreeg Putkamer de 20 juli gewondeninsigne.

Hitler's laatste dagen

Op 21 april 1945 tijdens de slag om Berlijn beval Hitler, dat Karl-Jesko von Puttkamer naar Obersalzberg werd gevlogen met onder andere Albert Bormann, Theodor Morell, Hugo Blaschke, secretaresses Johanna Wolf, Christa Schroeder. De groep verliet Berlijn met verschillende vliegtuigen van de Fliegerstaffel des Führers, het persoonlijke eskadron van Hitler in de volgende drie dagen. Puttkamer kreeg de opdracht om in het Berghof de papieren en persoonlijke bezittingen van Hitler te vernietigen. Dit betekende dat Puttkamer niet bij Hitler was tijdens zijn laatste dagen in de bunker. Na de Duitse overgave op 8 mei 1945 leefde hij in gevangenschap tot mei 1947.

Dood

Hij overleed op 4 maart 1981 in München en is aldaar begraven op het Waldfriedhof.

Militaire loopbaan

• Fähnrich zur See (23 mei 1918)
• Leutnant zu See (1 januari 1921)
• Oberleutenant zur See (1 mei 1923)
• Kapitänleutenant (1 oktober 1930)
• Korvettenkapitän (1 februari 1936)
• Kapitän zur See (1 april 1941)
• Konteradmiral (1 september 1943)

Decoraties

Ereteken	Land van uitreiking	Verkregen op
Eisernes Kreuz 2.Klasse (1914) (IJzeren Kruis 2de klasse)	Duitsland	11 september 1919
Ehrenkreuz für Frontkämpfer (Erenkruis voor frontvechters)		20 oktober 1936
Diestauszeichnung der Wehrmacht 2.Klasse, 18 Jahre (Dienstonderscheiding van het leger 2de klasse)		2 oktober 1936
Tsarski Orden "Sv. Aleksandar" IV stepen (Ofitserski krast) (Sint-Alexanderorde 4de klasse (officiers klasse))	Bulgarijë	17 december 1936
Ordine della Corona d'Italia - Commendatore (Orde van de Italiaanse kroon - Commodore)	Italië	29 september 1937
Magyar Érdemrend Tisztikeresztje (Officierskruis van de Hongaarse Orde van Verdienste met oorlogsversiering en zwaarden)	Hongarijë	12 augustus 1938
Ordine della Corona d'Italia - Cavaliere dela Croce Grande (Orde van de Italiaanse kroon - Ridder van het grootkruis)	Italië	19 januari 1939
Vapaudenristin 2.luokka (VR 2) (Vrijheidskruis der Tweede Klasse met Zwaarden en ijkenloof)	Finland	11 juni 1942
Verwundenetenabzeichen 20 juli 1944 in Schwarz (Gewondeninsigne 20 juli 1944 in zwart)	Nazi-Duitsland	1944
Goldenes parteiabzeichen (Gouden Ereteken van de NSDAP)
Eherenzeichen des 9. November 1923 (Blutorden) (Ereteken voor de 9e November 1923 nr. 1474)
Kriegsverdienstkreuz 1.Klasse mit Schwertern (Kruis voor Oorlogsverdienste 1e klasse met zwaarden)
Kriegsverdienstkreuz 2.Klasse mit Schwertern (Kruis voor Oorlogsverdienste 2e klasse met zwaarden)
Marineverwundetenabzeichen in Schwarz (Marine gewondeninsigne in zwart)
Schlesisches Bewährungsabzeichen 2. Stufe Silezische adelaar 2de klasse	Weimarrepubliek
Baltenkreuz (Baltenkruis)

Referenties

Bronnen

Literatuur

• (en) Anthony Beevor, The Fall of Berlin 1945. Viking Penguin (2002). ISBN 9780670030415.
• (en) Hamilton, Charles, Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing (1984). ISBN 0-912138-27-0.
• (en) Joachimsthaler, Anton, The Last Days of Hitler: The Legends, the Evidence, the Truth, Trans. Helmut Bögler. Brockhampton Press, London [1995] (1999). ISBN 978-1-86019-902-8.
• (en) Kershaw, Ian, Hitler, A Biography. W. W. Norton & Company, New-York (2008). ISBN 0-393-06757-2.
• (en) V.K. Vinogradov, Hitler's Death: Russia's Last Great Secret from the Files of the KGB. Chaucer Press (2005). ISBN 978-1-904449-13-3.

Laatste bewoners van de Führerbunker op datum van vertrek (1945)

Personen gestorven of gewond tijdens het 20 juli complot