Leo Beenhakker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leo Beenhakker
Leo Beenhakker op 20 februari 2008
Persoonlijke informatie
Volledige naam Leo Beenhakker
Bijnaam Don Leo
Geboortedatum 2 augustus 1942
Geboorteplaats Rotterdam, Nederland
Lengte 186 cm
Jeugd
Vlag van Nederland RVV Tediro
Vlag van Nederland Xerxes
Vlag van Nederland Zwart-Wit'28
Getrainde teams
1965–1967
1967–1968
1968–1972
1972–1975
1975–1976
1976–1978
1978–1979
1978–1981
1981–1984
1984–1985
1985–1986
1986–1989
1989–1991
1990
1991–1992
1992–1993
1993–1994
1994–1995
1995
1996
1996–1997
1997–2000
2003–2004
2005–2006
2007
2006–2009
Vlag van Nederland SV Epe
Vlag van Nederland Go Ahead (assistent)
Vlag van Nederland Veendam
Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Nederland Go Ahead Eagles
Vlag van Nederland Feyenoord jeugd
Vlag van Nederland Ajax jeugd
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Spanje Real Zaragoza
Vlag van Nederland FC Volendam
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van ZwitserlandGrasshoppers Zürich
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Vlag van Mexico Club América
Vlag van Turkije Istanbulspor
Vlag van Mexico Chivas de Guadalajara
Vlag van Nederland SBV Vitesse
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Mexico Club América
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Nederland Feyenoord (interim)
Vlag van Polen Polen
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Leo Beenhakker (Rotterdam, 2 augustus 1942) is een voormalig Nederlands voetbaltrainer en bondscoach. Beenhakker was trainer van onder andere Real Zaragoza, Go Ahead Eagles, Veendam, SC Cambuur Leeuwarden, FC Volendam, het Nederlands elftal, Real Madrid, Grasshopper-Club, Ajax, Vitesse, Istanbulspor, Feyenoord en de Mexicaanse clubs Club América en Chivas de Guadalajara.

Loopbaan als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

14-7-1980: Ajax-trainer Leo Beenhakker (midden), geflankeerd door zijn aankopen Edo Ophof, Sten Ziegler (beiden links), Hans Galjé en Keje Molenaar (beiden rechts).

Tot zijn achttiende voetbalde Beenhakker bij [RVV Tediro, RFC Xerxes en Zwart Wit'28. Hij deed ook aan handbal. Na zijn militaire dienst bij de luchtmacht volgde hij het CIOS in Overveen en begon daarna als hoofdtrainer bij amateurclub SV Epe (tweede klasse) en werkte tegelijkertijd in een sportzaak. Nadat hij een jaar assistent van František Fadrhonc geweest was bij Go Ahead, werd Beenhakker in 1968 hoofdtrainer bij Veendam en ging hij ook de zaterdagafdeling van het Noordelijk elftal trainen.[1]

Met Feyenoord werd hij eenmaal landskampioen (1998/99), met Ajax tweemaal (1979/80, 1989/90) en met Real Madrid driemaal (1986/87, 1987/88, 1988/89).

Met Ajax bereikte Leo Beenhakker in het Europa Cup I-toernooi voor landskampioenen de halve finales in 1979/80. Dit met spelers als Krol, Wijnberg, Everse, Boeve, Arnesen, Jensen, Schoenaker, Lerby, Ling, Blanker, Tahamata en van Geel. In het KNVB-beker-toernooi eindigde Ajax dat seizoen als runner-up, als 2de. In zijn eerste periode bij Ajax (juli 1978-maart 1981) begon Beenhakker als jeugdtrainer en assistent-trainer onder Cor Brom (juli 1978-september 1979) om vervolgens anderhalf jaar hoofdtrainer te zijn (september 1979-maart 1981). In het seizoen 1978/79 werden het landskampioenschap en de KNVB-beker gewonnen, en in het EuropaCup III-toernooi bleef Ajax in de race tot en met de 3de ronde, tot en met begin december 1978. In het tweede trimester van 1980 debuteerden Wim Kieft en Frank Rijkaard als 17-jarigen onder Ajax-trainer Leo Beenhakker, en Galjé, Molenaar, Ophof en Wiggemansen werden half 1980 aangetrokken. Jesper Olsen stond in mei 1980 op het punt bij Ajax een contract te tekenen, maar verkoos eerst zijn opleiding en stage bij een bank af te ronden in het seizoen 1980/81, waardoor hij pas met ingang van juli 1981 onder trainer Kurt Linder en zijn assistent Aad de Mos deel zou uitmaken van de selectie van Ajax vanaf het seizoen 1981/82.

