Lagenorhynchus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lagenorhynchus
Witgestreepte dolfijn (Lagenorhynchus obliquidens)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Cetacea (Walvisachtigen)
Onderorde:Odontoceti (Tandwalvissen)
Familie:Delphinidae (Dolfijnen)
Geslacht
Lagenorhynchus
Gray, 1846
Typesoort
Delphinus albirostris
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lagenorhynchus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Lagenorhynchus is een geslacht van dolfijnen. Het bestaat uit zes soorten. Het is waarschijnlijk polyfyletisch.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam is afgeleid van de Griekse woorden lageno (λαγηνος), "fles", en rhynchus (ρύγχους), "snuit" en betekent dus "flessenneus".[1]

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

Lagenorhynchus wordt onderverdeeld in de volgende soorten:

Ook de witlipdolfijn werd ooit tot dit geslacht gerekend, maar wordt intussen een apart geslacht onderverdeeld: Peponocephala.[2]

Sagmatias en Leucopleurus[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 vonden LeDuc et al. aan de hand van analyses van cytochroom b dat het geslacht polyfyletisch is. Volgens hun onderzoek is de witflankdolfijn niet verwant aan de typesoort, de witsnuitdolfijn. Ze brengen de witflankdolfijn onder in een apart geslacht: Leucopleurus. De vier andere soorten - dolfijn van Peale, zandloperdolfijn, witgestreepte dolfijn en donkergestreepte dolfijn - blijken verwant aan de geslachten Lissodelphis en Cephalorhynchus. De vier soorten worden door de onderzoekers ondergebracht in het geslacht Sagmatias, met als typesoort de zandloperdolfijn. Samen met Lissodelphis en Cephalorhynchus vormt Sagmatias dan de onderfamilie Lissodelphininae.

De nieuwe geslachten worden nog niet officieel gebruikt.[3][4]

Verdere onderverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Een studie uit 2006 bevestigde een Bayesiaanse analyse aan dat Lagenorhynchus polyfeltisch is. Daarin wordt bevestigd dat de witflankdolfijn een eigen geslacht moet krijgen, dit binnen een onderfamilie die waarschijnlijk ook de witsnuitdolfijn bevat. Dit onderzoek plaatst de zandloperdolfijn en de dolfijn van Peale echter in de bestaande Cephalorhynchus. Van de dolfijn van Peale is het overigens ook zeker dat hij niet kan fluiten, net zoals de Cephalorhynchus-soorten. Van de zandloperdolfijn zijn op dat vlak geen gegevens bekend.

De twee resterende soorten, de witgestreepte dolfijn en donkergestreepte dolfijn, zouden volgens deze studie in Lagenorhynchus kunnen blijven.