Kim De Witte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kim De Witte
Kim De Witte
Volledige naam Kim De Witte
Geboren Genk, 29 augustus 1977
Kieskring Limburg
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Partij PVDA
Functies
2019 - heden OCMW-raadslid Hasselt
2019 - heden Gemeenteraadslid Hasselt
2019 - heden Vlaams Parlementslid[1]
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Kim De Witte (Genk, 29 augustus 1977) is een Belgisch advocaat, onderzoeker en politicus voor PVDA.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Kim De Witte is de zoon van Willem De Witte, militant bij Mijnwerkersmacht, Alle Macht Aan De Arbeiders en de PVDA in Limburg.

De Witte werd licentiaat in de rechten aan KU Leuven en licentiaat in de economie aan de Université libre de Bruxelles. Hij werkte van 2001 tot 2008 als advocaat, gespecialiseerd in arbeidsrecht en pensioenen, en was daarna van 2008 tot 2012 onderzoeker op het Instituut voor Sociaal Recht van de KU Leuven. In 2013 werd hij bestuurder en projectleider bij Geneeskunde voor het Volk en medewerker van de PVDA-studiedienst. Ook was hij lid van de voormalige denktank Tripalium. In 2017 behaalde hij aan de KU Leuven een doctoraat in de rechten.[2]

De Witte is auteur van tal van artikels, studies en opiniestukken[3] over sociale zekerheid en pensioenen en spreekt regelmatig op nationale en internationale seminaries[4]. In juli 2015[5] kwam hij in het nieuws rond de pensioenhervorming van minister van pensioenen Daniel Bacquelaine van de regering-Michel I met de stellingen “Het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 jaar staat op gespannen voet met de Grondwet en verschillende internationale verdragen” en "elke burger kan nog beroep aantekenen tegen de beslissing van de regering".[6][7] Tevens maakte hij de vergelijking met het interne pensioenreglement van de Kamerleden, waarbij hij stelde dat Kamerleden nog steeds op pensioen kunnen vanaf 52.[8] In 2018 verscheen van hem het boek De grote pensioenroof[9] bij EPO.

Bij de federale verkiezingen van 2014 was hij in Limburg lijsttrekker voor de Kamer, maar raakte niet verkozen. In oktober 2018 was hij lijsttrekker voor PVDA bij de gemeenteraadsverkiezingen in Hasselt. De partij kreeg 6,5% van de stemmen en won twee zetels, een voor De Witte en een voor Karolien Stevens.

Bij de Vlaamse verkiezingen 2019 trok De Witte de PVDA-lijst in Limburg. Tegen de verwachtingen in haalde de lijst de kiesdrempel en raakte De Witte met 11.853 voorkeurstemmen verkozen tot het Vlaams Parlement. Daar vormde hij een vierkoppige fractie met Tom De Meester (vervolgens Onno Vandewalle), Jos D'Haese en Lise Vandecasteele.

De Witte stelt zich in 2024 kandidaat in de federale verkiezingen, waar hij lijsttrekker wordt in de kieskring Limburg. Gaby Colebunders lost De Witte af als lijsttrekker Vlaams.[10]

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

De Wittes partner Aurélie Decoene werd in 2022 gekozen als voorzitter van PVDA Limburg.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]