Medio 2000 werd Beenhakker technisch directeur van Ajax, dat in de laatste 4 seizoenen (1996/1997-1999/2000) een slechte periode achter de rug had, met 3 maal een zwaar tegenvallende eindklassering in de eredivisie als 4de, 5de en 6de. Hij ontsloeg daar eind 2001 Co Adriaanse en stelde Ronald Koeman en Ruud Krol aan als zijn opvolgers. Spelers als Zlatan Ibrahimovic, Maxwell Scherrer Cabelinho Andrade, Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder werden in deze periode gecontracteerd. In 2000/01 finishte Ajax bij de eerste 3 clubs, in 2001/02 werden het landskampioenschap en de KNVB-beker gewonnen, in 2002/03 werd Ajax 2de in de eredivisie, met een bijna even goed doelsaldo als kampioen PSV (PSV +67, Ajax +64), tevens werd een kwartfinale in het Champions League-toernooi bereikt. Beenhakker vertrok half 2003 na privéproblemen; hij had "het gehad met Nederland". Ging werken als trainer van América, een club in Mexico. In 2004 keerde hij echter alweer terug in Nederland. Maar niet voor lang. Na een korte periode als technisch adviseur (Graaf Leo) van De Graafschap, werd hij in april 2005 bondscoach van Trinidad en Tobago. Met dat land stelde hij op 16 november 2005 de eindronde van het WK veilig.

Beenhakker was vanaf mei 2007 interim-trainer bij Feyenoord voor de play-off wedstrijden; hij had als doel UEFA Cup- voetbal te halen. Feyenoord werd echter in de eerste ronde al uitgeschakeld door FC Groningen. Toen hij nog bondscoach van het Pools elftal was, ging Beenhakker in februari 2009 weer voor Feyenoord werken. Eerst als technisch adviseur "In de schaduw. Zonder contract, zonder geld en zonder officiële functie" en na zijn ontslag bij de Poolse voetbalbond als technisch directeur. In maart van het jaar 2010 werd Beenhakker benoemd tot voorzitter van het bestuur Coaches Betaald Voetbal. Op 17 januari 2011 maakte Beenhakker bekend om zijn contract bij Feyenoord niet te verlengen omdat hij er geen heil meer in zag. Hij zou aan het eind van het seizoen de club verlaten. Precies een week later zette de directie van Feyenoord hem per direct op non-actief vanwege een vertrouwensbreuk. Op 19 december 2013 werd bekend dat Beenhakker toetrad tot de raad van commissarissen van Sparta Rotterdam. Hier kreeg hij de portefeuille technische zaken. Na afloop van het seizoen 2014/15 maakte Beenhakker op 2 juni 2015 op de website van Sparta bekend dat hij de club verliet en een punt zette achter zijn carrière in het betaald voetbal.[2]

Eind november 2017 werd bekend dat Leo Beenhakker een adviserende rol gaat bekleden bij Sparta.

Loopbaan als bondscoach[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Nederland (februari 1985 – maart 1986)[bewerken | brontekst bewerken]

Halverwege de kwalificatiereeks voor het wereldkampioenschap in 1986 in de seizoenen 1984-1985 en 1985-1986, nam Beenhakker het bondscoachschap van Oranje over van Rinus Michels. Het Nederlands Elftal was de kwalificatiereeks zwak gestart in het 4de kwartaal van 1984 onder Kees Rijvers en diens opvolger Rinus Michels, met 2 kleine nederlagen (Nederland-Hongarije 1-2, Oostenrijk-Nederland 1-0) en een moeizame, kleine overwinning uit tegen outsider Cyprus (Cyprus-Nederland 0-1). Onder leiding van Beenhakker werd een beslissingswedstrijd tegen België afgedwongen (Cyprus 7-1 thuiszege, Oostenrijk 1-1 thuis, Hongarije 0-1 uitzege: stiftbal Rob de Wit. De beslissingswedstrijden tegen België gingen evenwel verloren via de dubbeltelregel voor uit gescoorde goals (1-0 nederlaag uit, rode kaart Wim Kieft, 2-1 zege thuis, na een 2-0 voorsprong). Nederland plaatste zich voor de 3de achtereenvolgende maal na het EK 1980 net niet voor een eindtoernooi, en Beenhakker nam afscheid. Beenhakker was al bezig met Real Madrid, maar vond dat de deur naar de KNVB toch nog op een kiertje stond. Rinus Michels: "Als je, zoals hij dat dus zegt, eenmaal een eitje hebt uitgebroed, dan kun je niet meer praten over gaten of kiertjes."

Interlands Vlag van Nederland Nederland onder leiding van Leo Beenhakker
Datum Competitie Thuisploeg Uitslag Uitploeg
1 27 februari 1985 WK-kwalificatie Nederland Vlag van Nederland 7 – 1 Vlag van Cyprus Cyprus
2 1 mei 1985 WK-kwalificatie Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
3 14 mei 1985 WK-kwalificatie Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
4 4 september 1985 Vriendschappelijk Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
5 16 oktober 1985 WK-kwalificatie België Vlag van België 1 – 0 Vlag van Nederland Nederland
6 20 november 1985 WK-kwalificatie Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van België België

Bondscoach Nederland (mei – juni 1990)[bewerken | brontekst bewerken]

Ruim twee weken voor het wereldkampioenschap in 1990 werd hij opnieuw aangesteld als bondscoach van het Nederlands Elftal. Oranje, destijds regerend Europees kampioen, kende onder bondscoach Thijs Libregts een moeilijke kwalificatie. Nadat Libregts na een stemming onder de spelers, werd weggestuurd besloot de KNVB aan de spelers te vragen wie het elftal op het WK moest leiden. De spelers vroegen en masse om Johan Cruijff, Beenhakker werd als tweede genoemd, gevolgd door Aad de Mos. Ondanks de wens van de spelers, besloot Rinus Michels niet Cruijff te benaderen, maar Beenhakker. Het elftal kende een rommelige voorbereiding, mede doordat Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ruud Gullit later mochten aansluiten bij de selectie vanwege verplichtingen bij AC Milan. Dit leidde onder andere tot spanningen in de groep. Oranje stelde op het WK teleur. Het speelde in de groepsfase drie keer gelijk (tegen Engeland, Ierland en Egypte) en verloor in de achtste finale nipt van de latere wereldkampioen West-Duitsland (2-1, na een 2-0 achterstand, Völler (West-Duitsland) en Rijkaard (Nederland) kregen beiden tegelijkertijd een rode kaart; qua spel wel beste duel van Nederland tijdens het toernooi.).

Interlands Vlag van Nederland Nederland onder leiding van Leo Beenhakker
Datum Competitie Thuisploeg Uitslag Uitploeg
7 30 mei 1990 Vriendschappelijk Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 2 Vlag van Nederland Nederland
8 3 juni 1990 Vriendschappelijk Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 0 – 2 Vlag van Nederland Nederland
9 12 juni 1990 WK-eindronde Egypte Vlag van Egypte 1 – 1 Vlag van Nederland Nederland
10 16 juni 1990 WK-eindronde Engeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vlag van Nederland Nederland
11 21 juni 1990 WK-eindronde Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vlag van Ierland Ierland
12 24 juni 1990 WK-eindronde West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 1 Vlag van Nederland Nederland

Bondscoach Saoedi-Arabië (1993 – 1994)[bewerken | brontekst bewerken]

Hij zou als coach van het Saoedi-Arabisch voetbalelftal op de eindronde van het WK 1994 in de Verenigde Staten aanwezig zijn. Hij werd echter voor de eindronde ontslagen en ging verder als clubcoach.

Bondscoach Trinidad en Tobago (april 2005 – juli 2006)[bewerken | brontekst bewerken]

Beenhakker nam als bondscoach van Trinidad en Tobago verrassend deel aan het WK voetbal in Duitsland. Hij werd aangesteld tijdens de kwalificatiereeks toen Trinidad en Tobago bijna uitgeschakeld leek, als opvolger van Bertille St. Clair. Na zijn komst begon het team weer wedstrijden te winnen, waaronder een onverwachte zege op Mexico.

