Klep van Bauhin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Klep van Bauhin
Valvula ileocaecalis
Inwendige van caecum en onderste deel van colon ascendens, met zicht op klep van Bauhin
Naslagwerken
Gray's Anatomy 249,1179
Dorlands/Elsevier v_02/12843921
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De klep van Bauhin, valvula Bauhini of valvula ileocaecalis,[1] is de uitmonding van het laatste deel van de dunne darm (het ileum terminale) in de dikke darm. Het is meer een functionele klep dan een anatomische klepstructuur. De klep van Bauhin zorgt ervoor dat de darminhoud niet terugstroomt en regelt wat er vanuit het ileum in de dikke darm terechtkomt.

De klep werd voor het eerst beschreven door de Nederlandse arts Nicolaes Tulp en staat daarom ook wel bekend als de klep van Tulp.

Literatuurverwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.