Laura Ikauniece

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laura Ikauniece
Laura Ikauniece tijdens de WK van 2013, Moskou
Volledige naam Laura Ikauniece-Admidiņa
Geboortedatum 31 mei 1992
Geboorteplaats Ventspils
Nationaliteit Vlag van Letland Letland
Lengte 1,79 m
Gewicht 60 kg
Sportieve informatie
Discipline meerkamp, hoogspringen, verspringen
Trainer/coach Andis Austrups
Eerste titel Lets kampioene 200 m 2009
OS 2012, 2016
Extra Lets recordhoudster zevenkamp; indoorrecordhoudster vijfkamp
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Laura Ikauniece-Admidiņa (Ventspils, 31 mei 1992) is een Letse atlete, die zich heeft toegelegd op de meerkamp. Ze nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen en kwam bij die gelegenheden in 2016 met een vierde plaats op de zevenkamp tot haar beste resultaat.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Laura Ikauniece is afkomstig uit een sportieve familie. Zij is de dochter van Vineta Ikauniece, de beste sprintster in de geschiedenis van de Letse atletiek (zij is onder meer houdster van de nationale records op de 100, 200 en 400 m) en Aivars Ikaunieks, die op de 110 m horden een beste tijd van 13,4 s op zijn naam heeft staan. Sinds de scheiding van haar ouders woont haar vader in het Verenigd Koninkrijk, waar hij coach is in diverse sporten. Haar grootvader Eric Plūksna was een goede verspringer en discuswerper, terwijl de broer van haar moeder, Adris Plūksna, als bobsleeër aan twee Olympische Winterspelen heeft meegedaan.

Reeds op de lagere school kwam Laura Ikanuniece in aanraking met diverse sporten, waaronder de atletiek, maar deed zij daarnaast aan hiphop dance. Vanaf haar veertiende richtte zij zich echter vooral op de meerkampdiscipline binnen de atletieksport.

Eerste successen[bewerken | brontekst bewerken]

In de bloemen na de zevenkamp op de EJK in Tallinn in 2011. V.l.n.r. Sara Gambetta, Dafne Schippers en Laura Ikauniece.

Haar eerste succes op dit gebied boekte Ikauniece in 2009, toen zij op de wereldkampioenschappen voor atleten beneden de achttien jaar op de door de Britse Katarina Johnson gewonnen zevenkamp de zilveren medaille veroverde. Dat jaar werd zij op het EYOF in Tampere met een sprong over 1,82 m ook derde bij het hoogspringen en met 6,12 vierde bij het verspringen.

In 2010 behaalde Ikauniece op de wereldkampioenschappen voor junioren in het Canadese Moncton op de zevenkamp met 5618 punten een zesde plaats. De Nederlandse Dafne Schippers werd hier met bijna 350 punten meer, 5967 punten, kampioene. Een jaar later was zij Schippers echter al een stuk naderbij gekomen, want op de Europese kampioenschappen voor junioren in eigen land, Tallinn, veroverde zij achter de opnieuw winnende Nederlandse (goud met 6153 p) de bronzen medaille met een score van 6063 punten.

Zilver op EK[bewerken | brontekst bewerken]

De jaarlijkse Hypo-Meeting in het Oostenrijkse Götzis vormde de opmaat voor het beste seizoen tot dan toe in de carrière van Laura Ikauniece. Hoewel ze er niet bij de eerste tien eindigde, wist zij op de zevenkamp een totaalscore te realiseren van 6282 punten, een persoonlijk record dat haar voldoende perspectief gaf voor deelname aan de Olympische Spelen, later dat jaar in Londen. Een maand later deed ze het op de Europese kampioenschappen in Helsinki nog eens dunnetjes over en weer was een verbetering van haar PR het resultaat. Na een stevig gevecht met haar landgenote Aiga Grabuste veroverde zij de bronzen medaille met 6335 punten, tien meer dan Grabuste. Later werd haar medaille zelfs nog opgewaardeerd naar zilver, doordat de aanvankelijk als tweede geëindigde Oekraïense Lyudmyla Yosypenko later wegens overtreding van de dopingregels zou worden gediskwalificeerd.

OS 2012 in Londen[bewerken | brontekst bewerken]

Laura Ikauniece is blij met haar prestatie op de Hypo-Meeting van 2013 in Götzis.

Opnieuw een maand later volgde de belangrijkste zevenkamp van haar carrière: die op de Olympische Spelen in Londen. En alweer verbeterde Ikauniece zich. Met een PR-totaal van 6414 punten eindigde de Letse op de negende plaats. Opvallend was, dat zij hierbij vele van de atletes voorbleef, onder wie Dafne Schippers, die zich hadden gespaard voor de Spelen en om die reden niet aan de zevenkamp tijdens de EK in Helsinki hadden deelgenomen. De drie atletes bij de eerste tien die wel acte de présence hadden gegeven in Helsinki - naast Ikauniece waren dat de Française Antoinette Nana Djimou en de Oekraïense Yosypenko – verbeterden echter alle drie hun PR.
Aan het eind van dat jaar werd zij in eigen land uitgeroepen tot ‘Rijzende ster van 2012’.