Het team plaatste zich mede hierdoor voor een beslissingswedstrijd tegen het Aziatische land Bahrein, dat onder leiding stond van de Kroatische bondscoach Luka Peruzović. Trinidad en Tobago slaagde erin om de kwalificatie voor de eindronde af te dwingen. Op de 1-1 op eigen veld volgde op 16 november 2005 een 1-0-overwinning op en in Bahrein. Het enige doelpunt kwam in de 49ste minuut op naam van Dennis Lawrence.

Tijdens de eindronde werd Beenhakker op de eilanden bijna heilig verklaard toen het eerste punt werd gehaald na een gelijkspel tegen Zweden. Het team verloor de volgende twee groepswedstrijden echter, allebei met 2-0, van respectievelijk Engeland en Paraguay en werd uitgeschakeld. Na afloop van het toernooi zwaaide hij af. Hij werd opgevolgd door zijn assistent Wim Rijsbergen.

Interlands Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago onder leiding van Leo Beenhakker
Datum Competitie Thuisploeg Uitslag Uitploeg
1 25/05/2005 Vriendschappelijk Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 4 – 0 Vlag van Bermuda Bermuda
2 27/05/2005 Vriendschappelijk Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 1 – 0 Vlag van Bermuda Bermuda
3 04/06/2005 WK-kwalificatie Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 2 – 0 Vlag van Panama Panama
4 08/06/2005 WK-kwalificatie Vlag van Mexico Mexico 2 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
5 06/07/2005 CONCACAF Gold Cup Honduras Vlag van Honduras (1949-2022) 1 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
6 09/07/2005 CONCACAF Gold Cup Panama Vlag van Panama 2 – 2 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
7 11/07/2005 CONCACAF Gold Cup Colombia Vlag van Colombia 2 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
8 17/08/2005 WK-kwalificatie Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
9 03/09/2005 WK-kwalificatie Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 3 – 2 Vlag van Guatemala Guatemala
10 07/09/2005 WK-kwalificatie Costa Rica Vlag van Costa Rica 2 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
11 08/10/2005 WK-kwalificatie Panama Vlag van Panama 0 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
12 12/10/2005 WK-kwalificatie Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 2 – 1 Vlag van Mexico Mexico
13 12/11/2005 WK-kwalificatie Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 1 – 1 Vlag van Bahrein Bahrein
14 16/11/2005 WK-kwalificatie Bahrein Vlag van Bahrein 0 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
15 28/02/2006 Vriendschappelijk IJsland Vlag van IJsland 0 – 2 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
16 10/05/2006 Vriendschappelijk Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 1 – 1 Vlag van Peru Peru
17 27/05/2006 Vriendschappelijk Wales Vlag van Wales 2 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
18 31/05/2006 Vriendschappelijk Slovenië Vlag van Slovenië 3 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
19 03/06/2006 Vriendschappelijk Tsjechië Vlag van Tsjechië 3 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
20 10/06/2006 WK-eindronde Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 0 – 0 Vlag van Zweden Zweden
21 15/06/2006 WK-eindronde Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en T.
22 20/06/2006 WK-eindronde Trinidad en T. Vlag van Trinidad en Tobago 0 – 2 Vlag van Paraguay Paraguay

Bondscoach Polen (juli 2006 – september 2009)[bewerken | brontekst bewerken]

Direct na het WK in Duitsland trad hij aan als bondscoach van Polen. Onder zijn leiding haalde Polen voor het eerst de eindronde van het Europees kampioenschap, mede door overwinningen op Portugal en België. Nog voordat kwalificatie een feit was, verlengde Beenhakker zijn contract tot en met de kwalificatiereeks voor het WK 2010 inclusief het eindtoernooi mocht Polen zich daarvoor plaatsen. Op 20 februari 2008 werd hij door de Poolse president Lech Kaczyński onderscheiden met de Orde Polonia Restituta in de rang van officier.

Op het EK werd Polen in de eerste ronde uitgeschakeld. De eerste wedstrijd ging met 2-0 verloren tegen Duitsland. De tweede wedstrijd, tegen gastland Oostenrijk leek te worden gewonnen, maar een gemakkelijk gegeven strafschop in de blessuretijd resulteerde in een 1-1 gelijkspel. Hierdoor was Polen zo goed als uitgeschakeld. In de laatste wedstrijd bleek Kroatië te sterk (0-1) en was de uitschakeling een feit.

