Naar inhoud springen

Leart Paçarada

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leart Paçarada
Leart Paçarada
Persoonlijke informatie
Volledige naam Leart Paçarada
Geboortedatum 8 oktober 1994
Geboorteplaats Aachen, Vlag van Duitsland Duitsland
Sportnationaliteit Vlag van Kosovo Kosovo
Lengte 184 cm
Been Links
Positie Linkervleugelverdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland 1. FC Köln
Rugnummer 17
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
1998–2003
2003–2013 		Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2014
2014–2020
2020–2023
2023– 		Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen II
Vlag van Duitsland SV Sandhausen
Vlag van Duitsland FC St. Pauli
Vlag van Duitsland 1. FC Köln 		30 (1)
152 (5)
95 (6)
48 (0)
Interlands **
2009–2010
2010–2011
2013
2016– 		Vlag van Duitsland Duitsland –16
Vlag van Duitsland Duitsland –17
Vlag van Albanië Albanië –21
Vlag van Kosovo Kosovo 		6 (0)
6 (0)
1 (0)
33 (1)
* Bijgewerkt op 25 juli 2025
** Bijgewerkt op 25 juli 2025
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Leart Paçarada (Aachen, 18 oktober 1994) is een voetballer met zowel de Duitse als Kosovaars nationaliteit die doorgaans als linkervleugelverdediger speelt. Hij debuteerde in 2014 in het betaalde voetbal bij SV Sandhausen in de Duitse 2. Bundesliga. In juni 2016 maakte hij zijn debuut in het nationale team van Kosovo. In juli 2023 maakte hij de overstap van FC St. Pauli naar 1. FC Köln.

Clubloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada begon op vierjarige leeftijd met voetballen bij Werder Bremen. Nadat hij in beeld was gekomen bij de scouts van Bayer Leverkusen, maakte hij in 2003 de overstap naar de jeugdacademie van de club uit Noordrijn-Westfalen.[1] Hij doorliep alle jeugdelftallen in de onderbouw en maakte op 24 maart 2009 als C-junior zijn debuut in de Onder-17 tijdens de met 3-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Borussia Mönchengladbach -17. Hij viel in de 89e minuut in. Een jaar later promoveerde hij naar deze leeftijdscategorie, waarin hij in zijn eerste seizoen als eerste eindigde in de B-Junioren Bundesliga West. Hierdoor plaatste het team zich voor de eindronde, waarin ze door twee overwinningen op VfB Stuttgart –17 de finale bereikten. In de eindstrijd werd na verlenging met 0-1 verloren van Eintracht Frankfurt –17.[2] Paçarada speelde in alle drie de wedstrijden mee. Op 1 mei 2011 maakte hij onder trainer Sascha Lewandowski als B-junior zijn debuut in de Onder-19, tijdens de met 5-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen SG Wattenscheid 09 –19. Hij startte in de basis. In mei 2013 speelde hij tegen Arminia Bielefeld –19 zijn laatste wedstrijd bij de junioren.

Bayer Leverkusen

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2012/13 maakte Paçarada op 17 november 2012 als A-junior zijn debuut in het tweede elftal van Bayer Leverkusen tijdens de uitwedstrijd in de Regionalliga West tegen VfB Hüls. Hij viel in de 89e minuut in voor Tobias Steffen. Een seizoen later (2013/14) maakte hij de overstap naar de senioren en wist hij onder trainer Ralf Minge een vaste basisplaats te veroveren in het tweede elftal. Tijdens zijn laatste wedstrijd voor Bayer Leverkusen II, op 10 mei 2014 tegen Schalke 04 II, maakte hij zijn eerste doelpunt bij de senioren. In het met 4-2 gewonnen uitduel scoorde hij in de 26e minuut uit een corner van Athanasios Mentizis de 0-1.[2] Nadat Bayer Leverkusen besloot het tweede elftal terug te trekken uit de competitie, kwam Paçarada transfervrij op de markt.[3] Hij maakte vervolgens, samen met ploeggenoot Alexander Mühling, de overstap naar SV Sandhausen.[4]