Zilver op universiade[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 werd Laura Ikauniece tiende op de vijfkamp tijdens de Europese indoorkampioenschappen in Göteborg en zesde op de zevenkamp met 6186 punten tijdens de Hypo-Meeting in Götzis, die ditmaal onder slechte weersomstandigheden plaatsvond. Op de universiade in het Russische Kazan werd zij vervolgens achter Tatjana Tsjernova tweede met 6321 punten, haar beste seizoenstotaal. Op de een maand later eveneens in Rusland (Moskou) gehouden wereldkampioenschappen kon zij dit niveau evenwel niet vasthouden en werd zij met 6159 punten elfde.

Alvorens in juli 2014 in het huwelijk te treden met langeafstandsloper Roland Ādmīdiņš,[1] verbeterde Laura Ikauniece eerst nog in februari in Tallinn het Letse record op de vijfkamp. Ze stelde het op 4496 punten. De wereldindoorkampioenschappen in Sopot sloeg ze vervolgens over, maar eind mei was ze er op de Hypo-Meeting in Götzis weer bij en ditmaal was een zevende plaats met een eindscore van 6320 punten het resultaat.
Dat haar huwelijk geen aanslag had gepleegd op haar conditie, bleek vervolgens op de EK in Zürich, waar zij met een totaal van 6310 punten als zesde eindigde, vlak voor de Nederlandse Anouk Vetter, die met 6281 punten zevende werd.

Studie[bewerken | brontekst bewerken]

Laura Ikauniece studeert pedagogiek en psychologie aan de Universiteit van Letland.

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

  • Lets kampioene 200 m - 2009
  • Lets kampioene 100 m horden - 2010
  • Lets kampioene hoogspringen – 2010
  • Lets kampioene 4 x 100 m - 2009

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Prestatie Wind (m/s) Datum Plaats
100 m 11,78 -1,0 2 juli 2016 Valmiera
200 m 23,49 -2,9 27 mei 2017 Götzis
800 m 2.09,43 13 augustus 2016 Rio de Janeiro
100 m horden 13,07 +0,5 28 mei 2016 Götzis
400 m horden 62,85 2 mei 2010 Liepāja
hoogspringen 1,84 2 augustus 2014 Ogre
verspringen 6,64 +0,8 28 mei 2017 Götzis
kogelstoten 14,03 19 juli 2018 Tallinn
speerwerpen 56,32 19 mei 2017 Tallinn
zevenkamp 6815 (NR) 27/28 mei 2017 Götzis
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
60 m 7,58 18 januari 2016 Kuldīga
800 m 2.14,01 1 maart 2019 Glasgow
60 m horden 8,29 1 maart 2019 Glasgow
hoogspringen 1,85 25 februari 2012 Tallinn
verspringen 6,49 9 maart 2016 Riga
kogelstoten 13,92 3 februari 2019 Tallinn
vijfkamp 4701 (NR) 1 maart 2019 Glasgow

Opbouw PR meerkamp en potentie op basis van persoonlijk records[bewerken | brontekst bewerken]

In de tabel staat de uitsplitsing van het persoonlijk record op de zevenkamp. In de kolommen ernaast staat ook het potentieel record, met alle persoonlijke records op de losse onderdelen en de bijbehorende punten.

Uitsplitsing PR Potentieel record
Onderdeel Prestatie Wind (m/s) Punten Pers. record Punten
100 m horden 13,10 +1,0 1109 13,07 1114
hoogspringen 1,77 941 1,85 1041
kogelstoten 13,53 763 14,03 796
200 m 23,49 -2,9 1030 23,49 1030
verspringen 6,64 +0,8 1053 6,64 1053
speerwerpen 56,17 980 56,32 983
800 m 2.11,76 939 2.09,43 973
Puntentotaal 6815 6990

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

200 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2009: Goud Letse kamp. - 24,72 s

100 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2010: Goud Letse kamp. - 14,48 s

hoogspringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2009: Brons EYOF – 1,82 m
  • 2010: Goud Letse kamp. - 1,78 m

verspringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2009: 4e EYOF – 6,12 m

vijfkamp[bewerken | brontekst bewerken]

zevenkamp[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2009: Zilver WK junioren U18 – 5647 p
  • 2010: 6e WK U20 – 5618 p
  • 2011: Brons EJK – 6063 p
  • 2012: 11e Hypo-Meeting – 6282 p
  • 2012: Zilver EK – 6335 p (na DQ Josypenko)
  • 2012: 8e OS – 6414 p (na DQ Josypenko)
  • 2013: 6e Hypo-Meeting – 6186 p
  • 2013: Zilver Universiade – 6321 p
  • 2013: 11e WK – 6159 p
  • 2014: 7e Hypo-Meeting – 6320 p
  • 2014: 6e EK – 6310 p
  • 2015: Brons WK - 6516 p (NR)
  • 2015: Goud IAAF World Combined Events Challenge - 19422 p
  • 2016: 4e OS - 6617 p
  • 2017: Brons Hypo-Meeting – 6815 p

4 x 100 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2009: Goud Letse kamp. - 47,46 s

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Rijzende sportster van Letland - 2012
Zie de categorie Laura Ikauniece van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.