Naar inhoud springen

La Bête humaine (roman)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Beest
Kaft van La Bête humaine
Kaft van La Bête humaine
Oorspronkelijke titel La Bête humaine
Auteur(s) Émile Zola
Land Frankrijk
Oorspronkelijke taal Frans
Reeks/serie Les Rougon-Macquart #17
Onderwerp naturalisme
Genre roman
Oorspronkelijke uitgever Charpentier
Oorspronkelijk uitgegeven 1890
Pagina's 364
Voorloper Le Rêve
Vervolg L'Argent
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

La Bête humaine is een roman van Émile Zola uit 1890. Het is het zeventiende deel uit de serie Les Rougon-Macquart.

La Bête Humaine valt binnen de naturalistische stroming, die pretendeert de wetenschappelijke methode toe te passen op de literatuur.

Voordat hij deze en de twintig andere romans in de serie schreef, bedacht hij een stamboom van de familie Rougon-Macquart. Daaromheen heeft hij zijn romans geschreven.

Het titelpersonage Lantier, het "menselijke beest", heeft een erfelijke vorm van waanzin. Hij ervoer tijdens zijn leven verschillende keren dat hij vrouwen wilde vermoorden. Aan het begin van het verhaal is hij machinist van zijn locomotief La Lison. Zijn relatie met La Lison is bijna seksueel en verschaft Lantier enige beheersing over zijn manie.