Na tegenvallende resultaten in de WK-kwalificatie en onenigheid met de Poolse voetbalbond werd Beenhakker in september 2009 ontslagen als bondscoach.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Ajax
Eredivisie 2x 1979/80, 1989/90
Vlag van Spanje Real Madrid
Primera División 3x 1986/87, 1987/88, 1988/89
Copa del Rey 1x 1988/89
Supercopa de España 2x 1988, 1989
Vlag van Nederland Feyenoord
Eredivisie 1x 1998/99
Johan Cruijff Schaal 1x 1999

Boek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bert Nederlof brengt het boek "Don Leo - het werd stil aan de overkant" uit in 2015. Het boek is een biografie over het voetballeven van Beenhakker

Andere bijzonderheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Leo Beenhakker was bondscoach op twee WK-eindronden en een EK-eindronde, maar heeft nog nooit een wedstrijd weten te winnen.
  • Rinus Michels noemde Leo Beenhakker in hun tijd bij de KNVB (vanaf circa begin 1985) meestal "Beenhakkers".
  • Een veel door hem gebezigde kreet is: "Ik word hier zo moe van".
  • Beenhakker gebruikte in de jaren tachtig de term "patatgeneratie", waarmee hij doelde op een generatie van voetballers die niet voldoende vechtlust zouden hebben. Hij ontleende de term aan zijn assistent-trainer bij Ajax, Bobby Haarms[3]
  • Op de vraag of het nadelig is om geen voetbal op topniveau te hebben gespeeld als trainer antwoordde Beenhakker dat je best een hele goede melkboer kan zijn zonder daarvoor een koe te zijn geweest.
  • Hij maakt in oktober 2015 bekend dat hij het afgelopen jaar behandeld is aan huidkanker. Kwaadaardige plekken op zijn armen, benen en borst zijn weggehaald. Ook is er een kwart van zijn lip verwijderd.
  • Op 2 augustus 2022 vierde Beenhakker zijn 80ste verjaardag. Hij ontving felicitaties van onder meer Ajax en Feyenoord.

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2006: de Gouden Chaconio Medal van Trinidad & Tobago, de op een na hoogste onderscheiding, ontvangen van president George Maxwell
  • 2008: het Kruis van de Renaissance van Polen, ontvangen van president Lech Kaczyński.
  • 2010: Rinus Michels Award Oeuvreprijs voor zijn gehele trainersloopbaan. De toen 67-jarige Beenhakker dankte de prijs aan zijn indrukwekkende carrière en de bijdrage die hij leverde aan de uitstraling van het Nederlands voetbal, ontvangen van collega Guus Hiddink
  • 02 augustus 2017: Bondsridder van de KNVB. Uitgereikt door Simon Kelder (KNVB)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Leo Beenhakker.
Voorganger:
Evert Mur
Trainer van Veendam
1968-1972
Opvolger:
Cor van der Gijp
Voorganger:
Geert Sannes
Trainer van SC Cambuur
1972-1975
Opvolger:
Atte Bouma
Voorganger:
Jan Notermans, Henk van Brussel a.i.
Trainer van Go Ahead Eagles
1975-1976
Opvolger:
Henk van Brussel a.i., Wiel Coerver
Voorganger:
Cor Brom
Trainer van Ajax
1979-1981
Opvolger:
Aad de Mos a.i., Kurt Linder
Voorganger:
Simon Kistemaker
Trainer van Volendam
1984-1985
Opvolger:
Barry Hughes
Voorganger:
Rinus Michels
Bondscoaches van het Nederlands elftal
1985-1986
Opvolger:
Rinus Michels
Voorganger:
Antoine ("Spitz") Kohn
Trainer Ajax
1989-1991
Opvolger:
Louis van Gaal
Voorganger:
Thijs Libregts / Nol de Ruiter a.i.
Bondscoach van het Nederlands elftal
1990-1990
Opvolger:
Rinus Michels
Voorganger:
Frans Thijssen / Jan Jongbloed a.i.
Trainer van Vitesse
1996-1997
Opvolger:
Henk ten Cate
Voorganger:
Arie Haan, John Metgod a.i.
Trainer van Feyenoord
1997-2000
Opvolger:
Henk van Stee a.i., Bert van Marwijk
Voorganger:
Johan Cruijff
Technisch directeur Ajax
2000-2003
Opvolger:
Louis van Gaal
Voorganger:
Erwin Koeman
Interim-trainer van Feyenoord
2007
Opvolger:
Bert van Marwijk