SV Sandhausen

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada speelde zes seizoenen voor SV Sandhausen, waar hij in mei 2014 zijn contract ondertekende.[5] Op 10 augustus 2014 maakte hij onder trainer Alois Schwartz zijn debuut in de 2. Bundesliga tijdens de thuiswedstrijd tegen 1. FC Kaiserslautern.[6] In het met 1-1 geëindigde duel in het GP Stadion am Hardtwald startte hij in de basis en speelde hij de volledige 90 minuten.[7] Door een blessure slaagde hij er in het begin van het seizoen niet in om een vaste basisplaats te veroveren. Na zijn rentree in de tiende competitieronde, op 18 oktober tegen 1. FC Union Berlin, groeide hij uit tot een vaste waarde in het team van Schwartz.[8] Zijn eerste seizoen werd voortijdig beëindigd in februari, nadat hij tijdens een training zijn enkelbanden scheurde.[9] Hoewel hij in mei weer bij de selectie terugkeerde, kwam hij niet meer in actie voor het eerste elftal. Wel speelde hij nog drie wedstrijden in de Verbandsliga Nordbaden met het tweede elftal.

In zijn tweede seizoen (2015/16) speelde Paçarada 31 keer in de basis en eindigde SV Sandhausen dat jaar op de dertiende plaats. In het seizoen 2016/17 kreeg hij met Kenan Kocak een nieuwe trainer.[10] Onder de Duits-Turkse coach kreeg Paçarada minder speeltijd en kwam hij tot 17 basisplaatsen. Ondanks de beperkte speeltijd verlengde hij aan het einde van het seizoen zijn contract tot 2020.[11] In het daaropvolgende seizoen (2017/18) groeide zijn rol onder Kocak, waarbij hij het gehele seizoen als vaste linkervleugelverdediger fungeerde. Op 19 augustus maakte hij in het met 4-0 gewonnen uitduel tegen Dynamo Dresden zijn eerste doelpunt in het profvoetbal.[12] In de 25e minuut scoorde hij in het DDV-Stadion na een voorzet van Tim Knipping het openingsdoelpunt.[13] Kocak behield Paçarada ook in het seizoen 2018/19 als vaste basisspeler. Na teleurstellende resultaten werd Kocak in oktober ontslagen en opgevolgd door Uwe Koschina, afkomstig van Fortuna Köln.[14] Ook onder Koschinat bleef Paçarada een vaste waarde, met 28 basisplaatsen. Deze lijn zette hij door in zijn laatste seizoen (2019/20). Op 28 juni speelde hij in het Volksparkstadion in Hamburg zijn 160e en laatste wedstrijd voor Sandhausen, waarna hij zijn loopbaan vervolgde bij FC St. Pauli.[15]

FC St. Pauli

[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2020 tekende Paçarada een contract voor drie jaar bij FC St. Pauli, de club uit de gelijknamige wijk in Hamburg.[16] Op 13 september maakte hij onder trainer Timo Schultz zijn debuut in de eerste ronde van de DFB-Pokal. In het met 4-2 verloren uitduel tegen SV Elversberg stond hij in de basis in de Ursapharm-Arena an der Kaiserlinde.[17][18] Tijdens de eerste seizoenshelft had Paçarada moeite een vaste basisplaats te veroveren en zat hij regelmatig op de reservebank, omdat Schultz de voorkeur gaf aan Daniel Buballa. Na de winterstop draaiden de rollen om en kreeg hij vaker een basisplaats. Op 17 april scoorde hij zijn eerste doelpunt in het bruine shirt van FC St. Pauli, tijdens de met 4-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Würzburger Kickers.[19] In het Millerntor-Stadion maakte hij in de 22e minuut, na een voorzet van Finn Ole Becker, het derde doelpunt van de wedstrijd.[20] In zijn debuutseizoen (2020/21) eindigde Paçarada met FC St. Pauli op de tiende plaats in de 2. Bundesliga.

In het seizoen 2021/22 behield Paçarada zijn basisplaats bij FC St. Pauli en droeg hij op 20 februari tijdens de thuiswedstrijd tegen Hannover 96 vanwege de afwezigheid van Philipp Ziereis voor het eerst de aanvoerdersband.[21] Dat seizoen kwam hij tot 33 basisplaatsen. FC St. Pauli deed lange tijd mee in de strijd om de bovenste plaatsen, maar eindigde uiteindelijk als vijfde. In de DFB-Pokal zorgde de ploeg voor een stunt door in de achtste finale Borussia Dortmund uit te schakelen.[22] De reis eindigde in de kwartfinale, waar met 2-1 werd verloren van 1. FC Union Berlin in Berlijn.[23] Paçarada speelde in beide bekerwedstrijden mee. Aan het begin van zijn derde en laatste seizoen (2022/23) benoemde trainer Timo Schultz Paçarada samen met Jackson Irvine tot aanvoerder.[24] Op 28 mei 2023 speelde hij tegen Karlsruher SC zijn 102e en laatste wedstrijd voor de Kiezkicker. [25] Hierna vervolgde hij zijn loopbaan bij het op dat moment in de Bundesliga spelende 1. FC Köln.[26]

1. FC Köln

[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2023 werd bekend dat Paçarada een driejarig contract had ondertekend en in de zomer van 2023 de overstap zou maken naar 1. FC Köln, ook wel bekend als Die Geißböcke.[27] Op 14 augustus maakte hij onder trainer Steffen Baumgart zijn debuut in de eerste ronde van de DFB-Pokal, tijdens de uitwedstrijd tegen VfL Osnabrück.[28]. In het met 3-1 gewonnen duel in het Stadion an der Bremer Brücke stond hij in de basis.[29] Een week later maakte hij zijn debuut in de Bundesliga, tijdens de met 1-0 verloren uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund.[30] Hij was een vast onderdeel van het basiselftal totdat hij vlak voor de winterstop in de uitwedstrijd tegen 1. FSV Mainz 05 geblesseerd uitviel en langdurig vanwege een spierblessure aan de kant stond.[31] Tijdens zijn revalidatie werd Baumgart wegens teleurstellende resultaten ontslagen en opgevolgd door Paçarada’s voormalige trainer Timo Schultz.[32] Schultz gaf de voorkeur aan Max Finkgräfe als linkervleugelverdediger, waardoor Paçarada moeite had om zijn plek terug te veroveren. [33] Net toen hij weer in vorm leek te komen, moest hij vanwege een infectie opnieuw verstek laten gaan.[34] Uiteindelijk kon hij niet voorkomen dat Köln degradeerde naar de 2. Bundesliga.[35]

Wegens een blessure van concurrent Max Finkgräfe begon Paçarada zijn tweede seizoen (2024/25) onder nieuwe trainer Gerhard Struber als basisspeler bij de start van de competitie.[36] In de met 1-2 verloren thuiswedstrijd tegen Hamburger SV stond hij als linkervleugelverdediger aan de aftrap.[37] Ondanks de terugkeer van Finkgräfe behield Paçarada zijn plek in het elftal. In november wijzigde Struber het spelsysteem, waardoor Paçarada doorschoof naar de positie van linkermiddenvelder in het basiselftal. Deze aanpassing resulteerde in betere resultaten, waarna Köln als koploper de winterstop inging.[38] Ook na de winterstop bleef Paçarada een vaste kracht in het team van Struber en leverde hij een belangrijk aandeel in het behalen van de eerste plaats, waardoor Köln terugkeerde in de Bundesliga.[39]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012/13 Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen II Regionalliga West 3 * 0 0 0 0 0 0 0 3 0
2013/14 27 1 0 0 0 0 0 0 27 1
2014/15 Vlag van Duitsland SV Sandhausen 2. Bundesliga 14 0 1 0 0 0 3 0 18 0
2015/16 29 0 2 0 0 0 0 0 31 0
2016/17 18 0 1 0 0 0 0 0 19 0
2017/18 31 3 1 0 0 0 0 0 32 3
2018/19 28 1 2 0 0 0 0 0 30 1
2019/20 32 1 1 0 0 0 0 0 33 1
2020/21 Vlag van Duitsland FC St. Pauli 30 1 1 0 0 0 0 0 31 1
2021/22 33 2 4 1 0 0 0 0 37 3
2022/23 32 3 2 0 0 0 0 0 34 3
2023/24 Vlag van Duitsland 1. FC Köln Bundesliga 17 0 2 0 0 0 0 0 19 0
2024/25 2. Bundesliga 31 0 4 0 0 0 0 0 35 0
Carrière totaal 325 12 21 1 0 0 3 0 349 13
Bijgewerkt tot 25 juli 2025

* In het seizoen 2012/13 speelde Paçarada als A-junior drie keer mee met het tweede elftal;

** Hij speelde in het seizoen 2014/15 als speler van het eerste elftal van Sandhausen drie wedstrijden met het tweede elftal mee.

Interlandloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada kwam uit voor Duitsland –16 als –17, zonder dat hij met deze teams deelnam aan een eindtoernooi. Daarnaast speelde hij één jeugdinterland voor Albanië –21. Op seniorenniveau koos hij ervoor uit te komen voor Kosovo, het geboorteland van zijn ouders. Op 3 juni 2016 maakte hij zijn debuut in een oefeninterland tegen de Faeröer.

Duitse jeugdelftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 augustus 2009 maakte Paçarada onder bondscoach Stefan Böger zijn debuut voor Duitsland –16 tijdens een oefeninterland tegen Oostenrijk –16. In het met 6-2 gewonnen uitduel speelde hij de volledige 80 minuten mee. In totaal kwam Paçarada uit in 12 jeugdinterlands, waarin hij niet wist te scoren. Tijdens deze periode speelde hij samen met onder anderen Emre Can, Marvin Ducksch, Jonas Meffert en Rani Khedira.

Jeugdinterlands van Leart Paçarada voor Duitsland (Vlag van Duitsland)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –16
1. 16 augustus 2009 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 6 Vriendschappelijk
2. 14 oktober 2009 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van België België 4 – 0 Vriendschappelijk
3. 28 oktober 2009 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 – 1 Vriendschappelijk
4. 19 november 2009 Vlag van Turkije Turkije – Vlag van Duitsland Duitsland 3 – 1 Vriendschappelijk
5. 21 november 2009 Vlag van Turkije Turkije – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
6. 10 februari 2010 Vlag van Cyprus Cyprus – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –17
1. 4 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 15 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Nederland Nederland 2 – 1 Vriendschappelijk
3. 20 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Italië Italië 2 – 2 Vriendschappelijk
4. 10 november 2010 Vlag van Egypte Egypte – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
5. 13 november 2010 Vlag van Egypte Egypte – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
6. 13 april 2011 Vlag van Servië Servië – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024

Albanese jeugdelftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada speelde op 6 februari 2013 onder bondscoach Skender Gega zijn enige jeugdinterland voor Albanië –21, in een met 0-0 gelijkgespeelde thuiswedstrijd tegen Noord-Macedonië . Hij kwam in de eerste helft in het veld en werd tijdens de rust vervangen door Andi Thanoj.

Jeugdinterlands van Leart Paçarada voor Albanië (Vlag van Albanië)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Albanië –21
1. 6 februari 2013 Vlag van Albanië Albanië – Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 0 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024

Kosovo

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 juni 2016 maakte Paçarada zijn debuut tijdens de eerste officiële interland van Kosovo, nadat het land op 3 mei was toegetreden tot de UEFA.[40][41]Het betrof een oefenwedstrijd in het PSD Bank Arena in Frankfurt am Main tegen de Faeröer.[42] In het met 2-0 gewonnen duel stond Paçarada in de basis en gaf hij in de 44e minuut de assist voor het openingsdoelpunt van Albert Bunjaku. Tijdens zijn tiende interland, op 27 maart 2018 in een oefenwedstrijd tegen Burkina Faso, maakte hij zijn eerste doelpunt voor Kosovo.[43] In het met 2-0 gewonnen duel scoorde hij in de 90e minuut uit een vrije trap het tweede doelpunt. Uit onvrede over de werkwijze van bondscoachBernard Challandes stelde Paçarada zich in april 2021 tijdelijk niet langer beschikbaar voor het nationale elftal.[44] Na het vertrek van de Zwitserse coach en de aanstelling van Alain Giresse keerde hij terug in de selectie. De Franse bondscoach nam hem na twee jaar afwezigheid direct weer op in het team.[45]

Wereldkampioenschap 2018

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada speelde mee in zeven kwalificatiewedstrijden van Kosovo voor het wereldkampioenschap 2018 in Rusland, waaronder het allereerste officiële kwalificatieduel van het land. Deze wedstrijd tegen Finland werd op 5 september 2016 in het Finse Turku gespeeld en eindigde in een 1–1 gelijkspel.[46] Het zou het enige punt blijken dat Kosovo wist te behalen in de tien groepswedstrijden, waarmee het als laatste eindigde in groep I.

Europees kampioenschap 2020

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada maakte met Kosovo deel uit van de kwalificatiecampagne voor het Europees kampioenschap 2020. In de reguliere groepsfase eindigde Kosovo als derde in groep A, achter Engeland en Tsjechië. Paçarada kwam in drie van de acht groepswedstrijden in actie. Op basis van de resultaten in de UEFA Nations League plaatste Kosovo zich voor de play-offs, waarin het in de halve finale werd uitgeschakeld door Noord-Macedonië.[47] Die wedstrijd, gespeeld op 8 oktober 2020 in de Toše Proeskiarena in Skopje, eindigde in een 2–1 nederlaag.[48] Paçarada viel in de 87e minuut in voor Herolind Shala.

Europees kampioenschap 2024

[bewerken | brontekst bewerken]

Kosovo speelde tien kwalificatiewedstrijden in aanloop naar het Europees kampioenschap 2024. Paçarada kwam in de eerste zes duels in actie, maar ontbrak in de laatste vier.[49] Kosovo eindigde als vijfde in de poule en kwalificeerde zich niet voor het eindtoernooi in Duitsland.

Interlands van Leart Paçarada voor Kosovo Vlag van Kosovo
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
1. 3 juni 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Faeröer Vlag van Faeröer 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 5 september 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Finland Vlag van Finland 1 – 1 WK-kwalificatie 2018
3. 6 oktober 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 6 WK-kwalificatie 2018
4. 9 oktober 2016 Oekraïne Vlag van Oekraïne – Kosovo Vlag van Kosovo 3 – 0 WK-kwalificatie 2018
5. 2 september 2017 Kroatië Vlag van Kroatië – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 0 WK-kwalificatie 2018
6. 5 september 2017 Kosovo Vlag van Kosovo – Finland Vlag van Finland 0 – 1 WK-kwalificatie 2018
7. 6 oktober 2017 Kosovo Vlag van Kosovo – Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 2 WK-kwalificatie 2018
8. 9 oktober 2017 IJsland Vlag van IJsland – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 0 WK-kwalificatie 2018
9. 24 maart 2018 Kosovo Vlag van Kosovo – Madagaskar Vlag van Madagaskar 1 – 0 Vriendschappelijk Goal
10. 27 maart 2018 Burkina Faso Vlag van Burkina Faso – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 2 Vriendschappelijk
11. 7 september 2018 Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 0 Nations League 2018/19 (Divisie D)
12. 21 maart 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 2 Vriendschappelijk
13. 25 maart 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 1 EK-kwalificatie 2020
14. 7 juni 2019 Montenegro Vlag van Montenegro – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 EK-kwalificatie 2020
15. 10 september 2019 Engeland Vlag van Engeland – Kosovo Vlag van Kosovo 5 – 3 EK-kwalificatie 2020
16. 10 oktober 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Gibraltar Vlag van Gibraltar 1 – 0 Vriendschappelijk
17. 3 september 2020 Moldavië Vlag van Moldavië – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 Nations League 2020/21 (Divisie C)
18. 8 oktober 2020 Noord-Macedonië Vlag van Noord-Macedonië – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 1 EK-kwalificatie 2020
19. 11 oktober 2020 Kosovo Vlag van Kosovo – Slovenië Vlag van Slovenië 0 – 1 Nations League 2020/21 (Divisie C)
20. 14 oktober 2020 Griekenland Vlag van Griekenland – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 0 Nations League 2020/21 (Divisie C)
21. 24 maart 2021 Kosovo Vlag van Kosovo – Litouwen Vlag van Litouwen 4 – 0 Vriendschappelijk
22. 25 maart 2023 Israël Vlag van Israël – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 EK-kwalificatie 2024
23. 28 maart 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Andorra Vlag van Andorra 1 – 1 EK-kwalificatie 2024
24. 16 juni 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 0 EK-kwalificatie 2024
25. 19 juni 2023 Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 1 EK-kwalificatie 2024
26. 9 september 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 2 EK-kwalificatie 2024
27. 12 september 2023 Roemenië Vlag van Roemenië – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 0 EK-kwalificatie 2024
28. 22 maart 2024 Armenië Vlag van Armenië – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 1 Vriendschappelijk
29. 5 juni 2024 Noorwegen Vlag van Noorwegen – Kosovo Vlag van Kosovo 3 – 0 Vriendschappelijk
30. 6 september 2024 Kosovo Vlag van Kosovo – Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 3 Nations League 2024/25 (Divisie C)
31. 20 maart 2025 Kosovo Vlag van Kosovo – IJsland Vlag van IJsland 2 – 1 Nations League 2024/25 (Play-offs)
31. 23 maart 2025 IJsland Vlag van IJsland – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 3 Nations League 2024/25 (Play-offs)
32. 6 juni 2025 Kosovo Vlag van Kosovo – Armenië Vlag van Armenië 5 – 2 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 25 juli 2025

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Duitsland 1.FC Köln
Kampioen 2. Bundesliga 1x 2024/25

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada werd geboren in Aken als zoon van Shukri Paçarada, voormalig doelman van KF Prishtina.[50] Zijn oorspronkelijke achternaam luidde Paçarada (uitgesproken als Patscharada). Voor de eenvoud vervingen zijn ouders de Cedille (ç) door een q, waardoor de naam werd uitgesproken als Pakarada. Paçarada gaf aan blij te zijn met die uitspraak. Omdat zijn shirts altijd de spelling 'Paqarada' toonden, koos hij er bij FC St. Pauli bewust voor om de oorspronkelijke versie 'Paçarada' weer te gebruiken.[51] Ook bij 1. FC Köln bleef hij deze originele schrijfwijze hanteren

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Klemm, Hans-Günter, Leart Paqarada: Ich bin mit Micoud eingelaufen (8 april 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  2. ↑ U17 erstmals nach 19 Jahren wieder Deutscher Meister (26 juni 2010). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  3. ↑ Bayer Leverkusen meldet U23-Team ab (23 april 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  4. ↑ Sandhausen verpflichtet Bayer-Talente (29 mei 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  5. ↑ SVS holt auch Paqarada (29 mei 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  6. ↑ In (vor-)letzter Minute: Bieler rettet das Remis (10 augustus 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  7. ↑ Statistieken SV Sandhausen - 1. FC Kaiserslautern op 10 augustus 2014. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  8. ↑ Polter und Brandy drehen den Spieß um (18 oktober 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  9. ↑ 2:0 gegen Aalen –„das war ein harter Arbeitssieg“ (28 februari 2015). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  10. ↑ "Ideallösung" Kocak übernimmt Sandhausen (3 juli 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  11. ↑ "Wichtiger Baustein": Paqarada bleibt beim SVS (11 april 2017). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  12. ↑ Paqaradas Traumtor leitet Sandhausens Sieg ein (19 augustus 2017). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  13. ↑ Statistieken Dynamo Dresden - SV Sandhausen op 19 augustus 2017. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  14. ↑ Trainerwechsel: Sandhausen holt Koschinat von Fortuna Köln (15 oktober 2018). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  15. ↑ Zwei auf einen Schlag: St. Pauli verpflichtet Paqarada und Smarsch (2 augustus 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  16. ↑ St. Pauli complete signing of Leart Paqarada (2 augustus 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  17. ↑ Wieder raus: St. Pauli wird von Viertligist Elversberg überrollt (13 september 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  18. ↑ Statistieken SV Elversberg - FC St. Pauli op 13 september 2020. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  19. ↑ Marmoush eröffnet früh - St. Pauli zerlegt Würzburg (17 april 2021). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  20. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Würzburger Kickers op 17 april 2021. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  21. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Hannover 96 op 20 februari 2022. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  22. ↑ St. Pauli schafft die Überraschung und schaltet den BVB aus (18 januari 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  23. ↑ Voglsammer profitiert: Union steht nach Rückstand im Halbfinale (1 maart 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  24. ↑ Leart Paqarada und Jackson Irvine sind die neuen Kapitäne (15 juli 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  25. ↑ Nach dem letzten Heimspiel: Der FC St. Pauli verabschiedet sieben Kiezkicker (26 mei 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  26. ↑ Tschüss, Paqa! Danke für drei ganz starke Jahre am Millerntor! (31 mei 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  27. ↑ Paqarada wird erster Kölner Sommerzugang (14 januari 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  28. ↑ Doppelschlag in der Verlängerung: Köln bezwingt Osnabrück nach intensivem Kampf (14 augustus 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  29. ↑ Statistieken VfL Osnabrück - 1. FC Köln op 14 augustus 2023. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  30. ↑ Sauerborn, Martin, Adamyan glücklos, Pacarada zu klein – Köln unterliegt beim BVB (19 augustus 2023).
  31. ↑ 2023 für Paqarada gelaufen - Auch Adamyan fällt aus (12 december 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  32. ↑ "Sehr reizvolle Aufgabe": Schultz wird neuer Trainer beim 1. FC Köln (4 januari 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  33. ↑ Köln’s Leart Paçarada headed to Bristol City? (11 juli 2025). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  34. ↑ Leart Pacarada über die vergangene Saison – „Es war ein Schlag ins Gesicht“ (11 juli 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  35. ↑ 1.FC Köln steigt in 2. Bundesliga ab (18 mei 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  36. ↑ Bartsch, Simon, Dünn besetzte Abwehr – dann müssen es die Youngster richten (21 juli 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  37. ↑ Statistieken 1. FC Köln - Hamburger SV op 2 augustus 2024. Geraadpleegd op 14 maart 2025.
  38. ↑ 1. FC Köln: Der überraschende "Winterkönig" der 2. Bundesliga (22 december 2024). Geraadpleegd op 14 maart 2025.
  39. ↑ Als Meister: 1. FC Köln kehrt in die Bundesliga zurück (18 mei 2025). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  40. ↑ Kosovo treedt toe tot UEFA (3 mei 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  41. ↑ von Dilaver, Polizei, Nach guten Leistungen auf St. Pauli hofft Paqarada auf weitere Einsätze im Kosovo (7 februari 2021). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  42. ↑ Kosovo schrijft historie met eerste officiële winst (3 juni 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  43. ↑ Polisi, Faton, The frantic start that still keeps the European dream alive (27 maart 2020). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  44. ↑ Leart Paqarada largohet nga Përfaqësuesja e Kosovës. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  45. ↑ Giresse publikon listën e Dardanëve për ndeshjet e shtatorit (16 september 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  46. ↑ Backe, Hans, Finland falter in historic first Kosovo match (6 september 2016). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  47. ↑ Nations League: Kosovo given chance to qualify for Euro 2020 (21 november 2018). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  48. ↑ North Macedonia 2-1 Kosovo, everything that happened in the historic match (8 oktober 2020). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  49. ↑ Sopi, Tahir, Kosovo has more problems for the match with Andorra, Beka, Vladi and Paqarada are also missing (9 oktober 2023). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
  50. ↑ Leart Paqarada është djali i legjendës së Prishtinës (Foto). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  51. ↑ Zschorsch, Andreas, Paqarada erklärt sein Namens-Rätsel (4 november 2020). Geraadpleegd op 25 juli 2025.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leart_Paçarada&oldid=69840322"