Koninklijke Thaise luchtmacht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Koninklijke Thaise luchtmacht
กองทัพอากาศไทย
Het kenmerk van de Thaise luchtmacht.
Land Vlag van Thailand Thailand
Onderdeel van Koninklijke Thaise strijdkrachten
Oprichting 27 maart 1914
Leiding
Commandant luchtmaarschalk Itthaporn Subhawong
Slagkracht
Troepensterkte* 45.000
Aantal vliegtuigen* 292
Aantal helikopters* 31
(*) Gegevens voor 2010

De Koninklijke Thaise luchtmacht (Thais: กองทัพอากาศไทย) is de luchtmacht van het Zuidoost-Aziatische koninkrijk Thailand. Ze vliegt voornamelijk met westerse toestellen, met de F-16 als voornaamse gevechtsvliegtuig.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1911 vloog de Belgische piloot Charles Van Den Born in een Farman-toestel boven Bangkok de eerste vlucht boven het land dat toen nog Siam heette. Hij maakte hiermee indruk op de vele aanwezigen, waaronder koning Rama VI die meteen drie officieren op vliegschool naar Frankrijk stuurde. Toen ze twee jaar later opgeleid waren werden vier Breguet-eenzitters en vier Nieuport-tweezitters gekocht en was het Thaise luchtwezen geboren[1]. Nadat de eenheid was verhuisd naar een nieuw vliegveld werd ze op 27 maart 1914 tot legerluchtkorps verheven. Die behoorde nog tot eind 1921 tot het leger en werd daarna een aparte divisie. In 1935 werd ze de luchtmachtdivisie om twee jaar later uiteindelijk de koninklijke Thaise luchtmacht te worden. De luchtmacht bestond toen reeds uit vijf wings.

De levering van Curtiss SB2C-5 Helldivers aan Thailand in 1951.

Door geldgebrek kon Thailand de snelle technologische vooruitgang in de luchtvaart na de Tweede Wereldoorlog moeilijk volgen. Thailand schafte haar toestellen aan in het westen; vaak met westerse steun. Op die manier verkreeg het land in 1957 haar eerste straaljagers: de Lockheed T-33. De luchtmacht groeide wel met de jaren en bestond in de jaren 1980 al uit elf wings bestaande uit smaldelen.

Luchtmachtbases[bewerken | brontekst bewerken]

Koninklijke Thaise luchtmacht (Thailand)
Bangkok
Bangkok
Chiangkham
Chiangkham
Chiang Mai
Chiang Mai
Hat Yai
Hat Yai
Kamphaeng Saen
Kamphaeng Saen
Khok Kathiam
Khok Kathiam
Khorat
Khorat
Loei
Loei
Phitsanulok
Phitsanulok
Prachuap Khiri Khan
Prachuap Khiri Khan
Sakon Nakhon
Sakon Nakhon
Surat Thani
Surat Thani
Takhli
Takhli
Trat
Trat
Ubon Ratchathani
Ubon Ratchathani
Amphoe Sattahip
Amphoe Sattahip
Thailand.

Volgende zijn de bases van de Thaise luchtmacht[2]:

De Thaise luchtmacht maakt verder gebruikt van ruim veertig kleinere vliegvelden.

Inventaris[bewerken | brontekst bewerken]

Een Thaise F-5E; mei 2000.
Een Thaise F-5E; mei 2000.
Een UH-1H Huey op oefening; jan 2002.
Een UH-1H Huey op oefening; jan 2002.
Thaise Alpha-jets; feb 2003.
Thaise Alpha-jets; feb 2003.
Thaise F-16's; mrt 2009.
Thaise F-16's; mrt 2009.
Een Thaise ATR-72-212A op de startbaan in Phuket; jan 2012.
Een Thaise ATR-72-212A op de startbaan in Phuket; jan 2012.
Toestel Versie(s) # (or.) Rol Herkomst

Vliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Cessna T-41 Mescalero T-41D 6 Basis Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Diamond DA42 6 Geavanceerd Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
PAC CT/4 CT-4 A/E 20 (24) Basis Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Pilatus PC-9 PC-9M 23 Geavanceerd Vlag van Zwitserland Zwitserland

Gevecht[bewerken | brontekst bewerken]

Aero L-39 Albatros L-39ZA/ART 36 Lichte aanval Vlag van Tsjechië Tsjechië
Dassault/Dornier Alpha Jet A 19 Lichte aanval Vlag van Duitsland Duitsland
Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon F-16A
F-16B
46
15
Multirol Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Northrop F-5 F-5T
F-5E
F-5F
14
5
10
Grondaanval Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Pilatus AU-23A Peacemaker 20 Varia Vlag van Zwitserland Zwitserland
Saab JAS39 Gripen JAS39C
JAS39D
8
4
Multirol Vlag van Zweden Zweden

Verkenning[bewerken | brontekst bewerken]

GAF Nomad N.22B 19 Patrouille Vlag van Australië Australië
IAI Arava 201 3 Patrouille Vlag van Israël Israël
Learjet 35 35A 2 Patrouille Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Saab 340 S-100B Argus 3 AWACS Vlag van Zweden Zweden

Transport[bewerken | brontekst bewerken]

Airbus A310 A310-300 1 VIP[3] Vlag van Europa Europese Unie
Airbus A320 A319-115X CJ 1 VIP[3] Vlag van Europa Europese Unie
Alenia G.222 3 (6) Tactisch Vlag van Italië Italië
ATR 72 ATR-72-500 4 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Avro 748 Series-2 4 (5) Korte-afstand Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Basler BT-67 7 (8) Tactisch Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Boeing 737 B737-8Z6 1 VIP[3] Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lockheed C-130 Hercules C-130H
C-130H-30
6
6
Tactisch Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Helikopters[bewerken | brontekst bewerken]

Bell 412 412EP/SP 8 VIP[3] Vlag van Canada Canada
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Bell UH-1 Iroquois UH-1H 20 Varia
CSAR
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Sikorsky S-92 Superhawk 3 VIP[3] Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Royal Thai Air Force.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]