Langley (eenheid)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De langley (Ly) is een eenheid van energiedistributie over een gebiedsoppervlak. Het wordt voornamelijk gebruikt in stralingsmetingen, bijvoorbeeld om zonnestraling te meten. De eenheid is vernoemd naar de Amerikaanse astronoom Samuel Pierpont Langley in 1947.

Een langley is: