Kasper Asgreen

Kasper Asgreen
	Asgreen in 2023
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	8 februari 1995
Geboorteplaats	Kolding, Denemarken
Lengte	192 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Soudal Quick-Step
Discipline(s)	Weg
Ploegen
2015; 2016–2018; 2018; 2019-2021; 2022-	MLP Team Bergstraße; Team Virtu Cycling; Quick-Step Floors; Deceuninck–Quick-Step; Quick Step-Alpha Vinyl
Beste prestaties
Milaan-San Remo	16e (2024)
Gent-Wevelgem	11e (2020)
Ronde van Vlaanderen	1e (2021)
Amstel Gold Race	6e (2022)
Ronde van Frankrijk	1 etappezege
Overige
Zeges:
E3 Saxo Bank Classic	2021
Medailles
Europese kampioenschappen
Portaal	Wielersport

Kasper Asgreen (Kolding, 8 februari 1995) is een Deens wielrenner die sinds 2019 voor de ploeg rijdt die vanaf 2022 Soudal Quick-Step heet.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In april 2016 werd Asgreen derde in de GP Viborg, achter Johim Ariesen en Andreas Jeppesen. Twee weken later werd Asgreen met zijn ploeggenoten derde in de teamproloog van de Ronde van Berlijn. In het eindklassement werd de Deen derde, achter de ploeggenoten Rémi Cavagna en Maximilian Schachmann. In de Paris-Arras Tour wist Asgreen, met een voorsprong van vijf punten op Peter Lenderink, het bergklassement te winnen. Vijf dagen later werd hij achter Mads Würtz Schmidt, die het parcours dertien seconden sneller aflegde, tweede op het nationale kampioenschap tijdrijden voor beloften. In juni nam hij deel aan het nationale kampioenschap tijdrijden bij de eliterenners, waar hij derde wist te worden. Würtz Schmidt, die hem versloeg bij de beloften, was ruim twee minuten langzamer dan Asgreen en werd zevende. Op het wereldkampioenschap werd Asgreen vijfde in de beloftentijdrit.

Asgreen rijdt naar de tweede tijd in het nationale kampioenschap tijdrijden in 2017

In april 2017 won hij in eigen land de GP Viborg, waar hij Jonas Vingegaard versloeg in een sprint-à-deux. Twee weken later won hij het nationale kampioenschap tijdrijden voor beloften. In juni nam hij deel aan het nationale kampioenschap tijdrijden voor eliterenners, waar enkel Martin Toft Madsen sneller was. Op het Europese kampioenschap won Asgreen de tijdrit voor beloften, voor landgenoot Mikkel Bjerg en Corentin Ermenault uit Frankrijk. In de Ronde van de Toekomst won hij de eerste etappe, waarna hij de leiderstrui pas in de vijfde etappe verloor. In september werd hij op het wereldkampioenschap zevende, op ruim anderhalve minuut van winnaar Bjerg. Later die maand werd hij, samen met Niklas Larsen, zesde in de Duo Normand.

In februari 2018 werd Asgreen zesde in de Trofeo Laigueglia, bij afwezigheid van de Grote Prijs van de Etruskische Kust de opening van het Italiaanse wielerseizoen. Een maand later won hij de eerste rit in lijn van de Istrian Spring Trophy, waardoor hij de leiderstrui overnam van Nils Eekhoff. Eind maart werd bekend dat Asgreen per direct de overstap zou maken naar Quick-Step Floors.^[1] Zijn debuut maakte hij in de Scheldeprijs, waar hij zijn ploeggenoot Fabio Jakobsen aan de zege hielp.^[2]

Bij zijn debuut in de Ronde van Vlaanderen wordt Asgreen tweede, nadat hij in de laatste 50 kilometer van de koers vrijwel constant voorop heeft gereden. In de slotfase krijgt hij vervolgens een vrijgeleide van de tweede groep en weet hij achter Alberto Bettiol naar de tweede plaats te soleren. In 2019 wordt hij Deens kampioen tijdrijden. Hij was 24 seconden sneller dan Martin Toft Madsen.^[3]

In de jaren nadien ontpopt de Deen zicht tot een succesvol klassiekerrenner. Met name in de Vlaamse klassiekers doet Asgreen het goed. Zo volgt onder meer winst in Kuurne-Brussel-Kuurne. De echte doorbraak volgt in 2021, alwaar hij zijn definitieve doorbraak viert met winst in 'Vlaanderens mooiste'. Na ruim 250 kilometer koers troeft de Deen titelverdediger Mathieu van der Poel af in de sprint.

In 2023 won Asgreen zijn eerste etappe in de Ronde van Frankrijk. Hij won op zeer verrassende wijze de 18e etappe, in Bourg-en-Bresse, door als onderdeel van de vroege vlucht de sprinters en zijn medevluchters, waaronder Pascal Eenkhoorn (2e) voor te blijven aan de finish.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2016: Bergklassement Paris-Arras Tour
2017: GP Viborg; Deens kampioen tijdrijden, Beloften; Europees kampioen tijdrijden, Beloften; 1e etappe Ronde van de Toekomst
2018: 1e etappe Istrian Spring Trophy
2019: 2e etappe Ronde van Californië; Puntenklassement Ronde van Californië; Deens kampioen tijdrijden, Elite; 3e etappe Ronde van Duitsland
2020: Kuurne-Brussel-Kuurne; Deens kampioen op de weg, Elite; Deens kampioen tijdrijden, Elite
2021: E3 Saxo Bank Classic; Ronde van Vlaanderen; 4e etappe (ITT) Ronde van de Algarve; Deens kampioen tijdrijden, Elite
2023: Bergklassement Ronde van de Algarve; Deens kampioen tijdrijden, Elite; 18e etappe Ronde van Frankrijk; 5e etappe Ronde van Slowakije

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2018			134e
2019		122e
2020		114e
2021		64e
2022		opgave
2023		87e (1)
2024

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Ronde van Lombardije	Kuurne-Brussel-Kuurne	Strade Bianche	E3 Saxo Bank Classic	WK op de weg	Wereldranglijsten
2018						opgave				52e	400e (UWT)
2019			2 ↑	50e			31e		48e	opgave	58e (UWR)
2020	72e	11e	13e				1 ↑	opgave			58e (UWR)
2021	99e		1 ↑	68e			34e	25e	1 ↑	opgave
2022		32e	23e	44e	6e		84e	3 ↑	10e
2023	36e	93e	7e	opgave					51e	opgave
2024	16e	54e	47e	88e			88e	40e	78e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Californië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Benelux Tour
2018			33e
2019		60e	3 ↑ (1)		70e
2020	30e			99e
2021		58e		73e		12e
2022		88e			opgave
2023	opgave				76e	101e
2024		52e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

2015 – MLP Team Bergstraße
2016 – Team Virtu Pro-Veloconcept^[4]
2017 – Team Virtu Cycling^[5]
2018 – Team Virtu Cycling (tot 2 april)
2018 – Quick-Step Floors (vanaf 3 april)
2019 – Deceuninck–Quick-Step
2020 – Deceuninck–Quick-Step
2021 – Deceuninck–Quick-Step
2022 – Quick Step-Alpha Vinyl
2023 – Soudal-Quick Step
2024 – Soudal-Quick Step

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Profiel van Kasper Asgreen op ProCyclingStats

↑ Nick Doup, Quick-Step Floors versterkt zich per direct met Kasper Asgreen. WielerFlits.nl (27 maart 2018). Gearchiveerd op 9 april 2018. Geraadpleegd op 8 april 2018.
↑ Nick Doup, Fabio Jakobsen sterkste sprinter na chaotische Scheldeprijs. WielerFlits.nl (4 april 2018). Gearchiveerd op 8 april 2018. Geraadpleegd op 8 april 2018.
↑ "Rondje rond Europa: Deceuninck-Quick.Step heeft er weer een nationale trui bij", Wielerkrant.be, 28 juni 2019. Gearchiveerd op 13 mei 2021.
↑ Tot 22 juli heette de ploeg Team Trefor, maar nadat het Riis Seier Project van Bjarne Riis en Lars Seier als hoofdsponsor werd aangetrokken werd de naam veranderd.
↑ Tot halverwege september heette de ploeg Team VéloCONCEPT, maar nadat Jan Bech Andersen een derde van de aandelen van het Riis Seier Project overnam werd de naam veranderd.

[1] Nick Doup, Quick-Step Floors versterkt zich per direct met Kasper Asgreen. WielerFlits.nl (27 maart 2018). Gearchiveerd op 9 april 2018. Geraadpleegd op 8 april 2018.

[2] Nick Doup, Fabio Jakobsen sterkste sprinter na chaotische Scheldeprijs. WielerFlits.nl (4 april 2018). Gearchiveerd op 8 april 2018. Geraadpleegd op 8 april 2018.

[3] "Rondje rond Europa: Deceuninck-Quick.Step heeft er weer een nationale trui bij", Wielerkrant.be, 28 juni 2019. Gearchiveerd op 13 mei 2021.

[4] Tot 22 juli heette de ploeg Team Trefor, maar nadat het Riis Seier Project van Bjarne Riis en Lars Seier als hoofdsponsor werd aangetrokken werd de naam veranderd.

[5] Tot halverwege september heette de ploeg Team VéloCONCEPT, maar nadat Jan Bech Andersen een derde van de aandelen van het Riis Seier Project overnam werd de naam veranderd.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]