Le moribond is een nummer geschreven door Jacques Brel. In de wereld van hitsingles is de vertolking van The Fortunes, Terry Jacks en later Westlife onder de titel Seasons in the sun bekender. Beide versies gaan over iemand die gaat sterven en die afscheid neemt van zijn vrienden, maar de wrange tekst van het origineel ontbreekt in het Engels.
Jacques Brel bracht het in Algiers geschreven nummer in 1961 als eerste zelf uit, op zowel single als op langspeelplaat (getiteld Marieke, later 5 genaamd). Le moribond (de stervende) gaat over het afscheid nemen van vrienden (Émile, de pastoor, Antoine en zijn vrouw). Hij geeft nog even een sneer naar Antoine, met wie zijn vrouw vreemdging ("Car vu que tu étais son amant"). De versie van Brel is relatief onbekend gebleven.[bron?]
Andere artiesten namen het op in het Engels ('Seasons In The Sun'), zoals Rod McKuen (1964), het Kingston Trio (1964) en The Fortunes (1968). Later volgden Terry Jacks (1974) en Westlife (1999). De fans van de eerste versie gruwden van de commercialisering van het nummer.[bron?]
In 1964 vertaalde Will Ferdy het nummer in het Nederlands en nam het op, als De stervende, in een productie van Eric Smets bij Delta (in 1961 opgericht door de Nederlander Hans Kellerman). Het werd geen succes. In 1965 brengt Ferdy het nummer opnieuw uit, deze keer op het label Cardinal Records (van Rocco Granata). Het bereikte de twaalfde plaats in de BRT Top 30.[1]
Een van de eerste artiesten die een cover van het nummer opnamen waren de Britse popgroep The Fortunes.[bron?] In 1968 brachten zij een Engelse versie uit van het nummer Le moribond met als titel Seasons in the sun. In Nederland werd het een nummer vier hit in de Nederlandse Top 40 In de eerste Nederlandse Single Top 100 van 24 mei 1969 kwam het nummer binnen op een twaalfde plaats wat ook hun hoogste notering was.
In 1973 nam de CanadeesTerry Jacks het op in een vertaling van Rod McKuen. Het droevige van Le moribond is bijna geheel verdwenen, het lied gaat dit keer over een vriend, zijn vader en Michelle. Het nummer begon aan een zegetocht over de gehele wereld met een nummer 1-positie in de Billboard Hot 100. Van deze versie zijn meer dan 15 miljoen exemplaren verkocht.
In 1999 bracht Westlife hun versie uit op een special edition-single. Samen met Abba’s I have a dream bereikte het de eerste plaats in de Britse hitparade. In Nederland en Vlaanderen kwam de single niet in de hitparade terecht.
